Türkiye’de kamu istihdamında, ihale kanunu çerçevesinde çalıştırılan işçilerin sayısı 2001 krizi sonrasında önemli bir artış kaydetmiştir. Bu durum kamu hizmetlerinin yapısal dönüşümü ile ilişkilidir. Kamu hizmetlerinin piyasalaştırılması ve kamu harcamalarının sınırlandırılması, yeni kamu yönetimin temel amaçları haline gelmiştir.
Bu bağlamda kamu istihdamının ihaleler yolu ile sağlanmasının (taşeronlaşmanın), kamuda yaygın bir uygulama haline gelmesi bu sürecin bir ürünüdür. İhale yolu ile istihdam meselesi ağırlıklı olarak İş Kanunu’nun ikinci maddesinde yer alan ve taşeronluğu sınırlandıran yasal düzenlemeye atıfla ele alınmaktadır. Ancak kamuda taşeronlaşma Kamu İhale Kanunu ve söz konusu kanunda farklı dönemlerde yapılan ve yasanın kapsamını genişleten değişikliklerin bir sonucu olarak yaygınlaşmıştır.
Böylelikle Kamu İhale Kanunu kamu personel rejimini köklü şekilde etkileyen uygulamaların yasal dayanağını oluşturmuştur. Bu olgu somut olarak hizmet alım sözleşmelerindeki artış ile izlenebilmektedir.
Belediyeler taşeronlaşma sürecinden en çok etkilenen kurumlar olmuştur. Oysa belediyeler sosyal amaçlarla kurulmuş organizasyonlardır. Sosyal belediyecilikten neo-liberal belediyeciliğe kayışla birlikte, belediyeler piyasa ve sosyal yardım temelinde yeniden yapılanırken, belediye çalışanlarının çalışma koşulları ve sözleşmeleri de bu süreçten etkilenmiştir.
Bu çalışmada Türkiye’de kamuda ihale kanunu ile taşeron çalışmanın nasıl yaygınlaştığı ve bunun özellikle belediyeler üzerindeki etkileri, yerel yönetimlerin dönüşümü üzerinden irdelenmeye çalışılmıştır.
Yerel yönetimler Kamu İhale Kanunu Taşeronlaşma Yönetişim Katılımcılık
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kamu Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2023 |
Gönderilme Tarihi | 16 Ekim 2023 |
Kabul Tarihi | 13 Aralık 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |