ZAMAN YANILGISI ve İNSAN RUHUNUN DAİMİ ÖZLEMİ

Yıl 2010, Cilt: 7 Sayı: 25-26, 27 - 32, 15.12.2010

İlhami Güler

Öz

Zaman, ağırlık veya uzam gibi cisimlerin bir niteliği olmadığı halde, kg ve metre gibi bir ölçü birimi olarak(saat), cisimlerin hareket hızını ölçe-meye, bulundukları yeri bulmaya, karşılaşmalarını belirlemeye, insanlar söz konusu olduğunda onların karşılaşmalarını temin etmeye(randevu) yarayan indî/fiktif bir ölçü birimidir. Özü itibariyle dışarıda bir varlığı veya var olan bir varlığın bir niteliği olmayan, zihinde varlıktır. ‘An’ diye bir ‘şey’ olmadığı gibi, ‘akan’ veya ‘geçen’ bir şey de yoktur. Zaman, şuurun yarattığı bir seraptır; şuuruna varınca yok olur. Bütün oluş, maddenin in-organik/fizik, organik ve biyolojik sferlerinde toparlanması ve dağılmasıdır. Varlıktaki hareket, fiziksel sferde yerinde sayma/titreşim ve uzayda/mekanda yer değiştirme, organik ve biyolojik sferlerde ise transformasyon, yani inorganik olandan organik olana geçiş(bitki ve canlı) ve organik olanın dağılışı olarak gözlemleriz.

Anahtar Kelimeler

insan ruhu, zaman yanılgısı

Kaynakça

• 1-Richard Kearney. Fenomenolojiden Etiğe Emmanuel Levinas İle Söyleşi. Çev: Ö. Gözel. Tezkire. Sayı:22. S193
• 2-Kur’an. 87/2-3.Cafer Süphaî, el-Kaza ve’l-Kader. Beyrut.1987.70vd.
• 3-Kur’an. 61/97
• 4-Kur’an.98/5
• 5-Walter Schubart.,Russia And Western Man. Newyork.1950.13 vd
• 6- Pıtırım Alexandroviç Sorokin. Bir Bunalım Çağında Toplum Felsefeleri. Çev: M. Tuncay. Ank. 1972. 174 vd
• 7- Frederich Nietzsche. Böyle Buyurdu Zerdüşt. Çev: T.Oflazoğlu. İst.1997.358.
• 8-Martin Buber. Tanrı Tutulması. Çev: A.Tüzer. Ank. 2000. s 149