KUR'AN AÇISINDAN KENTLERİN YIKILIŞI

Yıl 2010, Cilt: 1 Sayı: 1, 101 - 124, 01.01.2010

Nurettin Turgay

Öz

Anahtar Kelimeler

-

KUR'AN AÇISINDAN KENTLERİN YIKILIŞI

Öz

Kur’ân, insanlara dünya ve ahiretin huzur ve saadetinin yolunu
göstermektedir. İnsan, bu mutluluğu yakalamak için kendisine
düşen maddi ve manevi tüm görevleri yerine getirmek
mecburiyetindedir.
Kentler, Kur’ân’da “Medine, karye, beled,” ve benzeri isimlerle
anılmaktadır. Kentlerin korunması, maddi olmaktan ziyade
manevi şeylere dayanmaktadır. Kentlerin yıkılışına sebep olan
şeyleri, inkâr ve inançsızlık, ahlaksızlık, zulüm, azgınlık,
şımarıklık ve benzeri başlıklar altında değerlendirebiliriz.
Bunların tümü, manevi konulardır. Allah, her zaman için
toplumları yıkılmaya sebep olan şeylerden korunma hususunda
uyarıcılar göndermiştir. Allah tarafından kendilerini uyarmak
üzere gönderilen elçilere inanan ve onlara uyan toplumlar, hep
mutlu ve huzurlu olmuşlar ve uzun süreli yaşamışlardır.
Allah’ın gönderdiği elçilere inanmayan, onları dinlemeyen,
onları inciten inkârcı ve zalim toplumlar ise, çok geçmeden
yıkılmış, yaşadıkları kentleriyle beraber yok olup gitmişlerdir.
Buna “sunnetullah” diyoruz. Yani Allah’ın kanunu budur.
Böyle bir uygulama, Allah’ın kanununun gereğidir.
Allah’a, dolayısıyla O’nun gönderdiği elçilerine ve kutsal
kitaplarına inanan insanlar olarak bizim bu konudaki maddi
manevi tüm görevlerimizi hakkıyla yerine getirmeye
çalışmamız gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kur’ân, İnsan, Kent, Helak

