Dijital Oyun Bağımlılığı Yalnızlığı Tetikler Mi?

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 1, 1 - 13, 30.06.2022

Melike Kavlak Ali İsmet Sarılır Büşra Tönbol

Öz

Teknolojinin gelişmesi ve kullanım alanlarının genişlemesi sonucu insanlık büyük bir değişimin eşiğine gelmiştir. Eğitim-öğretim faaliyetlerinin de sanal platformlara taşınmasıyla; bilgisayar, telefon gibi teknolojik cihazlar daha sık kullanılmaya başlanmıştır. Eğitim ve öğretim faaliyetlerinin yanı sıra sosyal medya ve çevrimiçi/dijital oyunlar da sık vakit geçirilen platformlar haline gelmiştir. İlgili alanyazın, dijital oyunların bireylere kazandırdığı becerilerden ve birtakım sıkıntılardan bahsetmektedir. İlgili bu sıkıntılar bağımlılığa varan durumlarda, bireyde fiziksel problemlerin yanında yalnızlık gibi sosyal sıkıntılara da yol açmaktadır. Araştırma, lise öğrencilerinin dijital oyun bağımlılık düzeyleri ve yalnızlıkları arasındaki ilişkiyi saptamak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2021-2022 eğitim öğretim yılında öğrenim gören 613 (401 kız, 212 erkek) lise öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama amacıyla ‘’Çocuklar İçin Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği’’ ve ‘’UCLA Yalnızlık Ölçeği’’ kullanılmıştır. Veri analizleri SPSS programı aracılığı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada öğrencilerin sınıf düzeyleri, anne-baba eğitim düzeyleri ve sosyo-ekonomik düzeyleri göz önünde bulundurulmuştur. Araştırma sonucunda lise öğrencilerinin dijital oyun bağımlılıkları ile yalnızlıkları arasında pozitif yönde bir ilişki saptanmıştır. Bu sonuca göre lise öğrencilerinin dijital oyun bağımlılıkları arttıkça yalnızlık düzeylerinin de arttığı sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Bağımlılık, Dijital Oyun, Yalnızlık

Destekleyen Kurum

TÜBİTAK

Proje Numarası

1919B012100394

Does Digital Gaming Addiction Trigger Loneliness?

Öz

As a result of the development of technology and the expansion of its usage areas, humanity has come to the brink of a great change. With the transfer of educational activities to virtual platforms technological devices such as computers and phones have started to be used more frequently. In addition to education and training activities, social media and online/digital games have also become popular platforms. The related literature mentions the skills and some difficulties that digital games bring to individuals. These related problems lead to social problems such as loneliness in addition to physical problems in cases of addiction. The research was conducted to determine the relationship between high school students' digital game addiction levels and loneliness. The sample of the study consisted of 613 (401 girls, 212 boys) high school students in the 2021-2022 academic year. In the research, the "Digital Game Addiction Scale for Children" and the "UCLA Loneliness Scale" were used for data collection. Data analyzes were carried out using the SPSS program. In the study, students' grade levels, parents' education levels, and socioeconomic levels were taken into consideration. As a result of the research, a positive relationship was found between high school students' addiction to digital games and their loneliness. According to this result, it was concluded that as high school students' digital game addiction increases, their loneliness level also increases.

