Belediye Hizmetleri ve Seçmen Davranışı İlişkisi Üzerine Bir Araştırma: Ankara Yenimahalle ve Altındağ İlçe Belediyeleri Örneği

Yıl 2017, Cilt: 41 Sayı: 4, 75 - 112, 15.12.2017

Asmin Kavaş

Öz

 Yerel siyasetin önemli aktörlerinden olan belediyeler, yöre yaşayanlarının ihtiyaçlarını karşılamak için, yerel hizmet sunmakla yükümlü yerel yönetim organları arasındadır. Özellikle beş yılda bir yenilen yerel seçimlerde, seçmenlerin tercihleri doğrultusunda belediye yönetimine giren aktörlerin iktidarlarını sürdürmelerinde, “yerel hizmet” olarak tanımlanan belediye hizmetlerini başarılı bir şekilde sunmaları çok önemlidir. Hem siyasetin temel kurumları hem de yönetim organları için önemli bir role sahip olan seçmen davranışları üzerinde, Türkiye’de yapılan araştırmaların sayısında son dönemde önemli bir artış olduğu görülmektedir. Ancak seçmenin karar verirken nasıl bir süreçten geçtiği, bu süreç içerisinde hangi unsurlardan etkilenip, hangi unsurları dikkate almadığı ve özellikle yerel yönetim seçimlerinde “sunulan belediye hizmetlerinin” bu davranışları belirlemede etken bir rol oynayıp oynamadığı yönünde yapılan araştırmalar son derece sınırlıdır. Son dönemlerde güncel ve tartışmaya açık olan belediye hizmetlerinin, seçmenin oy tercihlerindeki yeri ve önemi üzerinde yapılan sınırlı sayıdaki araştırmalar, bu alanda çalışma yapılmak istenmesinin temel nedenlerinden birisini oluşturmaktadır. Bu çalışma kapsamında da yerel düzeyde belediyeler tarafından sunulan belediye hizmetlerinin özellikle yerel seçimlerdeki seçmen tercihlerini ve oy verme davranışlarını etkileyip, etkilemediği sorusuna cevap aranacaktır. Belediye hizmetleriyle seçmen davranışı arasındaki ilişki, yapılacak olan teorik çalışmalarının ardından, Ankara Altındağ ve Yenimahalle ilçe belediyelerinde yapılan alan araştırması üzerinden ölçülecek, tartışılacak ve değerlendirilecektir. Belediye hizmetlerinin seçmenin oy verme davranışında etkisinin olup olmadığının incelendiği Altındağ ve Yenimahalle ilçe belediyelerinde yapılan alan araştırmasında kullanılan anket yönteminde, yerel seçimlerde seçmenin kararında etkili olan faktörler genel seçimlerle birlikte ele alınmıştır. Böylelikle belediye hizmetlerinin yerel seçimlere olan etkisinin genel seçimlere olan etkisiyle birlikte tartışılması, araştırma kapsamında “yerel biriminin” doğasının daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunabilecektir.Bu katkıyla beraber seçmenin kararında belediye hizmetlerinin etkisinin olması durumunda hangi hizmetlerin seçmenin tercihinde etkisi olduğu, belediye hizmetlerinin etkisinin olmadığı durumlarda da hangi faktörlerin seçmenin oy verme kararında etkili olduğu sorusuna daha iyi yanıt vereceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Seçmen, seçmen davranışı, belediye hizmetleri, yerel seçimler, oy verme.