Kaynakça

• Afgani, S. (1987). fî usûli’n-nahv, Beyrut: el-Mektebu’l-İslâmî,
• Alûsî, Ebu’l-Fadl Şihâbuddin Mahmûd (1301). Ruhu’l- meânî, Bulak
• Amidî, Seyfuddin Ebu’l-Hasan Ali b. Muhammed (t.y.). Ebkâru’l-Efkâr, Süleymaniye Damat İbrahim Paşa Kütüphanesi, numara: 807. Asım Efendi(1305). Kamus tercemesi, İstanbul.
• Ateş, S.(1989). Yüce Kur’ân’ın çağdaş tefsiri. İstanbul: Yeni ufuklar Neşriyat.
• Ateş, S. (1988) Kur’ân-ı Kerim tefsiri. İstanbul: Milliyet Gazetecilik A. Ş. (Yeni Ufuklar Neşriyat),
• Attas, S. N.(1989). Modern çağ ve islâmî düşünüşün problemleri (M. E. Kılıç, Çev.). İstanbul.
• Bakıllânî, Ebû Bekr Muhammed b. (1957) et-temhîd. (J. Mc. Carthy S. J. Çev.).Beyrut.
• Baykara, T. (1992). Osmanlılarda medeniyet kavramı ve on dokuzuncu yüzyıla dair araştırmalar. İzmir.
• Bruyera, La(1998). Karakterler. (B. Kösemihal,Çev.). İstanbul: Sosyal Yayınlar.
• Bulaç, A. (t.y.).Tarih, toplum ve gelenek. İstanbul: İz.
• Carullah, M.(1945). Kitâbü’s-sünne, Phobal.
• Cüveynî, Abdulmelik b. Abdullah(1968) Luma’ fî kavâid-i ehli’s-sünne,(M. Allard, thk). Beyrut.
• Ebû Hayyan, Muhammed b. Yusuf (2005). el-Bahru’l-Muhît fi’t-Tefsîr, Beyrut: Dâru’l-Fikr.
• Ergun, D. (t.y.) Sosyoloji ve tarih, İstanbul.
• FerâhidiEbû Abdirrahman Halil b. Ahmed(t.y.). Kitabu’l-Ayn, Beyrut: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî.
• Ferrâ, Ebû Zekeriya Yahyâ b. Ziyâd (t.y.) Maâni’l-Kur’ân, Mısır: Dâru’s-Surûr,
• Feyruzabadî, Mecduddin Muhammed b. Ya’kub (1898) Tenvîru’l-mikyâs min tefsîri İbn Abbas, Mısır: el-Matbaatu’l-Ezheriyye.
• Feyruzabadî, Mecduddin Muhammed b. Ya’kub( t.y.) Besâiru zevi’t-temyîz fî letâifi’l-kitâbi’l-Azîz, Beyrut.
• Fichter, J.(2002) Sosyoloji nedir. (N. Çelebi, Çev.). Ankara: Anı.
• Firûzâbâdî, Mecduddin Muhammed b. Ya’kûb (t.y.)Besâiru Zevi’t-Temyîz fî Letâifi’l-Kitâbi’l-Aziz, Beyrut.
• Haig, T. W. (1988)“ karye”, İslam Ansiklopedisi. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Halil, İmaduddin(1898). İslâm’ın tarih yorumu. (A. Ağırakça,Çev.) İstanbul: Risale .
• Hilmi, Mehmet(1327) Mirât-ı vezâif-i insaniye, İstanbul.
• İbn Cinni(1956). Ebu’l-Feth Osman, el-hasais. (Muhammed Ali en-Neccâr, Nşr.). Kahire.
• İbn Faris, Ahmed b. Faris b. Zekeriyya (t.y.)Mu’cemu’l-mekâyîsi’l-luğa. (Abdusselâm Hârûn, thk). Beyrut: Dâru’l-Cîl.
• İbn Hanbel, Ahmed b. Muhammed(t.y.). Müsned, Beyrut
• İbn Hazm, Ebû Muhammed Ali b. Ahmed (1975) el-Fasl fi’l-milel ve’l ehva’ ve’n-nihal, Beyrut.
• İbnu’l-Cevzi, Ebu’l-Ferec Abdurrahmân b. Ali(1987) Zâdu’l-mesîr fî ilmi’t- tefsîr. (Cilt 4). Beyrut.
• İbn Manzûr, Cemaluddin Muhammed b. Mukerrem (1994). Lisânu’l-Arab, Beyrut: Dâru’l-Fikr.
• İsfahanî, el-Hüseyn b. Muhammed er-Rağıb (1986), el-Müfredât fî Ğarîbi’l- Kur’ân. İstanbul: Kahraman.
• İzutsu, T.(t.y.) Kur’ân’da Allah ve insan. (S. Ateş, Çev.).İstanbul: Yeni Ufuklar Neşriyat.
• Kattan, M.(1990). Mebâhis fî ulûmi’l-Kur’ân, Beyrut.