Anahtar Kelimeler

Dependence, Digital Game, Loneliness

Proje Numarası

1919B012100394

Kaynakça

• Akyürek, M. İ. (2020). Lise öğrencilerinin akıllı telefon kullanımı ve bağımlılığı. Türk Eğitim Dergisi, 7(2), 42-63.
• Bülbül, H., Tunç, T. ve Aydil, F. (2018). Üniversite öğrencilerinde oyun bağımlılığı: Kişisel özellikler ve başarı ile ilişkisi. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(3), 97-111.
• Canbazoğlu Bilici, S. (2019). Örnekleme yöntemleri. H. Özmen ve O. Karamustafaoğlu (Ed). İçinde Eğitimde araştırma yöntemleri (s. 56-78). Ankara: Pegem Akademi.
• Can Bilgin, H. (2015). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılık düzeyleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişki. (Yayınlanmış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• Çakır, Ö. ve Oğuz, E. (2017). Lise öğrencilerinin yalnızlık düzeyleri ile akıllı telefon bağımlılığı arasındaki ilişki. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 418-429.
• Çelik, S. ve Ulusoy, B. (2019). Bilgisayar oyunlarının ortaokul öğrencilerinin sosyal yaşamına etkisi. Sosyal Bilimler Dergisi, 3(5), 46-60.
• Demir, A. (1989). UCLA yalnızlık ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Psikoloji Dergisi, 7(23), 14-18.
• Dursun, A. ve Eraslan-Çapan, B. (2018). Ergenlerde dijital oyun bağımlılığı ve psikolojik ihtiyaçlar. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 128-140.
• Gezgin, D. M., Ümmet, D. ve Hamutoğlu, N. B. (2020). Üniversite öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılığı: Çok boyutlu yalnızlığın yordayıcı rolü. Trakya Eğitim Dergisi, 10(2), 317-329.
• Göldağ, B. (2018). Lise öğrencilerinin dijital oyun bağımlılık düzeylerinin demografik özelliklerine göre incelenmesi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 1287-1315.
• Hayırcı, B. ve Sarı, E. (2020). Lise öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılık düzeyleri ile sosyal kaygı ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(1), 61-79.
• Hazar, Z. ve Hazar, M. (2017). Çocuklar için dijital oyun bağımlılığı ölçeği. Journal of Human Sciences, 14(1), 203-216.
• Hazar, K., Özpolat, Z. ve Hazar, Z. (2020). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi (Niğde ili örneği). Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 18(1), 225-234.
• Hazar, Z., Tekkurşun Demir, G. ve Dalkıran, H. (2017). Ortaokul öğrencilerinin geleneksel oyun ve dijital oyun algılarının incelenmesi: Karşılaştırmalı metafor çalışması. Spormetre, 15(4), 179-190.
• Horzum, M. B. (2011). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 39(159), 56-68.
• İnan Kaya, G. (2018). Oyun, gelişim ve tarihsel olarak oyunun eğitimdeki yeri. Ulusal Eğitim Akademisi Dergisi, 2(1), 66-78.
• Kabaklı Çimen, L. (2018). Üniversite öğrencilerinin internet bağımlılığı ile sanal ortam yalnızlık düzyeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(68), 1431-1452.
• Karaca, S., Gök, C., Kalay, E., Başbuğ, M., Hekim, M., Onan, N. ve Barlas, G. Ü. (2015). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılığı ve sosyal anksiyetenin incelenmesi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 6(1), 14-19.
• Kestane, M. (2019). Dijital oyun bağımlılığının ilköğretim ikinci kademe çağındaki öğrencilerin akademik başarısı ile ilişkisi. (Yayınlanmış yüksek lisans tezi). Biruni Üniversitesi, İstanbul.
• Mustafaoğlu, R. ve Yasacı, Z. (2018). Dijital oyun oynamanın çocukların ruhsal ve fiziksel sağlığı üzerine olumsuz etkileri. Bağımlılık Dergisi, 19(3), 51-58.
• Öncel, M. ve Tekin, A. (2015). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılığı ve yalnızlık durumlarının incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(4), 7-17.
• Özgüven, İ. E. (2019). Bireyi tanıma teknikleri (12. Basım). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Pala, F. K. ve Erdem, M. (2011). Dijital oyun tercihi ve oyun tercih nedeni ile cinsiyet, sınıf düzeyi ve öğrenme stili arasındaki ilişkiler üzerine bir çalışma. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 53-71.
• Talan, T. ve Kalınkara, Y. (2020). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun oynama eğilimlerinin ve bilgisayar oyun bağımlılık düzeylerinin incelenmesi: Malatya ili örneği. Öğretim Teknolojileri ve Öğretmen Eğitimi Dergisi, 9(1), 1-13.
• Tekbıyık, A. (2019). İlişkisel araştırma yöntemi. H. Özmen ve O. Karamustafaoğlu (Ed). İçinde Eğitimde araştırma yöntemleri (s. 164-178). Ankara: Pegem Akademi.
• Yabancı, C. (2019). Lise öğrencilerinin sosyal medyaya ilişkin tutumları ile narsisizm ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayınlanmış yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.
• Yalçın, S. ve Bertiz, Y. (2019). Üniversite öğrencilerinde oyun bağımlılığının etkileri üzerine nitel bir çalışma. Bilim, Eğitim, Sanat ve Teknoloji Dergisi, 3(1), 27-34.
• Yalçın Irmak, A. ve Erdoğan, S. (2016). Ergen ve genç erişkinlerde dijital oyun bağımlılığı: Güncel bir bakış. Türk Psikiyatri Dergisi, 27(2), 128-137.
• Yiğit Açıkgöz, F. ve Yalman, A. (2018). Dijital oyunların çocukların kişilik ve davranışları üzerinde etkisi. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 163-180.