Labor Migration from Turkey to European Countries in the Netherlands Case

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 1, 25 - 33, 30.06.2022

Fatih Yıldız

https://doi.org/10.33817/muhakeme.1121537

Öz

In the post-World War II period, the labour deficit that emerged in the employment markets of European countries such as Germany, the Netherlands, France and Belgium was met from the countries such as Greece, Yugoslavia and Spain, especially Turkey. Turkish labour migration to European countries has been supported by Turkish governments, with the idea that the need for qualified personnel for Turkey's developing industry will be met with workers who will temporarily leave and return to the country as qualified. In this context, labour agreements were made with Germany, the Netherlands, Belgium, France, Austria and Sweden in the 1960s, and many Turks started to go to European countries as workers. With the 1970s, the changing balances in the world and the replacement of industrial societies by post-industrial societies and the changing demands of labour markets changed the course of Turkish labor migration to European countries. Since the mid-1970s, as a result of the fact that Turkish workers have started to take their wives and children with them through family unions, there has been a significant increase in the number of Turks living in European countries. The first generation of Turks, the vast majority of whom are men and who do not have problems such as unemployment, and their children have started to face various problems such as unemployment and discrimination, especially due to the change in the labour market and the changing approaches of the host countries. On the other hand, during this period, a significant number of European Turks have become employers beyond being workers in European countries. In this study, Turkish labour migration to European countries since the 1960s is discussed in the case of the Netherlands, within the framework of changing world balances and within a sociological scheme.  

Anahtar Kelimeler

Industrial Society, Turkish Labour Migration, External Migration, Netherlands, Germany

Hollanda Örneğinde Türkiye’den Avrupa Ülkelerine İşgücü Göçü

Öz

II. Dünya Savaşı sonrası dönemde, başta Almanya olmak üzere Hollanda, Fransa, Belçika gibi ülkelerin istihdam piyasalarında ortaya çıkan işgücü açığı, başta Türkiye olmak üzere Yunanistan, Yugoslavya, İspanya gibi ülkelerden sağlanmıştır. Avrupa ülkelerine Türk işgücü göçü, geçici bir süre için gidecek ve kalifiye olarak ülkeye dönecek işçilerle Türkiye’nin gelişen sanayisi için kalifiye eleman ihtiyacının karşılanacağı düşüncesiyle Türk hükümetleri tarafından desteklenmiştir. Bu çerçevede Almanya, Hollanda, Belçika, Fransa, Avusturya ve İsveç’le 1960’lı yıllarda işgücü anlaşmaları yapılmış ve çok sayıda Türk Avrupa ülkelerine işçi olarak gitmeye başlamıştır. 1970’lerle birlikte dünyada değişen dengeler ve sanayi toplumlarının yerini sanayi sonrası toplumlara bırakmaya başlaması ve işgücü piyasalarının değişen talepleri, Avrupa ülkelerine Türk işgücü göçünün seyrini değiştirmiştir. 1970’lerin ortalarından itibaren, aile birleşimleriyle Türk işçilerin eşlerini ve çocuklarını yanlarına almaya başlaması sonucunda, Avrupa ülkelerinde yaşayan Türklerin sayısında ciddi artışlar meydana gelmiştir. Büyük çoğunluğu erkeklerden oluşan ve işsizlik gibi sorunları olmayan birinci nesil Türkler, zamanla başta işgücü piyasasında yaşanan değişime ve ev sahibi ülkelerin değişen yaklaşımlarına bağlı olarak, işsizlik, ayrımcılık gibi çeşitli sorunlarla yüzleşmeye başlamışlardır. Öte yandan bu süreçte önemli sayıda Avrupa Türkü, Avrupa ülkelerinde işçi olmanın ötesinde işveren konumuna gelmiştir. Bu çalışmada, 1960’lardan itibaren Avrupa ülkelerine gerçekleşen Türk işgücü göçü, Hollanda örneğinde, dünyanın değişen dengelerini dikkate alarak sosyolojik bir şema içinde ele alınmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Sanayi Toplumu, Türk İşgücü Göçü, Dış Göç, Hollanda, Almanya.

