BİREY ve SİVİL TOPLUM İLİŞKİSİ ÇERÇEVESİNDE TÜRKİYE'DE DEMOKRASİ SORUNU

Yıl 2012, Sayı: 6, 1 - 19, 01.06.2012

A. Vahap Uluç

Öz

Anahtar Kelimeler

-

BİREY ve SİVİL TOPLUM İLİŞKİSİ ÇERÇEVESİNDE TÜRKİYE'DE DEMOKRASİ SORUNU

Öz

Modern anlamda bireyin tarihi ile demokrasinin tarihi büyük ölçüde örtüşmektedir. Çünkü demokrasi, bireyin sosyal yaşamda vücut bulduğu bir toplumsal yapıda ortaya çıkabilir. Belki bireyin olduğu her yerde demokrasi olmak zorunda değildir, ama demokrasinin olduğu yerde birey gereklidir. Elbette ki birey tek başına siyasal iktidara karşı bir anlam taşımamaktadır. Bireyin siyasal iktidarın kararlarını etkileyen ve dönüştüren, devlete sivil bir unsur katan bir aktör haline gelebilmesi sivil toplum alanında örgütlenmesini gerektirir. Bu anlamda da demokrasi, sivil toplumun güçlü olduğu toplumların rejimidir. Türkiye’de değerlendirmek gerekmektedir. Cumhuriyet tarihi boyunca devletin topluma karşı baskıcı bir unsur olarak hareket etmesi ne piyasa ekonomisinin gelişmesine, ne de bireyin özgürce kendini gerçekleştirmesine olanak tanıdı. Ayrıca, mevcut toplumsal yapımızın dayanışmacı ve “cemaatsel” yapısı batılı anlamda kendi çıkarını önceleyen, kendini gerçekleştirmeye çalışan etkin bir bireyin ortaya çıkmasına izin vermedi. Birey zayıf kalınca sivil toplum alanı da aynı şekilde zayıf kaldı. Sivil toplumun gelişememesi de devleti toplumun karşısında güçlü kıldı. Bu sebeple de toplum, devleti demokratikleştiremedi

Anahtar Kelimeler

Birey, Sivil Toplum, Demokrasi, Türkiye’de Demokrasi

Kaynakça

• Atar, Y. (1997). Çağdaş demokrasinin siyasal boyutu: Türkiye’de demokratikleşme ve anti-demokratikleşme göstergeleri. Yeni Türkiye Dergisi, 3/17, 73-94.
• Bulutay, T. (1995). Employment, unemployment and wages in Turkey. Ankara: ILO.
• Durgun, Ş. (1999). Otoriter devletin demokratikleşmesi. Yeni Türkiye Dergisi, 5/29, 130-135.
• Erdoğan, M. (2005). Liberalizm ve Türkiye’deki serüveni. Liberalizm. Ed. Bora, T. ve Gültekingil, M. İstanbul: İletişim. 23-40.
• Inkeles, A. (1974). Participant citizenship in six developing countries. Ed. By Bowman, L. and Boynton, G.R. Political behavior and public opinion: a comparative anlyses. New Jersy: Prentice-Hall.
• İnsel, A. (1990). Türkiye toplumunun bunalımı. İstanbul: Birikim.
• Kalaycıoğlu, E. (1984). Çağdaş siyasal bilim. İstanbul: Beta.
• Korkut, B. (1974). Türkiye’de devletçilik. Gerçek Yay., Aktaran: İnsel, A. (1990). Türkiye toplumunun bunalımı. İstanbul: Birikim.
• Köker, L. (1989). Modernleşme mi, demokratikleşme mi? Türkiye Günlüğü, 2, 16-22.
• Köker, L. (2003). Modernleşme, kemalizm ve demokrasi. İstanbul: İletişim.
• Küçükömer, İ. (1994). Cuntacılıktan sivil topluma. İstanbul: Bağlam.
• Macridis, R. C. (1980). Contemporary political ideologies. Cambridge: Winthrop Publishers, Inc.,
• Moore, B. (2003). Diktatörlüğün ve demokrasinin toplumsal kökenleri. Ankara: İmge.
• Örs, B. (1993). Türkiye’de askeri müdahaleler için bir açıklama modeli. İktisat Dergisi, 334, 45-62.
• Özer, İ. (2011). Türkiye’de Kent, Kentleşme ve Kentsel Değişme. Türkiye’nin Toplumsal Yapısı, Ed. Zencirkıran, M. Bursa: Dora.
• Özkaplan, N. Türkiye işgücü piyasasının dönüşümü (1980-200). www.keig.org/raporlar/İsgucu.
• Sarıbay, A. Y. (1998). Siyaset, demokrasi ve kimlik. Bursa: Asa.
• Sarıbay, A. Y. (2000). Kamusal alan, diyalojik demokrasi ve sivil itiraz. İstanbul: Alfa.
• Sarıbay, A. Y. (2007). Türkiye’de demokrasi ve sivil toplum. Ed. Kalaycıoğlu, E. ve Sarıbay, A. Y. Türkiye’de politik değişim ve modernleşme. İstanbul: Alfa Aktüel, 543-560.
• Selçuk, S. (1999). Devlet, hukuk ve demokrasi. Yeni Türkiye Dergisi, 5/29, 15-48.
• Sungurlu, O. (1999). Demokrasi, insan hakları ve hukukun üstünlüğü. Yeni Türkiye Dergisi, 5/29, 59-65.
• Tanilli, S. (1993). Devlet ve demokrasi. İstanbul: Cem.
• Tanilli, S. (2007). Uygarlık tarihi. İstanbul: Alkım.
• Turan, İ. (1999). Türkiye’de demokrasi kültürü. Yeni Türkiye Dergisi, 5/29, 142-151.
• TUİK. (2009). Türkiye İstatistik Yıllığı.
• Türköne, M. (ed.). (2010). Siyaset. İstanbul: Opus.
• Türköne, M. (2003). Devletli sivil toplum. Sivil Toplum, 2/1, 53-58.
• Vergin, N. (2000). Din, toplum ve siyasal sistem. İstanbul: Bağlam.
• Vergin, N. (2003). Siyasetin sosyolojisi. İstanbul: Bağlam.
• Yılmaz, A. (1997). Sivil toplum, demokrasi ve Türkiye. Yeni Türkiye Dergisi, 13/18, 1164-1171.