" />
Bu makale, Cumhuriyet’in ilk yıllarında Ankara’yı modern bir başkent olarak kurgulama çabasında onu İstanbul’a karşı ‘yeni’, ‘modern’, ‘homojen’ ve ‘sadık’ olarak konumlandırma girişiminin izlerini, Yakup Kadri Karaosmanoğlu’nun iki önemli romanında sürmeyi hedeflemektedir. Bu iki roman 1922 yılında yayınlanan ‘Kiralık Konak’ ve 1934 yılında yayınlanan ‘Ankara’ romanlarıdır. Romanlardan ilki Osmanlı İmparatorluğu’nun dağılması ile ‘Kiralık Konak’ta resmedilen kozmopolit İstanbul’un bir başkent olarak ahlaki çöküşü ve ikincisi Türkiye Cumhuriyeti’nin yükselişi ile Ankara’nın modern, milli bir başkent olarak yükselişini ele almaktadır. İki roman birlikte ele alındığında bu iki şehrin romanlardaki dönüşümü aynı zamanda bir egemen zihniyet dönüşümüne de tekabül etmektedir. Cumhuriyet’in kuruluşu ile egemen hale gelen zihniyet kendine imparatorluk mirasından azade bir mekân yaratmalıydı, bir Cumhuriyet seçkini olarak Karaosmanoğlu bu iki roman ile bu mekân üretimine hizmet etmiştir. Bu makale, Ankara’nın İstanbul ile karşıtlık oluşturarak Cumhuriyet ideolojisi açısından önemli bir simgesel mekâna dönüşümünün izlerini bu iki romanda aramaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Kasım 2020 |
Gönderilme Tarihi | 28 Eylül 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |
ISSN: 1309-6087, e-ISSN: 2459-0711
Mukaddime is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).