THE PREDİCTED CORRELATİON AMONG VALUES OF MARRİED İNDİVİDUALS, MARİTAL ADJUSTMENT AND COMMUNİCATİON SKİLLS

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 2, 110 - 122, 06.12.2019

Bülent Dilmaç , Ayşe Bakırcıoğlu

Öz

      The aim of
this study was to determine the relationships between marital adjustment and
communication skills, and to test the structural equality model of
relationships between marital adjustment and communication skills. The research
was conducted in accordance with a relational screening model, a subtype of the
general screening model. The research was applied to randomly selected 600
married individuals aged between 18 and 70 years living in Istanbul in March
and June of 2017. After the forms which were not taken into practice by the
researcher for various reasons were extracted, the study group consisted of 392
female and 171 male married individuals. In this study, "Value
Scale", "Marriage Compliance Scale" and "Communication
Skills Scale" were used as data collection tools. In addition, a
"Personal Information Form" developed by the researcher was used to
determine the demographic characteristics of the participants. Structural
Equation Modeling Analysis was done in the study. In addition, percentage and
frequency calculations of collected data were performed with "SPSS
18" package program. According to the results of the research, it was
found that there is a positive and linear relationship between marital
adjustment and the value of married individuals. Marital adjustment was the
most relevant variable for married individuals. There is a positive and direct
relationship between these two variables. When the predictive relationships
between the values of married individuals and their communication skills are
examined, it is seen that there is a positive linear relationship.

Anahtar Kelimeler

Marriage adaptation, value, communication

Evli Bireylerin Sahip Oldukları Değerler, İletişim Becerileri ve Evlilik Uyumu Arasındaki Yordayıcı İlişki

Öz

Araştırmada
evli bireylerin sahip oldukları değerler, evlilik uyumu ve iletişim becerileri
arasındaki ilişkilerin belirlenmesi ve bu değişkenler arasındaki ilişkileri
yapısal eşitlik modeli ile sınanması hedeflenmiştir. Araştırma genel tarama
modelinin bir alt çeşidi olan ilişkisel tarama modeline uygun olarak hayata
geçirilmiştir. Araştırma 2017 yılı mart ve haziran ayları içerisinde İstanbul
ilinde yaşayan random yöntemi ile seçilen 18 ve 70 yaş arası 600 evli bireye
uygulanmıştır. Çeşitli sebeplerle araştırmacı tarafından uygulamaya alınmayan
formlar çıkartıldıktan sonra çalışma grubu 392 kadın, 171 erkek evli
bireylerden oluşmaktadır. Bu araştırmada veri toplama aracı olarak “Değerler
Ölçeği (TSBÖ)”, “Evlilikte Uyum Ölçeği (ÇBASDÖ)”, “İletişim Becerileri Ölçeği” kullanılmıştır.
Ayrıca katılımcıların demografik özelliklerini nitelemek için araştırmacının
geliştirdiği “Kişisel Bilgi Formu” başvurulmuştur. Araştırmada Yapısal Eşitlik
Modellemesi Analizi yapılmıştır. Ayrıca toplanan verilerin yüzde ve frekans
hesapları “SPSS 18” paket programı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın
sonuçlarına göre evli bireylerin sahip oldukları değerle evlilik uyumu arasında
pozitif ve doğrusal bir ilişki varlığı saptanmıştır. Evli bireylerin evlilik
uyumu ile en çok ilişkili olan değişken ise iletişim becerisi olmuştur. Bu iki
değişken arasında pozitif ve doğrudan ilişki vardır. Evli bireylerin sahip
oldukları değerler ile iletişim becerileri arasındaki yordayıcı ilişkiler
irdelendiğinde, pozitif yönlü doğrusal bir ilişki olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Evlilik Uyumu, Değer, İletişim becerileri

