Pedanius Dioskorides yaklaşık olarak M.S. 1. yüzyılda yaşamış bir hekimdir. Anadolu’da Adana civarında Anazarba denilen bölgede doğmuş olan Dioskorides, Roma İmparatorları Caligula , Cladius ve Neron ’nun hizmetinde ordu hekimi olarak görev yapmıştır. Bu sayede Roma Ordusu ile birlikte pek çok yeri gezme imkânı bulan Dioskorides gezdiği yerlerde bulunan tıbbi bitkileri, özelliklerini, çeşitli dillerdeki isimlerini, kullanım ve saklama şekillerini anlatan oldukça kapsamlı bir eser yazmıştır. Eserinin Grekçe orijinal adı Peri hyles iatrikes olmakla birlikte, eser daha çok Latince De Materia Medica olarak bilinmektedir. 600’den fazla bitkisel, 35 hayvansal ve 100 kadar da madensel drogu ele alan De Materia Medica beş kitaptan oluşmaktadır. Eserde drogların bulundukları yerler, botanik tarifleri, özellikleri, tıbbi etkileri, kullanım şekilleri, yan etkileri, dozajları, bitki yetiştirme metotları, veteriner hekimlikte ve tıp dışı kullanımları belirtilmiştir John Goodyer’in 1655 yılında İngilizce’ye çevirdiği ve Robert Gunther tarafından hazırlanan İngilizce çevirisine göre I. Kitapta aromatik bitkiler, yağlar, merhemler, ağaçlar ve onlardan elde edilen usareler, reçineler ve meyveler; II. Kitapta hayvanlardan elde edilen droglar, hububat ve sebzeler; III. ve IV. Kitaplarda kökler ve çeşitli köklerin usareleri, yapraklar ve tohumlar; V. Kitapta ise üzümler, şaraplar ve mineraller yer alır. Tess Anne Osbaldeston başkanlığında bir tercüme grubu Robert Gunther’in gözden geçirdiği metni günümüz İngilizcesine çevirmiştir. Bu çalışmada, T.A. Osbaldeston’un ve ekibinin tercüme ettiği nüsha kullanılmıştır
De Materia Medica of Dioscorides includes the medicinal properties of over one thousand natural medicinal substances; most of these are botanical in origin, but drugs of animal and mineral origin were also enclosed. Thus it is necessary to consider this monumental work in every aspects. One of them is veterinary usage of drugs in De Materia Medica. The first English version of De Materia Medica was translated by John Goodyer in 1655 and was prepared by Robert Gunther in 1968. A group of scientist moderated by Tess Anne Osbaldeston revised Gunter’s English version in 2000. In this paper, this revised version was used widely. The translations and expressions of revised version was controlled and compared with the Latin and Greek version printed in 1549. Besides the modern research studies were reached to verify the properties and usage of the herbs in veterinary medicine that Dioscorides mentioned. As a result there are seven drugs related to veterinary usage in it such as mastic tree, cedar, olive oil sediment, cuttlefish, Egyptian lupin, Hart’s tongue fern (or Horse tongue), and Wild clematis. Dioscorides suggested external usage for all of them for animal diseases such as parasitic skin diseases, scabs, ulcers, dislocations, and white spots on the cornea. He does not give any dosages of these drugs but he gives application and preparing methods of them. This study shows us that the drugs Dioscorides mentiones for veterinary usage could be effective for external animal diseases.
Diğer ID | JA67TD54SF |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2016 |
Gönderilme Tarihi | 1 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 6 Sayı: 3 |
Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi’nin süreli bilimsel yayınıdır. Kaynak gösterilmeden kullanılamaz. Makalelerin sorumlulukları yazarlara aittir
Kapak
Ayşegül Tuğuz
İlter Uzel’in “Dioskorides ve Öğrencisi” adlı eserinden
Adres
Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıp Tarihi ve Etik Anabilim Dalı Çiftlikköy Kampüsü
Yenişehir/ Mersin