Yönetim Anlayışları Ölçeğinin Geliştirilmesi

Yıl 2017, , 267 - 285, 23.11.2017

Mehmet Emin Usta

https://doi.org/10.19059/mukaddime.341450

Cited By: 2

Öz

Bu
çalışmanın amacı yöneticilerin yönetim anlayışlarını ortaya koyan bir ölçek
geliştirmektir. Yönetim anlayışları ölçeği olarak adlandırılan bu ölçek iki
boyutlu olarak tasarlanmıştır. Çalışmanın evreni 16253 yönetici ve öğretmendir.
Yönetim anlayışları ölçeği (YAÖ) faktör analizine 65 madde ile başlanmıştır.
İki faktörlü yapı oluşturmak amacıyla yapılan uygulamada .30’un altında yük
değeri alan maddeler atıldıktan sonra 23 maddeli yeni bir yapı elde edilmiştir.
Yedi madde içeren birinci faktör “Pozitivizm” olarak adlandırılmıştır. Bu
faktörün açıkladığı varyans oranı %16.92’dir. İkinci faktör ise “Kaos” olarak
adlandırılmış ve toplam varyansın %38.80’ini açıkladığı görülmüştür. Faktör
analizinin ardından ölçekte kalan maddelerle oluşturulan yeni forma güvenirlik
analizi yapılmış ve ölçeğin bütün olarak Cronbach Alpha değeri .948
bulunmuştur. Yapılan faktör analizi sonucunda toplam 42 madde ölçekten çıkarılmıştır.
Ölçeğin son ve kullanılabilir madde sayısı 23’tür. YAÖ güvenilirlik düzeyi % 88
ile % 97 arasında değişmektedir. Bu sonuca göre ölçeğe ve alt boyutlarına ait
önermelerin iç tutarlılıklarının sağlandığı ve yüksek düzeyde güvenilir olduğu
görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kaos, pozitivizm

Kaynakça

• Barutçugil, İ. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetim. İstanbul: Kariyer. Başaran İ.E. (1982). Örgütsel Davranışın Yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi. Boje, D. & Dennehy’s R. (2011). Postmodernism. http://business.nmsu.edu/~dboje/mpwchap2.html adresinden 5 Ağustos 2011 tarihinde indirilmiştir. Bozdağ, C. E. (1998). Kaos Analizi: Bir Finansal Sektör Uygulaması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Bulaç, A. (1990). Din ve Modernizm. İstanbul: Endülüs Yayınları. Capra, F. (1975). The Tao of Physics. http://www.dgswilson.com/pdf/taophysics.pdf adresinden 7 Ağustos 2011 tarihinde alınmıştır. Capra, F. (1992). Batı Düşüncesinde Dönüm Noktası. İstanbul: İnsan. Çalışkan Maya, İ. (2011). Eğitim Kurumlarında Risk Yönetimi. Ankara: Anı. Çelik, V. (Ed.) (2008). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. Ankara: Pegem Akademi. Demirtaş, H. (2006). Yönetim Kuram ve Yaklaşımları Eğitiminin İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Sınıf Yönetimi Paradigmalarına Etkileri. Eğitimde Politika Analizleri ve Stratejik Araştirmalar Dergisi, 1, 1. 49-70. Diker Çamlıbel, N. (2003). Belirsizlik ortamında planlama düşüncesi ‘sinerjetik toplum - sinerjik yönetim ve Sinerjist planlama modeli’ Örnek olay: 17 ağustos - 12 kasım 1999 depremleri sonrası Kaos ve kendi kendine organizasyon süreci. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Drucker, P. (2010). Büyük Değişimler Çağında Yönetim. Zülfü Dicleli (Çev.). İstanbul: Optimist. Erdemir, E. & Koç, U. (2010). Postmodernizm ve Komplekslik: Örgüt Kuramı Bağlamında Paradigmatik Bir Tartışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, Nisan, 5 (1), 25‐48. Erdoğan, İ. (2007). Pozitivist Metodoloji: Bilimsel Araştırma Tasarımı İstatistiksel Yöntemler Analiz ve Yorum (2. Baskı). Ankara: Erk. Eren, E. (1998). Yönetim ve Organizasyon. İstanbul: Beta. Genç, N. (2002). İşletme-Yönetim-Organizasyon Başarı Bedel İster. İstanbul: Timaş. Heylighen, F. (1996). What is Complexity?, http://pespmc1.vub.ac.be/complexi.html adresinden 19 Ağustos 2011 tarihinde alınmıştır. http://www.ccs.fau.edu/~liebovitch/complexity-20.html adresinden 23 Ağustos 2011 tarihinde alınmıştır. http://www.coe.fau.edu/faculty/cafolla/courses/eme6051/chaos/ adresinden 23 Ağustos 2011 tarihinde alınmıştır. İlipınar, G., Montana, J., Spender, JC. & Truex, D. (2008). Design Thinking In The Postmodern Organization Submitted to Design Management Institute (DMI) for International Education 2008 Conference on Design Thinking. http://www.dmi.org/dmi/html/conference/academic08/papers/Ilipinar/DMI%202008%20Con%20Design%20Thinking%20in%20Postmodern%20Organization%20Gursel%20ilipinar%20040108%20FINAL.pdf adresinden 19 Ağustos 2011 tarihinde alınmıştır. Karaçay, T. (2004). Determinizm ve Kaos. Mantık. (Bildiri). Matematik ve Felsefe II. Ulusal Sempozyumu, Çanakkale. 21-24 Eylül 2004. Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Kavramlar, İlkeler, Teknikler (9. Baskı). Ankara: Nobel. Matheson, D. & Matheson, J. (1999). Akıllı Örgüt. Meral Tüzel (Çev.). İstanbul: Boyner. Merton, R. (1968). Social Theory and Social Structure. New York: Free Press. Morgan, G. (1998). Yönetim ve Örgüt Teorilerinde Metafor. Gündüz Bulut (Çev.). İstanbul: Mess. Morgan, G. (1998). Yönetim ve Örgüt Teorilerinde Metafor. Gündüz Bulut (Çev.). İstanbul: Mess. Önal, G. (1998). İşletme Yönetimi ve Organizasyonu (2. Baskı). İstanbul: Türkmen. Prigogine, I. & Stengers I., (1998). Kaostan Düzene - İnsanın Tabiatla Yeni Diyaloğu. Senai Demirci (Çev.). İstanbul: İz. Styhre, A. (2001). The nomadic organization: The postmodern organization of becoming. Tamara : Journal of Critical Postmodern Organization Science, 1/4, 1-12. Şişman, M. (1994). Örgüt Kültürü. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi. Tolan, B. (1978). Toplum Bilimlerine Giriş (2. Baskı). Ankara: Kalite. Töremen, F. (2000). Kaos Teorisi ve Eğitim Yöneticisinin Rolü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 22, 203-219. Yurdanur Özgenç, Ö. (2008). Örgüt Mecazları. Ali Balcı (Ed.). Ankara: Ekinoks. Yüksel, Ö. (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi (4. Baskı). Ankara: Gazi.