Kaynakça

• Akbaş, M. (2008). Endüstri Meslek Liselerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Evlilik Uyumları İle Öğretmenlik Tutumları Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi, İstanbul.
• Budak, S. (2005). Psikoloji Sözlüğü (3. Basım), Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Canel, A. N.(2007). Ailede Problem Çözme, Evlilik Doyumu Ve Örnek Bir Grup Çalışmasının Sınanması. Doktora Tezi Ailede Problem Çözme, Evlilik Doyumu ve Örnek Bir Grup Çalışmasının Sınanması. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Cohan, C. L. ve Bradbury, T. N. (1997). Negative life events, marital interaction and the longitudinal course of newlywed marriage. Journal of Personality and Social Psychology, 73 (1), 114-128.
• Cüceloğlu, D. (2015). İnsan İnsana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Çağlar, A. (2005). Erken Çocuklukta Gelişim ve Eğitimde Yeni Yaklaşımlar. M. Sevinç (Ed.), Okul Öncesi Dönemde Değerler Eğitimi. İstanbul: Morpa Kültür
• Demir, S. (2017). Ergenlerin Kişiler Arası Problem Çözme Becerileri ve Empatik Eğilimlerinin Sahip Olduğu Değerler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İsatanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Dilmaç, B, Yavuz, M. ve Derinbay, D. (2015). Okul Yöneticilerinin ve Öğretmenlerin Sahip Oldukları Değerlerin Demografik Özellikleri Açısından Değerlendirilmesi. Journal Of Values Education. 13, 561-583.
• Dilmaç, B. (2007). Bir Grup Fen Lisesi Öğrencisine Verilen İnsani Değerler Eğitiminin İnsani Değerler Ölçeği İle Sınanması. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya
• Dilmaç, B. Bozgeyikli, H. & Çıkılı, Y. (2008). Öğretmen Adaylarının Değer Algılarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi. 6 (16), 69-91.
• Dilmaç, B. ve Ekşi, H. (2012). Öğretmenlerin Sahip Oldukları Değerlerin Ve Özgeci Davranışlarının Mesleki Benlik Saygısı Açısından İncelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 10 (23), 65-82.
• Dilmaç, B., Arıcak, O. T. Ve Cesur, S. (2014). A Validity And Reliability Study On The Development Ofthe Values Scale İn Turkey. Educational Sciences: Theory & Practice, 14(5), 1661-1671
• Dilmaç, B., Deniz, M. & Deniz, M.E. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Öz-Anlayışları İle Değer Tercihlerinin İncelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi. 7 (18), 9-24.
• Doğan, B. (2007). Örgüt Kültürü. İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Dökmen, Ü. (1987). Empati Kurma Becerisi İle Sosyometrik Statü Arasındaki İlişki. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 20(1-2):183-188
• Dökmen, Ü. (2004). Yarına Kim Kalacak? Evrenle Uyumlaşma Sürecinde Varolmak Gelişmek Uzlaşmak. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Durmuş. Ç.(1996). Değerlerin Meslek Grupları Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Erdem, A. R. (2003). Üniversite Kültüründe Önemli Bir Unsur: Değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 1 (4), 55-72.
• Ersanlı, K. (1993). İnsan İlişkilerinde Empatik Yaklaşımın Yeri Ve Önemi. Milli Eğitim Dergisi.5,70-72.
• Gemici, H.(2012). İlköğretim 8.sınıf öğrencilerine uygulanan etkili iletişim ve empatik beceri eğitiminin öğrencilerin iletişim ve empatik becerilerine etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Gottman, J. M. ve Krokoff, L. J. (1989). Marital İnteraction and Satisfaction: A longitudinal view. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 57 (1), 47.Gökçe, O. (1994). Türk Gençliğin Sosyal ve Ahlaki Değerleri, Ata Dergisi, 1, 25-30.
• Greeff, A. P. ve De Bruyne, T. (2000). Conflict Management Style and Marital Satisfaction. Journal of Sex & Marital Therapy, 26, 321-334.
• Güngör, H, A.(2009). Evli Bireylerin Sahip Oldukları İletişim Çatışması Türü, Romantik Kıskançlık Ve Duygusal Zekâ Düzeylerinin Evlilik Doyumlarının Üzerine Etkisi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Güngör, H. (2007). Evlilik Doyumunu Açıklamaya Yönelik Bir Model Geliştirme. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Gürüz, D. , Eğinli, A. T. (2008). Kişilerarası İletişim. Bilgiler-Etkiler-Engeller, Ankara: Nobel YayınHacı, Y. (2011). Evlilik Uyumunun Empatik Eğilim, Algılanan Aile İçi İletişim Ve Çatışma Çözme Stillerine Göre Yordanması. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Karadağ, Ş.(2015). Evlilik Uyumu İlişkisinde Aile İçi İletişimin Rolü: Konya Örneği. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Karasar, N.(2009). Araştırmalarda Rapor Hazırlama, Ankara: Nobel Yayınları.
• Kazancı, M. (1997). Kamuda Ve Özel Sektörde Halkla İlişkiler. Ankara: Turhan Kitapevi Yayınları.
• Kilit, R. B. (2008). İnsan Değerlerinin ve Kişilik Özelliklerinin Problem Çözme Yaklaşımıyla ilişkileri: Banka Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Maltepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Köseoğlu, S. (1994). Psikolojik Danışmanların Empatik Becerileri Ve Kişilik Özelliklerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kublay, D. (2013). Evlilik Uyumu: Değer Tercihleri Ve Öznel Mutluluk Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• Oskay, Ü. (1982). Kitle İletişiminin Kültürel İşlevleri. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
• Öner, Ş, (2013). Evli Bireylerin Evlilik Çatışması, Çatışma Çözüm Stilleri Ve Evlilik Uyumlarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Özen, A. (2006). Evlilik Uyumunun Yordayıcıları Olarak Karı Ve Kocaların Değer Uyumları Ve Eşlerin Çatışma Çözüm Stilleri. Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Özensel, E. (2003). Sosyolojik Bir Olgu Olarak Değer. Değerler Eğitimi Dergisi, 1 (3), 217-239.
• Özgüven, İ. E. (2015). Evlilik ve Aile Terapisi. Ankara: Pdrem Yayınları.
• Polat, D.(2006). Evli Bireylerin Evlilik Uyumları Ve Aldatma Eğilimleri Ve Çatışma Eğilimlerinin Azı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Sarı, E. (2005). Öğretmen Adaylarının Değer Tercihleri: Giresun Eğitim Fakültesi Örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 3 (10), 73-88.
• Schumacker, R. E. & Lomax, R. G. (2004). A Beginner’s Guide to Structural Equation Modelling. London: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
• Spanier, G. B. (1972). Romanticism And Marital Adjustment. Journal Of Marriage And The Family, 34(3), 481-487
• Tdk.(2017).http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5a47e16ce78534.06263078. (Erişim Tarihi 15.10.2017)
• Tolan, Ç. Ö. (2015). Evlilik Uyumunun Kişilik Özellikleri, İlişkiye Dair İnançlar Ve Çatışma Çözüm Stilleri Bağlamında Yordanması. Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya
• Willi, J. (2012). Aşk ve Evlilik Terapisi. (İ. İgan, Çev.) İstanbul: Kaknüs Yayınları.Yavuzer, H. (2013). Evlilik Okulu. İstanbul: Remzi Kitabevi.