Aim:
Although detection and monitoring of adverse drug
reactions is mandatory for drug safety, the reporting of adverse drug reactions
are insufficient in our country. On the other hand, raising awareness of the
importance of pharmacovigilance among nurses is important for reporting adverse
drug reactions. The main purpose of this study is to evaluate the knowledge,
attitudes and practices about pharmacovigilance of nurses working in a
university hospital.
Methods:
In this cross-sectional and descriptive study, a
25-question questionnaire was applied to evaluate their knowledge, attitudes
and practices on pharmacovigilance to nurses working in Mersin University
Hospital.
Results:
83.9% of the nurses defined the pharmacovigilance
correctly and 40.7% knew that there was a pharmacovigilance contact point in
the hospital. 81.7% of nurses are aware that reporting adverse drug reactions
is a professional obligation. While 48.8% of the nurses reported that they had
experienced an adverse drug reaction but only 0.2% of them had reported an
adverse drug reaction. 75.1% of the nurses reported that it was difficult to
decide on an adverse drug reaction
and 36.6% of the nurses showed that there was not enough time to report an
adverse drug reaction.
Conclusions:
In this study, it was observed that nurses
participating in the study had deficiencies in knowledge, attitude and
practices related to pharmacovigilance. The rate of adverse drug reaction
reporting among nurses is very low. Pharmacovigilance training should be
organized for nurses in hospitals and nurses should be involved in this
process. In this way, it could be ensured that nurses make the necessary
contribution to the reporting of adverse drug reactions.
Amaç: Advers ilaç reaksiyonlarının tespit edilmesi ve izlenmesi ilaç
güvenliği açısından zorunlu olmasına rağmen, ülkemizde advers ilaç reaksiyonu
bildirimi yetersizdir. Öte yandan hemşirelerde farmakovijilansın önemi hakkında
farkındalık yaratmak advers ilaç reaksiyonu bildirimi için önem arz etmektedir.
Bu çalışmanın temel amacı bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin
farmakovijilans konusundaki bilgi, tutum ve uygulamalarını değerlendirmektir.
Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı tipte yapılan bu çalışmada, Mersin
Üniversitesi Hastanesinde çalışan hemşirelerin farmakovijilans konusunda bilgi,
tutum ve uygulamalarını değerlendirmek için 25 soruluk anket uygulanmıştır.
Bulgular: Hemşirelerin %83,9’u farmakovijilansı doğru tanımlamış ve %40,7’si
hastanede bir farmakovijilans irtibat noktasının olduğunu bilmiştir.
Hemşirelerin %81,7’si advers ilaç reaksiyonu bildiriminin profesyonel bir
yükümlülük olduğunun farkındadır. Hemşirelerin %48,8’i yaşanan bir advers ilaç
reaksiyonu gördüğünü bildirmekle birlikte sadece %0,2’si advers ilaç reaksiyonu
bildirimi yaptığını ifade etmiştir. Yaşanan bir advers ilaç reaksiyonunu
tanımlamada hemşirelerin %75,1’i karar vermenin zor olduğunu bildirmiş ve
advers ilaç reaksiyonunu bildirmek için hemşirelerin %36,6’sı yeterli
zamanlarının olmadığını sebep olarak göstermişlerdir.
Sonuç: Bu çalışmada araştırmaya katılan hemşirelerin farmakovijilans ile
ilgili bilgi, tutum ve uygulamalarında eksiklikleri olduğu görülmüştür.
Hemşireler arasında advers ilaç reaksiyonu bildirimi oranı çok düşüktür.
Hastanelerde hemşireler için farmakovijilans ile ilgili eğitimler düzenlenmeli
ve hemşirelerin bu süreçte yer almaları sağlanmalıdır. Bu şekilde advers ilaç
reaksiyonlarının bidiriminde hemşirelerin gerekli katkıyı sunması sağlanabilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Eylül 2019 |
Gönderilme Tarihi | 24 Haziran 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 9 Sayı: 3 |
Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi’nin süreli bilimsel yayınıdır. Kaynak gösterilmeden kullanılamaz. Makalelerin sorumlulukları yazarlara aittir
Kapak
Ayşegül Tuğuz
İlter Uzel’in “Dioskorides ve Öğrencisi” adlı eserinden
Adres
Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıp Tarihi ve Etik Anabilim Dalı Çiftlikköy Kampüsü
Yenişehir/ Mersin