Bu çalışma 1985-1994 yılları arasında faaliyet gösteren Radikal Demokrat Yeşiller’in
kısa ama öncü mücadelesini birincil ve ikincil kaynaklara dayanarak anlatmayı
amaçlamaktadır. Yeşil, feminist, LGBTİ, antimilitarist ve ateist grupların bir eylem
koalisyonu olan Radikal Demokrat Yeşiller 1980 sonrası siyasal atmosferin bir ürünüdür.
Hareketin teorik ve pratik altyapısının oluşturulmasında lider İbrahim Eren’in ağırlığı
vardır. Eren’in farklı Avrupa ülkelerinde yaşadığı siyasal ve toplumsal hareketler
deneyimleri Radikal hareketin fikren şekillenmesinde ve bir eylem koalisyonuna
dönüşmesinde rol oynamıştır. Toplumsal cinsiyet, kent, özgürlükler, anti-militarizm,
hayvan hakları gibi alanlarda faaliyet göstermişlerdir. Teorik tartışmalardan ziyade
toplumsal hareketlilik, eylemler ve manifestolar öne çıkmaktadır. Yurt çapında
örgütlenmenin aracısı olabileceğini düşünerek çıkardıkları Yeşil Barış dergisi 1988-89
yıllarında altı sayı yayınlanabilmiştir. Radikal Demokrat Yeşiller İtalyan Radikalleri ile
irtibatta olmuş, isim, ideolojik çerçeve ve hareket biçimi açısından onları örnek almıştır.
Radikaller eylemlerle büyüyen bir kitleselleşme peşinde olmamışlar, doğrudan eylemin
gücüne inanmışlar ve farklı ezilen grupların birbiriyle dayanışmasını örgütlemeye
çalışmışlardır. 1987’de Yeşil Barış Çevre Derneği’ni kurmuşlardır. Farklı grupların eylem
koalisyonu olan Radikallerin kurumsallaşma ve partileşme çabaları başarısız olmuştur.
Mücadelelerine ve kimliklerine yönelik birçok suçlamayı, fiziksel ve psikolojik saldırıları
göğüslemek ve çeşitli bedeller ödemek zorunda kalmışlardır. Siyasal atmosferin
değişmesi, yeni toplumsal hareket örgütlerinin ortaya çıkması, Radikaller içindeki farklı
bileşenlerin kendi kulvarlarında örgütlenme çabaları hareketin sönümlenmesinde rol
oynayacaktır. Radikaller ağırlıklı olarak yeşil hareket ve yeşil siyaset çerçevesinden
değerlendirilmiştir. Hareketin oluşum süreci, fikri kaynakları, toplumsal mücadeleleri,
partileşme süreci, ulus ötesi aktörlerle ilişkileri ve neden sönümlendiğini incelenmiştir.
Söylemleri ve eylemleri pek çok alanda öncüdür, Türkiye’nin o dönemki siyasal ve
sosyal dinamiklerine göre oldukça yenidir. Bu öncü yönleri bir yandan daha çok kabul
görmelerini ve toplumun ilerici kesiminin dikkatini çekmeye başarırken diğer yandan
çıkarılmasıyla baskı ve şiddet görmelerine, toplum nezdinde yalnızlaştırılmalarına sebep
olmuştur. Bu çalışma için hareketin lideri İbrahim Eren ve aktivistlerle derinlemesine
görüşmeler gerçekleştirilmiş, İbrahim Eren’in kişisel arşivi, Radikal Demokratik Bir Yeşil
Parti için Program Taslağı, Yeşil Barış dergisi, dönemin Sokak, Nokta, Yeni Gündem,
Ağaçkakan ve Üç Ekoloji gibi yayınları ve günlük gazeteleri taranmıştır.
Radikal Demokrat Yeşiller, Toplumsal Hareketler, Çevre Hareketleri, Yeşil Politika, Kent Hareketleri
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makale / Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 14 Eylül 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 44 Sayı: 3 |