Hiper Akışkanlaştırıcı ve Mineral Katkılı Harçların Performans Özellikleri

Yıl 2025, Sayı: 28, 26 - 34, 08.12.2025

Atila Gürhan Çelik

Öz

Bu çalışmada hiper akışkanlaştırıcı (HA) ve mineral katkı olarak silis dumanı (SD) ile beton üretimi ve imal edilen betonların mühendislik özellikleri yapılan deneyler yardımıyla incelenmiştir. Referans betonla beraber farklı yüzdelerce (1,0-1,2-1,4-1,6) silis dumanı ve akışkanlaştırıcı katkılı 4 tip küp beton(15x15x15) üretilmiştir. Her karışım tipi için numune imal edilerek bu numuneler 7-28-60 günlük kür sürelerince mekanik ve fiziksel deneylere tabi tutulmuştur. Karışımda hiper akışkanlaştırıcı(%1) ve mineral katkı(%1-1.6) kullanılmıştır. Böylece katkı oranı arttıkça yüksek dayanımlı betonlar daha ekonomik olarak imal edilebilmektedir. Karışımda mineral katkı miktarı arttıkça normal betona göre kür süresine bağlı olarak dayanım değerlerinin orantılı bir şekilde arttığı gözlemlenmiştir. Konvansiyonel (RFR) betona göre kullanılan katkılar sayesinde su ihtiyacı %10 civarında azalmıştır. Akışkanlaştırıcı katkısı ile düşük SD ilave edildiğinde bile daha düşük birim hacim ağırlığa sahip daha yüksek dayanımlı betonlar ekonomik olarak imal edilebilmektedir. Farklı beton tiplerinde katkı oranı arttıkça basınç, çekme ve darbe dayanımı artmaktadır. Basınç deneyi uygulanan mineral katkılı numune tiplerine en iyi sonucu SD1,6 silis dumanı katkılı numune tipi göstermiş ve 60 günlük kür süresi sonunda RFR betona göre %37 daha fazla dayanıma sahip olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Akışkanlaştırıcı , beton özellikleri , mineral katkı

Kaynakça

• Celik, A.G., “Silis Dumanı Katkılı Farklı Betonların Mühendislik Özellikleri’ MT Bilimsel Sayı: 26, 47 - 58, 2024.
• Celik, A.G., “Investigation of microstructure and physicomechanical properties of boron belit cement mortars containing blast furnace slag as alternative to portland cement” Sadhana, 47:233 2022.
• Frantisek S., Lubos B., Radoslav N., Lucie D., Nikola S., Jan H., Ondrej K and Martina D. “The effects of silica fume and superplasticizer type on the properties and microstructure of reactive powder concrete” Materials 16(20), 6670, 2023.
• Khayat, K. H., Aıtcın, P.C., “Silica Fume in Concrete: An Overview. Fly Ash, Silica Fume, Slag and Natural Pozzolans in Concrete”, Proceedings Fourth International Conference, 835-872. İstanbul, Türkiye, 1992.
• Klieger P., Effect of mixing and curing temperature on concrete strength. Journal of the American Concrete Institiute, 54 (6), 1063–1081, 1958.
• Komurlu, E., Kesimal, A., 2015. Sulfide-rich mine tailings usage for short-term support purposes: An experimental study on paste backfill barricades. Geomechanics and Engineering, Vol. 9, 195-205.
• Madhanasree R. M., A. Joe Paulson and R. Angeline Prabhavathy.“ Study on silica fume replaced concrete with super plasticizer” Journal of Engineering and Applied Sciences, vol. 11, no. 9, 2016.
• Özturan,.T., Özel,:M., Şigaher, A.N., “Süperakışkanlaştırıcı dozajının uçucu kül ve silis dumanı katkılı betonlarda işlenebilme ve dayanıma etkisi”, TMMOB. İMO. 4. Ulusal Beton Kongresi ‘Beton Teknolojisinde Mineral ve Kimyasal Katkılar’, İstanbul, (1996).
• Ramesh R., Mithun B M, “Performance of silica fume as a partial replacement on cement concrete strength” International Journal for Multidisciplinary Research Vol. 6, Issue 3, 2024.
• T. Uygunoglu, İ.B. Topçu, A.G. Çelik, Use of waste marble and recycled aggregates in self-compacting concrete for environmental sustainability, Journal of Cleaner Production, 84, 691-700, 2014
• TS 699. “Doğal yapı taşları için test yöntemleri’ 1987.
• TS, EN, 1744-1. Agregaların kimyasal özelliklerine yönelik testler –Bölüm 1. Kimyasal analiz; 2000.
• TS 1114 EN 13055-1. ‘Hafif agregalar’ – Bölüm 1: beton, harç ve harç için hafif agregalar, 2004.
• TS 3529. Türk standardı. Birim ağırlığının belirlenmesi için test yöntemi beton için agregalar; 1980.
• EN 12390-4; Beton-Sertleşmiş beton deneyleri - Bölüm 4: Basınç dayanımı - Deney makinelerinin özellikleri, 2019.
• ASTM C 805. “Standard Test Method for Rebound Number of Hardened Concrete”, 2013.