Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

YEŞİL DÜŞÜNCEDE ÇEVRECİLİK VE EKOLOJİZM HAKKINDA BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2024, Cilt: 20 Sayı: 67 - Dijital Çağda Siyaset, 360 - 374, 16.12.2024

Öz

Günümüzde çevreye verilen zararların insan sağlığı ve insan neslinin geleceğini tehdit eden boyutlara
ulaşması çevreyi üzerinde tartışılır bir konu haline getirmiştir. İnsanın sağlıklı yaşamı ve
geleceği sağlıklı bir çevreye bağlı olduğu kabul edilmektedir. Bu kabul aynı zamanda çevreyi günümüzde
en çok tartışılan ve üzerinde durulan bir konu haline getirmiştir. Çevreye yönelik ilginin tarihi
eski olmakla birlikte özellikle 1960’lı yıllardan sonra bu ilgi küresel bir boyut kazanmıştır. Çevrenin
korunması ve geliştirilmesi günümüzde bir taraftan ideolojilerin ilgi konusu olmuşken diğer taraftan
ayrı bir ideoloji ekseninde gelişen konular olarak ele alındığı görülmektedir. Çevrecilik ve ekolojizm
bu anlamıyla öne çıkan siyasi ideoloji olarak gelişimi konu edilmiştir. Çevrecilik ve ekolojizm arasındaki
farklılıklar üzerinde durulmuştur.

Kaynakça

  • Akyüz, E. (2015). Çevre Sorunları ve İnsan Hakları İlişkisi. the Journal of Academic Social Sciences, 15(15), 427-427. https://doi.org/10.16992/ASOS.774
  • Anton, D. K., & Shelton, D. L. (2011). Environmental Protection and Human Rights. Cambridge University Press.
  • Balkaya, F. (2014). Yeni Toplumsal Hareket Çeşidi Olarak Çevreci Hareketler. Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 3(5), 41-50.
  • Benlisoy, S. (2017). Ekososyalist Alternatif Ve Ekolojik Devrim. İçinde O. İmga & H. Olgun (Ed.), Yeşil ve Siyaset: Siyasal Ekoloji Üzerine Yazılar. Liberte Yayınları.
  • Bookchin, M. (1996). Özgürlüğün Ekolojisi: Hiyerarşinin Ortaya Çıkışı ve Çözülüşü (A. Türker, Çev.). Ayrıntı Yayınları.
  • C. Tuna, P., ve Türkölmez, O. (2023). Yeni Toplumsal Hareketler ve Dijital Aktivizm. Kamu Yönetimi ve Politikaları Dergisi, 4(2), 211-240.
  • Çoban, A. (2002). Çevreciliğin İdeolojik Unsurların Eklemlenmesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 57(3), 3-30.
  • Demir, Ö., & Acar, M. (2005). Sosyal Bilimler Sözlüğü (6. baskı). Adres Yayınları. Dobson, A. (1990). Green Political Thought (4. bs). Routledge.
  • Ehrlich, P. R., & Ehrlich, A. H. (2004). One with Nineveh:Politics, Consumption, and the Human Future. Shearwater Books.
  • Ertürk, H. (2012). Çevre bilimleri (4. Baskı). Ekin Yayınevi.
  • Görmez, K. (2003). Çevre Sorunları ve Türkiye. Gazi Kitapevi.
  • Hamowy, R. (2003). Çevresel Hareketin Retoriği Üzerine Birtakım Mülahazalar (Y. Şahin, Çev.). Liberal Düşünce Dergisi, 30-31, 121-136.
  • Harter, J. H. (2011). New Social Movements, Class, and the Environment. Cambridge Scholars Publishing.
  • Jaiswal, A. (2018). Ecology and Ecosystem. PG e- Pathshala- An MHRD Project under its National Mission on Education through. https://www.researchgate.net/publication/328306598_ Ecology_and_Ecosystem
  • Keleş, R. (1992). Çevre ve Siyaset. İçinde R. Keleş (Ed.), İnsan Çevre Toplum (ss. 147-190). İmge Yayınları.
  • Önder, T. (2017). Derin Ekoloji Üzerine. İçinde O. İmga & H. Olgun (Ed.), Yeşil Siyaset Ekoloji Üzerine Yazılar. Liberte Yayınları.
  • Porrit, J. (1988). Yeşil Politika (A. Türker, Çev.). Ayrıntı Yayınları.
  • Roussopoulos, D. (2017). Politik Ekoloji: İklim Krizi ve Yeni Toplumsal Gündem (F. D. Elhüseyni, Çev.). Sümer Yay.
  • Savaş, V. F. (1996). Doğal Kaynak ve Çevre Sorunlarının Çözümünde Liberal Yaklaşım. Liberal Düşünce Dergisi, Yaz, 56-60.
  • Şahin, Ü. (2017). Yeşil Düşünce. İçinde Yeşil ve Siyaset Siyasal Ekoloji Üzerine Yazılar (2. Baskı, ss. 17-73). Liberte Yayınları. Taylor, D. E. (2000). The Rise of the Environmental Justice Paradigm: Injustice Framing and the Social Construction of Environmental Discourses. 43/4, 508-580.
  • Whelan, R. (2003). Alicenap Yabani Çevreci (Y. Şahin, Çev.). Liberal Düşünce Dergisi, Bahar-Yaz, 137-142.
  • Yayla, A. (2015). Siyaset Bilimi (2. Baskı). Adres Yayınları.
  • Yaylı, H., & Çelik, V. (2011). Çevre Sorunlarının Çözümü İçin Radikal Bir Öneri: Derin Ekoloji. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26, 369-377.
  • Zelezny, L. C., & Schultz, P. W. (2000). Promoting Environmentalism. Journal of Social Issues, 56/3, 365-371.

