REIMBURSMENT CONSEPT AND REPORTING OF REIMBURSMENT ASSETS IN INSURANCE COMPANIES IN THE CONTEXT OF IAS 37

Yıl 2017, , 55 - 68, 17.03.2017

Selahattin Karabınar , Şuayyip Doğuş Demirci

https://doi.org/10.29067/muvu.298702

Öz

Insurance companies have been preparing their financial statements in accordance to IFRS since 2008. Companies are implementing most of IFRS with some exceptions (IAS 1 Presentation of Financial Statements, IFRS 4: Insurance Contracts Standard). In this study, how insurance companies which are obligated to apply IAS 37: Provisions, Contingent, Liabilities and Assets to report how the current situation in the reinsurance assets and how it should be reported according to IAS 37 were examined. The significant difference is explained through the financial statements of an insurance company. As a result of the study, non-implementation of IAS 1 standard has resulted as violation of the ban on offsetting and it is understood that insurance companies underreport their debts and receivables.

Anahtar Kelimeler

Insurance Companies, Accounting, International Accounting Standards

TAZMİNAT KAVRAMI VE TMS 37 KAPSAMINDA TAZMİNAT VARLIKLARININ SİGORTA ŞİRKETLERİNDE RAPORLANMASI

Öz

Sigorta şirketleri 2008 yılından itibaren finansal tablolarını TFRS’lere uygun şekilde hazırlamaktadırlar. Şirketler bazı istisnalar haricinde (TMS 1:Finansal Tabloların Sunuluşu, TFRS 4: Sigorta Sözleşmeleri Standardı) TFRS’lerin çoğunu uygulamaktadırlar. Bu çalışmada TMS 37 Karşılıklar, Koşullu Borçlar ve Varlıklar Standardı’nı uygulamak zorunda olan sigorta şirketlerinin reasürans varlıklarını mevcut durumda nasıl raporladığı ve TMS 37’ye göre nasıl raporlaması gerektiği incelenmiştir. Ortaya çıkan farklılık bir sigorta şirketinin finansal tabloları üzerinden açıklanmıştır. Yapılan çalışma sonucunda, TMS 1 Standardının uygulanmaması neticesinde netleştirme yasağınınn ihlal edildiği ve sigorta şirketlerinin borç ve alacaklarını eksik raporladığı anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sigorta Şirketleri, Muhasebe, Uluslararası Muhasebe Standartları

Kaynakça

• 91/67/EEC, Avrupa Birliği Sigortacılık Muhasebesi Direktifi (1991). Avrupa
• Ekonomi Teşkilatı. 19 Aralık 1991.
• Akça, N. ve Gönen, S. (2015). Karşılıklar, Koşullu Borçlar ve Koşullu Varlıkların
• Türkiye Muhasebe Standartları ve Vergi Mevzuatı Kapsamında Değerlendirilmesi.
• Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(3),
• 89–105.
• Anadolu Sigorta Finansal Tabloları. http://www.anadolusigorta.com.tr/
• tr/yatirimci-iliskileri/finansal-bilgiler/mali-tablolar-ve-bagimsiz-denetimraporlari
• . Erişim Tarihi: 08.02.2016
• Özkan, S., Karaibrahimoglu, Y. ve Acar, E. E. (2013). Accounting conservatism
• in the post-IFRS period: Do provisions matter? Iktisat Isletme Ve
• Finans, 28(324), 109–130.
• Özbolat, M. (2014). Temel Sigortacılık. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Özkan, E. (2014). Reasürans. F. Kaya içinde, Sigortacılık (s. 187-217). İstanbul:
• Beta Yayınları.
• Rees, H. (2006). The IASB’s Proposed Amendments to IAS 37. Accounting
• in Europe, 3(October), 27–34.
• Suer,A.Z.(2014). The Recognition of Provisions: Evidence from BIST100
• Non-financial Companies. Procedia Economics and Finance. 9. 391-401.
• Türkiye Muhasebe Standartları 37: Karşılıklar, Koşullu Borçlar Ve Koşullu
• Varlıklar (2006). T.C. Resmi Gazete 26081 (M), 15 Şubat 2006.
• Türkiye Finansal Raporlama Standartları 4: Sigorta Sözleşmeleri (2006).
• T.C. Resmi Gazete 26119 (M), 25 Mart 2006
• Yıldırım, S. ve Karanlık, S. (2008). Türkiye Muhasebe Standardı ( Tms-37 )
• Kapsamında Karşılıklar Ve Garanti Giderleri. MÖDAV, 3, 107–122.