Son yıllarda, tıp biliminin ilaç sanayinin güdümüne girerek bitkisel ve hayvansal kaynaklı ilâçları unuttuğunu iddia eden ve kendilerinin biyoloji, farmakoloji veya patoloji ile ilgili hiçbir eğitim almadıkları halde, teşhis ve tedavi eylemine kalkışan bazı yetkisiz ve etik kurallarına ilgisiz kimseler türemiştir. 1950’lerden sonra spesiyalite olan (müstahzar) ilaçların oranının çok arttığı doğrudur. Fakat bu gözlem, drogların farmakolojik öneminin kalmadığı anlamına gelmez
During recent years there has been a trend to conceive “herbalism” as an alternative medicine treatment. But “herbalism” is the basis of medical pharmacology and pharmacognosy. After the 1950s, the development of the pharmaceutical industry, caused a loss of prestige in the field of herbal pharmaceutical agents. We must defend the value of herbalism, not only for historical purposes, but also with the aim of utilizing the scientific research and new data in this field of medical sciences.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 XI. National Conference on the History of Turkish Pharmacy 25-28 May 2014 |
Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi’nin süreli bilimsel yayınıdır. Kaynak gösterilmeden kullanılamaz. Makalelerin sorumlulukları yazarlara aittir
Kapak
Ayşegül Tuğuz
İlter Uzel’in “Dioskorides ve Öğrencisi” adlı eserinden
Adres
Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıp Tarihi ve Etik Anabilim Dalı Çiftlikköy Kampüsü
Yenişehir/ Mersin