YEŞİL DÜŞÜNCEDE ÇEVRECİLİK VE EKOLOJİZM HAKKINDA BIR DEĞERLENDİRME

Yıl 2024, Cilt: 20 Sayı: 67 - Dijital Çağda Siyaset, 360 - 374, 16.12.2024

Öz

Günümüzde çevreye verilen zararların insan sağlığı ve insan neslinin geleceğini tehdit eden boyutlara
ulaşması çevreyi üzerinde tartışılır bir konu haline getirmiştir. İnsanın sağlıklı yaşamı ve
geleceği sağlıklı bir çevreye bağlı olduğu kabul edilmektedir. Bu kabul aynı zamanda çevreyi günümüzde
en çok tartışılan ve üzerinde durulan bir konu haline getirmiştir. Çevreye yönelik ilginin tarihi
eski olmakla birlikte özellikle 1960’lı yıllardan sonra bu ilgi küresel bir boyut kazanmıştır. Çevrenin
korunması ve geliştirilmesi günümüzde bir taraftan ideolojilerin ilgi konusu olmuşken diğer taraftan
ayrı bir ideoloji ekseninde gelişen konular olarak ele alındığı görülmektedir. Çevrecilik ve ekolojizm
bu anlamıyla öne çıkan siyasi ideoloji olarak gelişimi konu edilmiştir. Çevrecilik ve ekolojizm arasındaki
farklılıklar üzerinde durulmuştur.

