The Examination of The Predictor Relationships Between Marital Adjustment, Life Satisfaction and Life Dependence of Married Individuals

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 11, 23.06.2020

Bülent Dilmaç Emine Sakarya

Öz

The
purpose of this research is to examine the predict to relationships between martialed
justment, life satisfaction and life dependence of married individuals. By this
research, that is put in order according to relational screening model, aims to
figure out if there is a relationship between martialed justment, life
satisfaction and life dependence of married individuals, or not. The study
group consists of 511 married individuals who live in Istanbul. The attendees
are asked to fill “Self-description Form” to have socio-demographic attributes and
information about married life of couples; “Marital Adjustment Scale” is
applied to measure the perception of the couples on martialed justment;
“Contentment With Life Scale” is applied to measure the perception of the
couples on pleasure with their own life; “The Life Engagement Test” is applied
to measure their sense of dependence on their life. After collecting data,
statistical analyzes were performed on the hand-held data. By the search,
structural equation modeling analysis was done to determine the relationships between
marital adjustment, life satisfaction and life dependence of married individuals
and to test the relationships between these variables by structural equation modeling.
Structural equation modeling analysis is carried out with AMOS 19 program. Percentage
and frequency calculations of collected data are also performed with the SPSS
18 packet program. Findings as a result of the analyzes reveal that married individuals
will increase their life satisfaction with increasing martialed justment. In the
same research, findings also show that when the martialed justment of married people
in creases their life dependence will increase. Finally, it is seen that married
individuals have a positive linear relationship when the predictor relationships between life
satisfaction and life loyalty are examined.

Anahtar Kelimeler

Marriage, Marital Adjustment, Life Satisfaction

Evli Bireylerin Evlilik Uyum, Yaşam Memnuniyeti ve Yaşam Bağlılıkları Arasındaki Yordayıcı İlişkilerin İncelenmesi

Öz

Bu
araştırmanın amacı, evli bireylerin evlilik uyumları, yaşam memnuniyeti ve
yaşam bağlılığı arasındaki yordayıcı ilişkilerin incelenmesidir. İlişkisel
tarama modeline uygun olarak düzenlenen araştırmada, evli bireylerin evlilik
uyumları ile yaşam memnuniyeti ve yaşam bağlılıkları arasında ilişki var mıdır
sorusuna cevap aranmıştır. Çalışma grubu İstanbul ilinde yaşayan 511 evli
bireyden oluşmaktadır. Araştırmaya katılan evli bireylerin sosyo-demografik
özelliklerine ve evlilik yaşamlarına ait bilgileri elde etmek amacıyla “Kişisel
Bilgi Formu”; algıladıkları evlilik uyumunu ölçmek amacıyla “Evlilikte Uyum Ölçeği”,
kendi yaşamları ile ilgili memnuniyet algılarını ölçmek amacıyla “Yaşam
Memnuniyeti Ölçeği” ve yaşamlarına olan bağlılık duygularını ölçmek amacıyla da
“Yaşam Bağlılığı Ölçeği” uygulanmıştır. Verilerin
toplanması aşamasından sonra, elde edilen verilerle ilgili istatistiksel
analizler yapılmıştır. Araştırmada, evli bireylerin evlilik uyumları, yaşam memnuniyeti ve yaşama
bağlılıkları arasındaki ilişkilerin belirlenmesi ve bu değişkenler aralarındaki
ilişkilerin yapısal eşitlik modeli ile sınanması amacıyla yapısal eşitlik
modellemesi analizi yapılmıştır. Yapısal eşitlik modellemesi analizi AMOS 19
Programı ile gerçekleştirilmiştir. Ayrıca toplanan verilerin yüzde ve frekans
hesapları SPSS 18 paket programı ile gerçekleştirilmiştir. Analizler sonucunda
elde edilen bulgular, evli bireylerin evlilik uyumları artmasıyla ile yaşam
memnuniyetinde artış olacağını ortaya koymaktadır. Yine aynı araştırmada
bulgular, evli bireylerin evlilik uyumlarının artmasıyla ile yaşam
bağlılıklarının da artma olacağını ortaya koymaktadır. Son olarak bu
araştırmada evli bireylerin, yaşam memnuniyeti ile yaşam bağlılıkları
arasındaki yordayıcı ilişkiler incelendiğinde, pozitif yönlü doğrusal bir
ilişki olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Evlilik, Evlilik Uyumu, YaşamBağlılığı

