BibTex RIS Kaynak Göster

ORTAÖĞRETİM DİN KÜLTÜRÜ VE AHLAK BİLGİSİ ÖĞRETİM PROGRAMINDAKİ KAZANIMLARIN AHLAK VE DEĞERLER ÖĞRENME ALANINA GÖRE FARKLILAŞMASI (VAN İLİ ÖRNEĞİ)

Yıl 2011, Cilt: 3 Sayı: 3, 93 - 114, 01.03.2011

Öz

Ortaöğretim Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi Öğretim Programındaki Kazanımların Vahiy Ve Akıl Öğrenme Alanına Göre Farklılaşma Boyutu araştırılmıştır. Bu nedenle tezde, ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Bu çalışmada araştırmanın problemini gösteren değişkenler öğrencilerin cinsiyeti, doğum yeri, okul dışında din eğitimi alma durumları ve aldıkları din eğitiminin kaynağı, okul türleri, yaşadıkları sosyal çevre ve yerleşim birimleri, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi öğretmeninin yeterliliği ve yeterliliğini yansıtması, anne ve babalarının eğitim durumları, sosyo-ekonomik düzeyleri ve dindarlık düzeylerine ilişkin durumlardır. Araştırmanın evrenini Van İlindeki Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı olan ortaöğretim kademesindeki okullarda Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersini alan öğrenciler oluşturmaktadır. Ölçme aracı 900 öğrenci üzerinde uygulanması için dağıtıldı ancak 741 öğrenci ölçme aracına olumlu tepki vermiştir. Öğrencilerin söz konusu kazanımlara sahip olma düzeyleri, kendi görüşlerine dayalı olarak Likert tipi beşli derecelendirme ölçeğiyle toplanmıştır. Anahtar Kelimeler: Eğitim-Öğretim, Ortaöğretim, Öğretim Programı, Din Öğretimi Programı, Vahiy ve Akıl

Kaynakça

  • Balcı, A.(2001). Sosyal bilimlerde araştırma. Ankara: PegemA Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Demirel, Ö. (1999). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: PegemA Yayınları.
  • Fosnot, C.T. (1996). Introduction: aspect of constructivism, constructivism:teory, perspectives and practice. Teacher College, New York London: Columbia University.
  • Güneş, F. (2007). Yapılandırıcı yaklaşımla sınıf yönetimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Güven, S.(2004). Program geliştirme. (M. Görül, Ed.). Öğretimde Planlama, Uygulama ve Değerlendirme. Elazığ: Üniversite Kitabevi.
  • Karasar, N. (1998). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (2005). Ortaöğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • Tavşancıl, E.(2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Tezbaşaran, A.(1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
  • Varış, F. (1978). Eğitimde program geliştirme-teori ve teknikler. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları.

ORTAÖĞRETİM DİN KÜLTÜRÜ VE AHLAK BİLGİSİ ÖĞRETİM PROGRAMINDAKİ KAZANIMLARIN AHLAK VE DEĞERLER ÖĞRENME ALANINA GÖRE FARKLILAŞMASI (VAN İLİ ÖRNEĞİ)

Yıl 2011, Cilt: 3 Sayı: 3, 93 - 114, 01.03.2011

Öz

Ortaöğretim Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi Öğretim Programındaki Kazanımların Vahiy Ve Akıl Öğrenme Alanına Göre Farklılaşma Boyutu araştırılmıştır. Bu nedenle tezde, ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Bu çalışmada araştırmanın problemini gösteren değişkenler öğrencilerin cinsiyeti, doğum yeri, okul dışında din eğitimi alma durumları ve aldıkları din eğitiminin kaynağı, okul türleri, yaşadıkları sosyal çevre ve yerleşim birimleri, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi öğretmeninin yeterliliği ve yeterliliğini yansıtması, anne ve babalarının eğitim durumları, sosyo-ekonomik düzeyleri ve dindarlık düzeylerine ilişkin durumlardır. Araştırmanın evrenini Van İlindeki Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı olan ortaöğretim kademesindeki okullarda Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersini alan öğrenciler oluşturmaktadır. Ölçme aracı 900 öğrenci üzerinde uygulanması için dağıtıldı ancak 741 öğrenci ölçme aracına olumlu tepki vermiştir. Öğrencilerin söz konusu kazanımlara sahip olma düzeyleri, kendi görüşlerine dayalı olarak Likert tipi beşli derecelendirme ölçeğiyle toplanmıştır. Anahtar Kelimeler: Eğitim-Öğretim, Ortaöğretim, Öğretim Programı, Din Öğretimi Programı, Vahiy ve Akıl

Kaynakça

  • Balcı, A.(2001). Sosyal bilimlerde araştırma. Ankara: PegemA Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Demirel, Ö. (1999). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: PegemA Yayınları.
  • Fosnot, C.T. (1996). Introduction: aspect of constructivism, constructivism:teory, perspectives and practice. Teacher College, New York London: Columbia University.
  • Güneş, F. (2007). Yapılandırıcı yaklaşımla sınıf yönetimi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Güven, S.(2004). Program geliştirme. (M. Görül, Ed.). Öğretimde Planlama, Uygulama ve Değerlendirme. Elazığ: Üniversite Kitabevi.
  • Karasar, N. (1998). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (2005). Ortaöğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersi öğretim programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • Tavşancıl, E.(2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Tezbaşaran, A.(1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
  • Varış, F. (1978). Eğitimde program geliştirme-teori ve teknikler. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları.
Toplam 11 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Akif Akto Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2011
Gönderilme Tarihi 25 Eylül 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Cilt: 3 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Akto, A. (2011). ORTAÖĞRETİM DİN KÜLTÜRÜ VE AHLAK BİLGİSİ ÖĞRETİM PROGRAMINDAKİ KAZANIMLARIN AHLAK VE DEĞERLER ÖĞRENME ALANINA GÖRE FARKLILAŞMASI (VAN İLİ ÖRNEĞİ). Mukaddime, 3(3), 93-114. https://doi.org/10.19059/mukaddime.99292