• Kaya, A. V. (2000). Karizmanın şiddeti. Ankara: Sis.
• Kehrer, G. (1998). Din sosyolojisi. (M.E. Köktaş vd.Çev.). Konya:Vadi.
• Kemal, Ali(1330). İlm-i ahlak, İstanbul.
• Kılıç, S.(1984) Kur’ân’da günah kavramı. Konya: Hibaş.
• Kösemihal, N. Ş. (1982) Sosyoloji tarihi. İstanbul: Remzi Kitabevi,
• Kurtubî, el-Camiu li Ahkâmi’l-Kur’ân, IX, 274;
• Kutup, S. (1971). fî Zilâli’l-Kur’ân, Beyrut: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî.
• Kutup, S.(1992). et-Tasvîru’l-fennî fi’l-Kur’ân, Kahire.
• Lalande, A. (1980). Vocabulaire technique et critique de la phılosophie, Paris.
• Maverdî, Ebu’l-Hasan Ali b. Muhammed b. Habib (1992) en-nuketu ve’l-uyûn, Beyrut: Müessesetu’l-Kutubi’s-Sakafiyye.
• Merâğî, Mustafa(1974). Tefsîru’l-Merâğî, Beyrut.
• Mukatîl bin Süleyman(2003) Tefsîru Mukâtil bin Süleyman.( Ahmed Ferid, thk.). Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye.
• Müslim, Ebû Huseyn b. Haccac el-Kuşeyrî (1954) Sahihu Muslim, Beyrut.
• Naim, A. (1343). Ahlâk-ı İslâmiyye esasları. İstanbul.
• Okumuş, E.(2002). Kur’ân’da toplumsal çöküş. İstanbul: İnsan.
• Özsoy, Ö.(1994). Sünnetullah. Ankara: Fecr.
• Pazarbaşı, E.(1996). Kur’ân ve medeniyet. İstanbul: Pınar.
• Râzî, Fahruddin (1990). Mefâtîhu’l-ğayb. Beyrut: Dâru’l-Fikr.
• Rıza, M.R. (2005) Tefsiru’l-Menâr, Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye.
• Rifat, Ahmet,(1309).Tasvir-i Ahlak, İstanbul.
• Sâbûnî, M. A.(1986). Safvetu’t-tefâsîr, Beyrut.
• Sâvî, Ahmed b. Muhammed(t.y.). Hâşiyetu allâme es-Sâvî alâ celâleyn. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî.
• Sıddikî, Muhammed(1984). Bilimin İslâmî temelleri. (R. Şentürk, Çev.). İstanbul.
• Şengül, İ.(1994). Kur’ân kıssaları üzerine, İzmir.
• Şevkânî, Muhammed b. Ali b. Muhammed(2004). Fethu’l-Kadîr, Muessesetu’r- Reyyân, Beyrut.
• Şimşek, M. S.(1993). Kur’ân kıssalarına giriş, İstanbul.
• Taberi, Ebû Cafer Muhammed b. Cerir(1995).Câmiu’l-beyân an te’vi’l-i ayi’l- Kur’Ân, Beyrut: Dâru’l-Fikr.
• Tabersî el-Fadl b. el-Hasen.(1986). Mecmau’l-Beyân, Lübnan.
• Taftazanî, Saduddin(1277). Şerhu’l-Mekâsid, İstanbul.
• Turgay, N.(2008) “Kur’ân’da “mütref” kavramı”, bilimnâme, Kayseri.
• Turgay, N. (2003) “Kur’ân’da “Ashabü’l-Karye”kıssası ve düşündürdükleri”, İslâmî Araştırmalar, Ankara.
• Turgay, N. (1994). “zulüm”, Şamil İslâm Ansiklopedisi. İstanbul: Şamil.
• Ukberî, Abdullah b. el-Hüseyn b. Abdillah (1961). İmlâu mâ menne bihi’r- Rahmân. Mısır: Şirketu Mektebe ve Matbbati Mustafa el-Bâbî el-Halebî ve Evlâdih,
• Vahidî, Ali b. Ahmed en-Nisabûrî (1968). Esbâbü’n-nüzûl. Mısır.
• Yazır, E. M. H(1971). Hak dini Kur’ân dili. İstanbul: Eser Kitabevi,
• Zebîdî, Muhibbuddin Ebu’l-Fayd Muhammed Murtaza(1966). Tâcu’l-arus. Beyrut.
• Zemahşerî, Ebu’l-Kasım Carullah Mahmud b. Ömer(t.y.) el-keşşâf an hakâki’t- tenzîl ve uyûni’l-ekâvil fî vucûhi’t-te’vîl. Tahran.
• Zemahşerî, Ebu’l-Kasım Carullah Mahmud b. Ömer(1992). Esrâru’l-belâğa, Beyrut: Dâru’n-Nefâis.