Kaynakça

• Adaman F vd. (2005). Toplumun Kamu Yönetimine, Kamu Hizmetlerine ve Reforma Bakışı. Ankara: TESEV Yayınları.
• Akgün B (2002). Türkiye’de Seçmen Davranışı, Partiler Sistemi ve Siyasal Güven. Ankara: Nobel Yayınları.
• Aktan C ve Dileyci D (2017). Kamu Ekonomisinde Karar Alma ve Oylama Yöntemleri. Kamu Tercihi ve Anayasal İktisat Dergisi, 1, 1-31.
• Baloğlu F (2000). Rasyonalite ve Ekonomik Sosyoloji. Sosyoloji Konferansları Dergisi TÜBİTAK-ULAKBİM, 26, 217-227.
• Barsbuğa Y (2013). Yerel Seçimlerde Sportif Hizmetlerin Seçmen Tercihine Olan Etkisi: Konya, Karaman, Aksaray Ve Niğde İli Örneği. Ulusal Kop Bölgesel Kalkınma Sempozyumu, 20-30.
• Beren F (2013). Seçmen Tercihine Etki Eden Faktörler ve Seçim Güvenliği: Şanlıurfa İli Örneği. Akademik İncelemeler Dergisi,8(1), 191-214.
• Boiney J ve Paletz D L (2011). In Search of the Model Model: Political Science Versus Political Advertising Persperctives on Voter Decision Making. İçinde: F Biocca (der), Television and Political Advertising Volume 1: Psychological Process, New York: Routledge, 3-27.
• Burnett C M ve Kogan V (2016). The Politics Of Potholes: Service Quality And Retrospective Voting In Local Elections. Journal of Politics Harvard Datavers, 79(1), 302-314.
• Çaha Ö (2008). Türkiye’de Seçmen Davranışı ve Siyasi Partiler. Ankara: Orion Kitabevi.
• Dalton R J ve Wattenberg M P (1993). The Not To Simple Act of Voting. İçinde: A Finifter (der), In The State Of Discipline, Washington DC: APSA, 193-218.
• Dalton R J (1996). Political Cleavages, Issues and Electoral Changes. İçinde: L LeDuc vd. (der), In Comparing Democracies: Elections and Voting in Global Perspective, CA: Sage Publications, 189-241.
• Doğan A ve Göker G (2010). Yerel Seçimlerde Seçmen Tercihi: 29 Mart Yerel Seçimleri Elazığ Seçmeni Örneği.Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), 159-188.
• Dündar H Ç (2.05. 2014). Kamu ve Belediye Hizmetlerinin Yerel Seçime Etkisi. http:// www.tepav.org.tr/upload/files/13996478365.Kamu_ve_Belediye_Hizmetlerinin_ Yerel_Secime_Etkisi.pdf. Son erişim tarihi,17.11.2015.
• Ercins G (2007). Türkiye’de Sosyo-Ekonomik Faktörlere Bağlı Olarak Değişen Seçmen Davranışı. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 8(2), 25-40.
• Görmez K ve Sancak H Ö (2010). Türkiye’de Yerel Siyasette Seçmen Davranışının Dönüşümü: Ankara Büyükşehir Belediyesi Örneği. İçinde: B Parlak (der), Yerel Yönetimler Yerel Siyaset ve Kentsel Politikalar, Bursa: Dora Yayıncılık, 79-103.
• Gözübüyük Ş (2008). T.C. 1982 Anayasası. Ankara: Turhan Kitabevi Ofset.
• Green D ve Shapiro I (1994). Pathologies of Rational Choice Theory: A Critique of Applications in Political Science. Cambridge: Cambridge University Press.
• Hamel L, Firth J ve Brodie M (2014). Kaiser Health Tracking Poll: August September 2014. http://kff.org/health-reform/poll-finding/kaiserhealth-tracking-poll-august-september-2014/.Son erişim tarihi: 04.03.2015.
• Henneberg S C (2004). The Views of an Advocatus Dei: Political Marketing and Its Critics. Journal of Public Affairs, Henry Stewart Publications, 4(3), 225-243.
• Hopkins D ve Pettingill L (2015). Economic Voting in Big-City U.S. Mayoral Elections. https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2567294. Son erişim tarihi: 16.06.2016.
• Kalender A (2005). Siyasal İletişim: Seçmenler ve İkna Stratejileri. Konya: Çizgi Yayınevi.
• Kavas A (2017). Belediye Hizmetleri ve Seçmen Davranışı İlişkisi Üzerine Bir Araştırma: Ankara Yenimahalle ve Altındağ İlçe Belediyeleri Örneği, (Basılmamış Doktora Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi.
• Kavruk H (2002). Anakent’e Bakış-Türkiye’de Anakent Belediyeciliği ve Kent Hizmetlerinin Yönetimi. Ankara: Hizmet-İş Sendikası Yayınları.
• Koçak A (2004). Siyasal Davranış ve Kamuoyu. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi,2 (3), 96-102.
• Koyuncu E (2014). Vatandaş Karnesi: Kamu Hizmet Performansının İyileştirilmesinde Vatandaşlardan Geri Bildirim Alınması, Katılımcılık Rehberleri. Ankara: Başak Matbaa.
• Lazarsfeld P vd. (1968). The People’s Choice: How The Voter Makes Up His Mind In A Presidential Campaign, New York: Columbia University Press.
• Levine J K (2005). Voter Decision Making: The Tensions of Personal Identity, Personal Ethics, Personal Benefits. American Behavioral Scientist, 49 (1), 63-77.
• Ökmen M ve Çağatay U (2014). Kamu Hizmeti Yerel Hizmet İlişkisi ve Açılımları Üzerine Notlar. Yerel Politikalar Dergisi, 6, 77-104.
• Özel M, Eren V ve İnal E (2009). Yerel Siyaset ve Yerel Halkın Belediye Hizmetlerine Bakışı: Yerel Hizmetlerden Memnuniyet Düzeyi Üzerine Bir Araştırma. Alanya İşletme Fakültesi Dergisi,1(1), 33-50.
• Özer İ ve Meder M (2008). Siyasal Katılma ve Seçmen Davranışı. İstanbul: Ege Yayınları.
• Özdamar K (2002). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi. Eskişehir: Kaan Kitapevi.
• Pektaş E K (2010). Türkiye’de Sosyal Belediyecilik Uygulamaları ve Temel Sorunlar. Akademik İncelemeler Dergisi, 5(1), 1-22.
• Polat C ve Külter B (2008).Genç Seçmenler Gözüyle Siyasal Ürün (Siyasi Lider) Özellikleri: Ankara’daki Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Çalışma. Uluslar Arası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 1-31
• Rabinowitz G ve Macdonald S E (1989). A Directional Theory of Issue Voting. The American Political Science Review, 1(83), 131-143.
• Roeder O vd. (2015). What Caused The Crime Decline? https://www.brennancenter. org/sites/default/files/analysis/What_Caused_The_Crime_Decline.pdf.Son erişim tarihi,03.04.2018.
• Rosema M (1970). The Sincere Vote: A Psychological Study of Voting. Leiden: Febodruk.
• Sniderman P vd. (2003). Reasoning and Choice: Explorations in Political Psychology. Cambridge: Cambridge University Press.
• TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu) (2013). İl Düzeyinde Yaşam Memnuniyeti 2013. Ankara: TÜİK.