One of the basic emotions in humans, is fear. Among the kinds of fear that are triggered by many social and psychological causes, two are closely related to poets: fear of death and being forgotten (atazagorafobia). These concerns, have pushed some of them to seek “symbolic immortality”, which fulfils their desire to live forever in the cultural memory of society. In new Turkish literature, the first poets to introduce fear of forgetfulness and symbolic immortality conceptually into poetry are Tevfik Fikret and Mehmet Âkif. The Republican poets Orhan Seyfi Orhon, Nâzım Hikmet, Ahmet Hamdi Tanpınar, Ahmet Muhip Dıranas, Orhan Veli Kanık, Fazıl Hüsnü Dağlarca, Behçet Necatigil, Cemal Süreya, Turgut Uyar, Ümit Yaşar Oğuzcan, Gülten Akın and Sezai Karakoç have been the thematics of the fear of being forgotten with different images in their poems. In the context of symbolic immortality, he evaluated the “fear of being forgotten” by examining the poetry and poetry in chronological sequence. For example, only the poets who could be identified were taken into account.
Turkish Literature Fear Symbolic Immortality Fear of Forgetting Psychology
İnsandaki temel duygulardan biri de korkudur. Ölüm ve unutulmak korkusu ise şairlerle yakından ilgili korku türlerindendir. Her iki kaygının temelinde Tanzimat, Meşrutiyet ve Cumhuriyet nesli şairlerinin Balkan Harpleri, I. Dünya Savaşı, Mütareke ve Kurtuluş Savaşı yıllarında yaşadığı ağır savaş şartlarının, ekonomik ve toplumsal dönüşümlerin yol açtığı travmalar yatmaktadır. Bu korkular, bazı şairleri muhayyel bir yaşama, toplumun kültürel hafızasında sonsuza kadar yaşama arzusunu karşılayan “sembolik ölümsüzlük” arayışına itmiştir. Yeni Türk edebiyatında unutulma korkusunu ve sembolik ölümsüzlüğü kavramsal olarak şiir diline sokan ilk şairler Tevfik Fikret ve Mehmet Âkif’tir. Cumhuriyet dönemi şairlerinden Orhan Seyfi Orhon, Nâzım Hikmet, Ahmet Hamdi Tanpınar, Ahmet Muhip Dıranas, Orhan Veli Kanık, Fazıl Hüsnü Dağlarca, Behçet Necatigil, Cemal Süreya, Turgut Uyar, Ümit Yaşar Oğuzcan, Gülten Akın ve Sezai Karakoç da şiirlerinde farklı imgelerle unutulma korkusunu tematik olarak işleyen şairlerdir. Bu çalışmada sembolik ölümsüzlük bağlamında “unutulma korkusu”nun tahlili yapılarak zikri geçen şairler ve şiirleri kronolojik bir sıra ile incelemeye tabi tutulmuştur. Örnek olması bakımından sadece tespit edilebilen şairler dikkate alınmıştır.
Türk Edebiyatı Korku Sembolik Ölümsüzlük Unutulma Korkusu Psikoloji
Yok
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Türkiye Sahası Yeni Türk Edebiyatı |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 24 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 22 Temmuz 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |