Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Resmi Bir Kurumda Risk Analizi Uygulaması

Yıl 2019, Cilt: 60 Sayı: 696, 221 - 230, 30.10.2019

Öz

Risk analizi iş kazalarının ve meslek hastalıklarının en aza indirilmesi ve önlenebilmesi için risk teşkil eden tehlikelerin belirlenmesi ve tehlikelerin risk seviyelerini azaltma ve kontrol altında tutmak için uygulama planlarının oluşturulmasını gerektirir. Bu makalede resmi bir kurumda gerçekleştirilen risk analiz uygulaması açıklanmaktadır. Yapılan uygulama ile kuruluşta tehlikeler ve risk seviyeleri belirlenerek ve riskleri azaltmaya yönelik iyileştirme planları oluşturulmuş ve planlar uygulanarak risk seviyeleri kontrol altında tutmak için kontrol faaliyetleri belirlenmiştir. Analizde, öncelikle işçi sağlığı ve güvenliği açısından yüksek riskli tehlikeler incelenmiştir. Kuruluşta yüksek riskli tehlikelerde risk seviyesini  azaltmayı veya riski ortadan kaldırmayı ve düşük riskli tehlikelerde riski kontrol altında tutmayı sürekli hale getirecek bir risk yönetim sistemi oluşturulmuştur. Oluşturulan sistem ile kuruluşta iş kazaları önemli oranda azalmış ve çalışanlar için daha güvenli bir çalışma ortamı sağlanmıştır.

Kaynakça

  • TS ISO/IEC Kılavuz 73, “Risk Yönetimi-Terim ve Tarifler, Standardlarda Kullanmak İçin Rehber” 2005 (ISO GUIDE 73: 2009).
  • TS ISO 31000, “Risk Yönetimi - Prensipler ve Kılavuzlar” 2011.
  • UNECE, 2008, “General Guideline for the Calculation of Risks in the Transport of Dangerous Goods by Road,” http://www.unece.org, son erişim tarihi: 25.11.2015.
  • Düğenci, M., Konuşkan, Ö. 2016. “Risk Yönetiminin Dünü, Bugünü ve Geleceği,” http://docplayer.biz.tr/7578174, son erişim tarihi:30.12.2016.
  • Kalkan, M. E., Deniz, V. 2013. “Risk Kavramı Üzerine,” Türk Tabipleri Birliği Mesleki ve Sağlık Güvenlik Dergisi, cilt Nisan-Mayıs-Haziran, sayı 48, s. 43-48.
  • Turan, A, Müezzinoğlu, A. 2006. “Risk Değerlendirme Yöntemleri,” Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi (MSG), cilt 7, sayı 25, s. 32-36.
  • Özkılıç, Ö. 2005. İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemleri ve Risk Değerlendirme Metodolojileri, 4724, TİSK, Ankara.
  • Emhan, A. 2009. “Risk Yönetim Süreci ve Risk Yönetmekte Kullanılan Teknikler,” Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, cilt: 23, sayı: 3, 2009
  • Hafızoglu, M., E. 2006. “Bina Yapımında Yaşanan Kazalar ve Bir Risk Değerlendirme Çalısması,” Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Yenigün, K., Erkek, C. 2002. “Risk Mühendisliği Yaklaşımıyla Baraj Güvenliğinin İrdelenmesi,” GAP IV. Mühendislik Kongresi Bildiriler Kitabı, 06-08 Haziran 2002, Şanlıurfa.
  • Akpınar, T., Çakmakkaya, B. Y. 2014. “İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından İşverenlerin Risk Değerlendirme Yükümlülüğü.” Çalışma ve Toplum, cilt 40, sayı 1, s. 273-304.
  • Nunes, I. L. 2010. “Risk Analysis for Work Accidents based on a Fuzzy Logics Model”, 5th International Conference of Working on Safety - On the Road to Vision Zero?” Roros, Norway.
  • Laitinen, H., Vuorinen, M., Simola, A. 2012. “İmalat Sanayinde İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetimi,” Finceden Çeviren: Libellus Çeviri Hizmetleri, İstanbul, MESS (Türkiye Metal sanayicileri Sendikası), s.191-197.
  • Ceylan, H., Başhelvacı,V. S. 2011.“ Risk Değerlendirme Tablosu Yöntemi İle Risk Analizi: Bir Uygulama”, “ International Journal of Engineering Research and Development,” cilt 3, sayı 2, s. 25-33.
  • Fine, W., T. 1972. Mathematical Evaluation for Controlling Hazards, Journal of Safety Research, cilt 3, sayı 4, s. 157-166.

Risk Analysis Application in a Public Enterprise

Yıl 2019, Cilt: 60 Sayı: 696, 221 - 230, 30.10.2019

Öz

Risk analysis requires determination and prevention of hazards that cause occupational accidents and illnesses as well as preparation of application plans to reduce risk levels of hazards and keeping them under control. This paper explains a risk analysis application applied in a public enterprise. With this application, the hazards and risk levels in the enterprise were determined and improvement plans were prepared to reduce the risk levels and the plans were implemented and the control activities were identified to keep the risk levels under control. In the analysis, firstly the hazards with highest risks in terms of occupational health and safety were investigated. In the enterprise, a risk management system, which can reduce or eliminate the risk levels in case of hazards with highest risks and which can keep the risk levels under control in case of hazards with low risk continuously, was established. With the system formed, the occupational accidents were reduced significantly and a safer working environment for the enterprise’s employees was ensured.

Kaynakça

  • TS ISO/IEC Kılavuz 73, “Risk Yönetimi-Terim ve Tarifler, Standardlarda Kullanmak İçin Rehber” 2005 (ISO GUIDE 73: 2009).
  • TS ISO 31000, “Risk Yönetimi - Prensipler ve Kılavuzlar” 2011.
  • UNECE, 2008, “General Guideline for the Calculation of Risks in the Transport of Dangerous Goods by Road,” http://www.unece.org, son erişim tarihi: 25.11.2015.
  • Düğenci, M., Konuşkan, Ö. 2016. “Risk Yönetiminin Dünü, Bugünü ve Geleceği,” http://docplayer.biz.tr/7578174, son erişim tarihi:30.12.2016.
  • Kalkan, M. E., Deniz, V. 2013. “Risk Kavramı Üzerine,” Türk Tabipleri Birliği Mesleki ve Sağlık Güvenlik Dergisi, cilt Nisan-Mayıs-Haziran, sayı 48, s. 43-48.
  • Turan, A, Müezzinoğlu, A. 2006. “Risk Değerlendirme Yöntemleri,” Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi (MSG), cilt 7, sayı 25, s. 32-36.
  • Özkılıç, Ö. 2005. İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetim Sistemleri ve Risk Değerlendirme Metodolojileri, 4724, TİSK, Ankara.
  • Emhan, A. 2009. “Risk Yönetim Süreci ve Risk Yönetmekte Kullanılan Teknikler,” Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, cilt: 23, sayı: 3, 2009
  • Hafızoglu, M., E. 2006. “Bina Yapımında Yaşanan Kazalar ve Bir Risk Değerlendirme Çalısması,” Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Yenigün, K., Erkek, C. 2002. “Risk Mühendisliği Yaklaşımıyla Baraj Güvenliğinin İrdelenmesi,” GAP IV. Mühendislik Kongresi Bildiriler Kitabı, 06-08 Haziran 2002, Şanlıurfa.
  • Akpınar, T., Çakmakkaya, B. Y. 2014. “İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından İşverenlerin Risk Değerlendirme Yükümlülüğü.” Çalışma ve Toplum, cilt 40, sayı 1, s. 273-304.
  • Nunes, I. L. 2010. “Risk Analysis for Work Accidents based on a Fuzzy Logics Model”, 5th International Conference of Working on Safety - On the Road to Vision Zero?” Roros, Norway.
  • Laitinen, H., Vuorinen, M., Simola, A. 2012. “İmalat Sanayinde İş Sağlığı ve Güvenliği Yönetimi,” Finceden Çeviren: Libellus Çeviri Hizmetleri, İstanbul, MESS (Türkiye Metal sanayicileri Sendikası), s.191-197.
  • Ceylan, H., Başhelvacı,V. S. 2011.“ Risk Değerlendirme Tablosu Yöntemi İle Risk Analizi: Bir Uygulama”, “ International Journal of Engineering Research and Development,” cilt 3, sayı 2, s. 25-33.
  • Fine, W., T. 1972. Mathematical Evaluation for Controlling Hazards, Journal of Safety Research, cilt 3, sayı 4, s. 157-166.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm icindekiler-sunuş
Yazarlar

Mustafa Yurdakul 0000-0001-9274-7467

Ece Gökpınar Bu kişi benim 0000-0001-8950-3912

Yusuf Tansel İç 0000-0002-1562-5738

Yayımlanma Tarihi 30 Ekim 2019
Gönderilme Tarihi 2 Ocak 2017
Kabul Tarihi 12 Mart 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 60 Sayı: 696

Kaynak Göster

APA Yurdakul, M., Gökpınar, E., & İç, Y. T. (2019). Resmi Bir Kurumda Risk Analizi Uygulaması. Mühendis Ve Makina, 60(696), 221-230.

Derginin DergiPark'a aktarımı devam ettiğinden arşiv sayılarına https://www.mmo.org.tr/muhendismakina adresinden erişebilirsiniz.

ISSN : 1300-3402

E-ISSN : 2667-7520