Kaynakça

• Abadan - Unat, N. (2006), Bitmeyen Göç, Konuk İşçilikten Ulus Ötesi Yurttaşlığa. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Akgündüz, A. (2008). Labour Migration from Turkey to Western Europe - 1960-74. A Multidisciplinary Analysis. Amsterdam: Amsterdam University Press. Beaud, M. (2003). Kapitalizmin Tarihi Kapitalizmin Tarihi Kapitalizmin Tarihi. (Çev. Fikret Başkaya). Ankara: Dost Kitabevi.
• Canatan, K. (1990), Göçmenlerin Kimlik Arayışı. İstanbul: Endülüs Yayınları.
• Castles, S., ve Miller, M. J. (2008). Göçler Çağı - Modern Dünyada Uluslararası Göç Hareketleri. (Çev. Bülent Uğur Bal- İbrahim Akbulut). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. Çelikkol, Z., de GROOT, A., Slot, B. J. (2000). Lâle ile Başladı: Türkiye ve Hollanda Arasındaki Dört Yüzyıllık İlişkilerin Resimli Tarihçesi. VII. Dizi, Sayı 190. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
• de Kruif, G. (1996). Teacher Education and Multiculturalism in The Nederlands. in Teacher Education in Plural Societies: An International n International Review, M. Craft (Ed.). London and New York: Routledge, pp. 130- 140.
• Dışişleri Bakanlığı Ekonomik ve Sosyal İşler Genel Müdürlüğü (1973). Yurtdışı Göç Hareketleri ve Vatandaş Sorunları. Ankara.
• Gelekçi, C. ve Köse, A. (2009). Misafir İşçilikten Etnik Azınlığa Belçika’daki Türkler. Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Gitmez, A. S. (1983). Yurtdışına İşçi Göçü ve Geri Dönüşler: Beklentiler… Gerçekleşenler… İstanbul: Alan Yayıncılık.
• Göksoy, İ. H. (1995). Endonezya’da İslam ve Hollanda Sömürgeciliği. Ankara: İSAM Yayınları.
• Hobsbawm, E. (2007). Kısa 20. Yüzyıl: 1914-1991 Aşırılıklar Çağı. (Çev. Yavuz Alogan), İstanbul: Everest Yayınları.
• Karpat, K. H. (2003). Türkiye’de Toplumsal Dönüşüm. (Çev. Abdülkerim Sönmez). Ankara: İmge Kitabevi.
• Kennedy, P. (2001). Büyük Güçlerin Yükseliş ve Çöküşleri. (Çev. Birtane Karanakçı). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. Mazower, M. (2008). Karanlık Kıta: Avrupa’nın 20. Yüzyılı. (Çev. Mehmet Moralı). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Mutluer, M. (2003). Uluslararası Göçler ve Türkiye. İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Roberts, J. M. (2003). Yirminci Yüzyıl Tarihi. (Çev. Sinem Gül), Ankara: Dost Kitabevi.
• Sevimli, İ. (2000). Kimliksiz Cemaatler. İstanbul: Alan Yayıncılık.
• Şen, F. (2007). Euro-Türkler, Avrupa’da Türk Varlığı ve Geleceği. İstanbul: Günizi Yayıncılık.
• Tezcan, M. (2000). Dış Göç ve Eğitim. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Toksöz, G. (2006). Uluslararası Emek Göçü. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Yasa, İ. (1979). Yurda Dönen İşçiler ve Toplumsal Değişme. TODAİE, Ankara: Doğan Basımevi.
• Zaptçıoğlu, D. (2005). Öncüler Nesli. M. Richter (Ed) Geldiler ve Kaldılar… Almanya Türklerinin Yaşam Öyküleri (içinde), (Çev. Mutlu Çomak-Özbatır). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. ss. 1- 15.