Kaynakça

• Akın, A. ve Yalnız, A. (2015). Yaşam memnuniyeti ölçeği (YMÖ) Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması . Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 14(54): 95-102.
• Browne, M. W. ve Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. Sage Focus Editions, 154, 136-136.
• Byrne, B. M. (2010). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming (2nd ed.). New York: Taylor and Francis.
• Can Y. ve Soyer F. (2008). Mesleki ve sosyo- ekonomik beklenti ile yaşam tatmini arasındaki ilişki: Beden eğitimi öğretmenleri üzerinde bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi 10 (4), 24-33.
• Canbay, H. (2010). Lise öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile sosyal beceri düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Corey, G. (2008). Psikolojik danışma, psikoterapi kuram ve uygulamaları: Theoryand practice of counseling and psychotherapy (Çev. Tuncay Ergene). Ankara :Mentis Yayıncılık.
• Çelik, M. C., Tümkaya, S. S. (2012). Öğretim Elemanlarının Evlilik Uyumu ve Yaşam Doyumlarının İş Değişkenleri ile İlişkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) 13 (1), 223-238.
• Demir,D.(2016). Evlilik uyumu ile bağlanma stilleri ve kişilerarası problem çözme davranışı arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü , İstanbul.
• Duman, M. (2012). Mizaç ve karakter özelliklerinin evlilik uyumu ve cinsiyet açısından incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).MÜ . Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mersin.
• Erişti, A (2010). Bağlanma stilleri, kişilik özellikleri ve evlilik uyumu arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Frankl, V.E. (2009). İnsanın anlam arayışı (4. Baskı) İstanbul: Okuyan Us Yayınları.
• Güçlü Ergin,N.(2008). Evli ve boşanmış kişilerin evlilik uyumu ve cinsiyetçilik açısından karşılaştırılması(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,Ankara.
• Gül,G.(2016). Evlilik biçimleri açısından evlilik uyumu, ilişkilerde yükleme tarzları ve psikolojik dayanıklılık değişkenlerinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü , İstanbul
• Güner, K.Z. (2014). Erken dönem uyumsuz şemalar, ilişkilerdeki bilişsel süreçler,yüklemeler, evlilikte sorunlarla başa çıkma yollarının evlilik uyumu ile ilişkisi (Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Güngör, H.C. ve İlhan T. (2008). Evlilik uyumu ve mizah tarzları arasındaki ilişkiler. Aile ve Toplum Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi. Sayı: 13, Cilt: 4. 97-106.
• Gürsoy, F.Ç.(2004) Kaygı ve demografik değişkenlerin evlilik uyumu ile ilişkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Hoşgör, T.E. (2013). Evli çiftlerin öfke ifade tarzları ile evlilik uyumunun incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Hu, L. T. ve Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6 (1), 1-55.
• İlkketenci, R.(2004). Evli bireylerin problem çözme becerileri ve evlilik uyumları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya
• Kahraman, Z (2011). Bir evlilik ve aile hayatı eğitim programının evli kadınlarda evlilik uyumuna ve aile sistemine etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi,Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Karasar, Niyazi. (2015), Bilimsel araştırma yöntemi, 28. Baskı, Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kışlak, Ş. (1996). Cinsiyet, Evlilik Uyumu, Depresyon İle Nedensel Ve Sorumluluk Yüklemeleri Arasındaki İlişkiler Üzerine Bir Araştırma. (Yayınlanmamış Doktora Tezi ). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitüsü, Ankara.
• Kline, R. B. (2011), Principles and practice of structural equation modeling. New York: The GuilfordPress.
