Öz
Eğitim, en genel anlamıyla, nesiller arasında süregelen kendine özgü etkileşim biçimidir. Örneğin ortaçağ sonlarında insanların temel görevlerinden biri, ebeveynlerin çocuklarını eğitmek zorunda olmalarıydı. O çağda eğitim, ahlaki bir uğraş olarak algılanırdı. Okullu eğitim adeta boş verilecek bir şeydi ve de, eğitim doğal olarak süregelen, tüm yaşayan varlıkların içinde geliştikleri, ya uyum gösterdikleri ya da itiraz ederek kendilerini mahvettikleri kaçınılamaz bir süreçti.
Demek istediğim eğitim, üzerinde düşünülmesi gereken bir şeydir ve bu konuda dikkate değer iki başlık ortaya çıkar. Bu başlıklardan ilki bu ilişkiyi ayırt etmek, neler olup bittiğini fark etmek ve kapsadığı ilişkileri belirlemekle ilgilidir; kısaca bunu insanın kendine has ödevi, yererine getirmesi gereken bir söz ya da bir sorumluluk olarak görmek de mümkündür. Burada sorun şöyle de dile getirilebilir; Dünyaya yeni gelen in-sanın yaşamını sürdüreceği bu yerin karakteri nedir? İkinci başlığımız ise prosedürle, yöntemle ve bu bilinci gerçekleştireceğine inanılan araçlarla ilgili dikkattir. Bu başlıklardan ikincisi açıkça ilkini arka plana atar. Konu üzerinde derinlemesine düşünen herkes de bu arka plana atılmayı fark etmiştir. Ben bu konuda bazı şeyler söyleyeceğim. Ancak öncelikle akılda tutulması gereken son zamanlarda, prosedür ve araçların kendilerini ikincil konumdan kurtararak ne yazık ki zorla bizim eğitimle olan ilişki anlayışımızın içine adapte ettirildikleridir. Özünde benim ilgilendiğim kısım bu başlıkların ilkidir. Ben eğitimin insan bilincinin, sorumluluğunun belirli bir türü olduğunu ve ek olarak hayatını devam ettire-bilmesi için ihtiyaç duyduğu ilişki ve etkileşim biçimi olduğunu göstermek istiyorum. Ayrıca bu ilişkiye engel olabilecek ve hatta ileride hüsranla sonuçlanmasına neden olacak bazı sınırlamaları da değerlendirmek istiyorum.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Michael Oakeshott, Education: The Engagement and Its Frustration‛, Education and the development of reason, Edited by R.F. Dearden, P.H. Hirst and R.S. Peters, 1972, Routledge: Boston
- Michael Oakeshott, "EĞİTİM: GÖREV BİLİNCİ ve SONRASINDAKİ HAYAL KIRIKLIĞI", Muhafazakar Düşünce Dergisi, Sayı: 25-26, Yıl: 7, 2010.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Derkenar Makaleler |
| Yazarlar | |
| Çevirmenler |
Evrim Ölçer Özünel Bu kişi benim |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2010 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 7 Sayı: 25-26 |
Muhafazakar Düşünce Dergisi