Aşk, İslam filozof ve sûfîlerinin önemli bir kısmının hem varlığın kökeni hem de varoluş aleminin nesneleri arasındaki ilişkiyi açıklamada başvurdukları önemli bir konudur. Bu çalışmada aşkın ontolojik ve varoluşsal anlamları, biri 13.yüzyıl Konya’da diğeri 17.yüzyıl Cizre’de ortaya çıkmış iki büyük sûfî olan Mevlana Celaleddin Rûmî’nin ve Melayê Cizîrî’nin eserleri üzerinden ele alınacaktır. Bu iki mutasavvıfın düşüncelerinde ve özellikle varlık felsefelerinde aşk kavramının rolü ortaya konulacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 18 Nisan 2016 |
Başvuru Tarihi | 1 Mart 2016 |
Kabul Tarihi | |
Yayınlandığı Sayı | Yıl 2016, Cilt 7, Sayı 1 |