1982 Anayasasının 127. maddesinde mahalli (yerel) idarelere
görevleri ile orantılı gelir kaynakları sağlanması hükmü düzenlenmiştir.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti 1982 Anayasasından da anlaşılacağı üzere üniter bir
devlet yapısına sahip olmasından dolayı, belediyelere vergilendirme yetkisi
vermemiştir. Ancak çeşitli kanunlarda da görülüğü üzere Anayasa’nın 127.
maddesi gereği belediyelerin bazı vergi ve harçları tarh ve tahsil yetkileri
vardır. Bu mahalli idarelerin gelir kaynaklarından biri olan vergilerin ve
harçların çok önemli bir kısmı 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu ve 1319
sayılı Emlak Vergisi Kanunu’nda düzenlenmiştir. Belediye Gelirleri Kanununda düzenlenen
vergilerden biri de ilan ve reklam vergisidir. Belediye Gelirleri Kanunu’nda
ilan ve reklam vergisinin istisnaları düzenlenmiştir. Ancak bu kanun haricinde
başka kanunlarla da istisna veya muaflıklar getirilmiştir. Bunlardan biri de 2547
sayılı Yükseköğretim Kanunu’nda düzenlenen vakıf üniversitelerinin ilan ve
reklam vergisi istisnasıdır.
Vergi Hukuku Belediye Gelirleri Belediye Gelirleri Kanunu İlan ve Reklam Vergisi Yükseköğretim Kanunu
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk |
Bölüm | KAMU HUKUKU |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Haziran 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.