Kaynakça

  • Akyüz, E. (2015). Çevre Sorunları ve İnsan Hakları İlişkisi. the Journal of Academic Social Sciences, 15(15), 427-427. https://doi.org/10.16992/ASOS.774
  • Anton, D. K., & Shelton, D. L. (2011). Environmental Protection and Human Rights. Cambridge University Press.
  • Balkaya, F. (2014). Yeni Toplumsal Hareket Çeşidi Olarak Çevreci Hareketler. Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 3(5), 41-50.
  • Benlisoy, S. (2017). Ekososyalist Alternatif Ve Ekolojik Devrim. İçinde O. İmga & H. Olgun (Ed.), Yeşil ve Siyaset: Siyasal Ekoloji Üzerine Yazılar. Liberte Yayınları.
  • Bookchin, M. (1996). Özgürlüğün Ekolojisi: Hiyerarşinin Ortaya Çıkışı ve Çözülüşü (A. Türker, Çev.). Ayrıntı Yayınları.
  • C. Tuna, P., ve Türkölmez, O. (2023). Yeni Toplumsal Hareketler ve Dijital Aktivizm. Kamu Yönetimi ve Politikaları Dergisi, 4(2), 211-240.
  • Çoban, A. (2002). Çevreciliğin İdeolojik Unsurların Eklemlenmesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 57(3), 3-30.
  • Demir, Ö., & Acar, M. (2005). Sosyal Bilimler Sözlüğü (6. baskı). Adres Yayınları. Dobson, A. (1990). Green Political Thought (4. bs). Routledge.
  • Ehrlich, P. R., & Ehrlich, A. H. (2004). One with Nineveh:Politics, Consumption, and the Human Future. Shearwater Books.
  • Ertürk, H. (2012). Çevre bilimleri (4. Baskı). Ekin Yayınevi.
  • Görmez, K. (2003). Çevre Sorunları ve Türkiye. Gazi Kitapevi.
  • Hamowy, R. (2003). Çevresel Hareketin Retoriği Üzerine Birtakım Mülahazalar (Y. Şahin, Çev.). Liberal Düşünce Dergisi, 30-31, 121-136.
  • Harter, J. H. (2011). New Social Movements, Class, and the Environment. Cambridge Scholars Publishing.
  • Jaiswal, A. (2018). Ecology and Ecosystem. PG e- Pathshala- An MHRD Project under its National Mission on Education through. https://www.researchgate.net/publication/328306598_ Ecology_and_Ecosystem
  • Keleş, R. (1992). Çevre ve Siyaset. İçinde R. Keleş (Ed.), İnsan Çevre Toplum (ss. 147-190). İmge Yayınları.
  • Önder, T. (2017). Derin Ekoloji Üzerine. İçinde O. İmga & H. Olgun (Ed.), Yeşil Siyaset Ekoloji Üzerine Yazılar. Liberte Yayınları.
  • Porrit, J. (1988). Yeşil Politika (A. Türker, Çev.). Ayrıntı Yayınları.
  • Roussopoulos, D. (2017). Politik Ekoloji: İklim Krizi ve Yeni Toplumsal Gündem (F. D. Elhüseyni, Çev.). Sümer Yay.
  • Savaş, V. F. (1996). Doğal Kaynak ve Çevre Sorunlarının Çözümünde Liberal Yaklaşım. Liberal Düşünce Dergisi, Yaz, 56-60.
  • Şahin, Ü. (2017). Yeşil Düşünce. İçinde Yeşil ve Siyaset Siyasal Ekoloji Üzerine Yazılar (2. Baskı, ss. 17-73). Liberte Yayınları. Taylor, D. E. (2000). The Rise of the Environmental Justice Paradigm: Injustice Framing and the Social Construction of Environmental Discourses. 43/4, 508-580.
  • Whelan, R. (2003). Alicenap Yabani Çevreci (Y. Şahin, Çev.). Liberal Düşünce Dergisi, Bahar-Yaz, 137-142.
  • Yayla, A. (2015). Siyaset Bilimi (2. Baskı). Adres Yayınları.
  • Yaylı, H., & Çelik, V. (2011). Çevre Sorunlarının Çözümü İçin Radikal Bir Öneri: Derin Ekoloji. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26, 369-377.
  • Zelezny, L. C., & Schultz, P. W. (2000). Promoting Environmentalism. Journal of Social Issues, 56/3, 365-371.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Siyaset Biliminde Çevre Politikası
Bölüm Derkenar Makaleler
Yazarlar

Mahmut Özdemirkol 0000-0003-4878-9947

Yayımlanma Tarihi 16 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 16 Mart 2024
Kabul Tarihi 10 Eylül 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 20 Sayı: 67 - Dijital Çağda Siyaset

Kaynak Göster

APA Özdemirkol, M. (2024). YEŞİL DÜŞÜNCEDE ÇEVRECİLİK VE EKOLOJİZM HAKKINDA BIR DEĞERLENDİRME. Muhafazakar Düşünce Dergisi, 20(67 - Dijital Çağda Siyaset), 360-374.

Muhafazakar Düşünce Dergisi