• Korkmaz, M., Germir, H., Yücel, A. Ve Gürkan, A. (2015). Yaşam Memnuniyeti Üzerinde Etkili Olan Sosyodemografik Bileşenler Üzerine Bir Analiz. Uluslararası Hakemli Psikiyatri ve Psikoloji Araştırmaları Dergisi, 2015, 3(2): 79- 111.
• Koydemir, S., Selışık, Z. E. S. ve Tezer, E. ( 2005 ). Evlilik uyumu ve mükemmeliyetçilik boyutları arasındaki ilişkiler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 23 (3), 69-75.
• Kublay, D. (2013). Evlilik uyumu: Değer tercihleri ve öznel mutluluk açısından incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü ,Trabzon
• Mert, M., ve Ardahan, F. (2014). Yaşam doyumu duygusal zeka ve rekreatif doğa sporları yapmanın bireylerin ekolojik algısı üzerine etkisi: Türkiye örneği. Uluslar arası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi, 12(4), 50-69.
• Özaydınlık,Ş.(2014). Evli çiftlerin evlilik uyumu ile kişilik özellikleri ve romantik ilişkilerindeki sosyal ilginin incelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Özgüven, İ. E. (2000). Evlilik ve aile terapisi. Ankara: PDREM Yayınları.
• Özuğurlu, K. (1985). Evlilik raporu, İstanbul: Altın Kitaplar.
• Polat, D. (2006). Evli bireylerin evlilik uyumları, aldatma eğilimleri ve çatışma eğilimleri arasındaki ilişkilerin bazı değişkenler açısından incelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Sardoğan, M.E., Karahan, T.F. (2005). Evli bireylere yönelik bir insan ilişkileri beceri eğitimi programı’nın evli bireylerin evlilik uyum düzeylerine etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 38,(2), 89-102.
• Schumacker, R. E. & Lomax, R. G. (2004). A Beginner’s Guide to StructuralEquation Modelling. London: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
• Şentürk,S.(2013).Evli bireylerde evlilik uyumu ile ilişkili değişkenlerin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).T.C. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Tanaka, J. S. ve Huba, G. J. (1985). A fit index for covariance structure models under arbitrary GLS estimation. British Journal of Mathematical and Statistical Psychology, 38(2), 197-201.
• Tarhan, N. (2012). Evlilik psikolojisi. İstanbul: Timaş Yayınları.
• Tarhan, N. (2014). Aşk terapi .İstanbul:Timaş Yayınları
• Tomrukçu, T. (2010). Özel ve kamuya ait ilköğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin yaşam ve iş doyumu düzeyleri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).OMÜ. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
• Turanlı, P. (2010). Orta yetişkinlikte evlilik uyumu ile benlik saygısı ve bağlanma stilleri arasındaki ilişkinin saptanması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü , İstanbul.
• Tutarel-Kışlak, Ş. (1999). Evlilikte uyum ölçeğinin (EUÖ) güvenirlik ve geçerlik çalışması. 3P Psikoloji, Psikiyatri ve Psikoloji Dergisi, 7(1), 50-57.
• Tutarel Kışlak, Ş. ve Çabukça, F. (2002). Empati ve demografik değişkenlerin evlilikuyumu ile ilişkisi. Aile ve Toplum Dergisi, 2(5), 35-42.
• Tuzcu, A. (2017). Evli bireylerde kişilik özelliklerinin evlilik uyumu ve evlilik doyumu üzerine etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü , İstanbul
• Uğur, E. ve Akın, A. (2015). Yaşam bağlılığı ölçeği Türkçe formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 4(2), 424-432.
• Üncü, S. (2007). Duygusal zeka ve evlilik doyumu ilişkisi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Ankara.
• Yalçın,H.(2014). Evlilik uyumu ile sosyo-demografik özellikler arasındaki ilişki.Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi,Şubat 2014, 3(2),250-261.
• Zehir, T. (2016). Evlilik uyumu ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.