Proportionality Beetween The Crime And The Abstract Punishment

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 1, 173 - 196, 30.06.2024

Nuri Berkay Özgenç

Öz

One of the most important reflections of the rule of law principle in the area of criminal law is the principle of proportionality beetween crime and abstract punishment. Proportionality beetween the crime and the abstract punishment is the balance that must be established beetween the severity of the perpetrator’s act and the severity of the punishment to be imposed on him/her. In order to ensure justice, the abstract punishment must be regulated in a way that is proportional to the crime. Sometimes conscience of the judges is disturbed when abstract punishments are too heavy for crimes. In such cases, judges do not want to impose punishments as much as possible, and thus perpetrators can be left unpunished. In addition, when abstract punishments are too heavy for crimes, they lose their deterrent and rehabilitative properties. But when abstract punishments are very light compared to the crimes, on the other hand, put vigilantism on a legitimate basis in the society, increase the crime rates seriously, cause torture in the law enforcement and pave the way for the judges to impose punishments above the upper limit in every case. Therefore, the jugular vein of modern criminal law should be the balance between crime and abstract punishment.

Anahtar Kelimeler

Proportionality, Crime, Abstract Punishment

Etik Beyan

I declare that this study is an original study; that I have acted in accordance with the principles and rules of scientific ethics at all stages of the study, including preparation, data collection, analysis and presentation of information; that I have cited sources for all data and information not obtained within the scope of this study and included these sources in the references; that I have not made any changes in the data used, and that I have accepted all the terms and conditions of the Committee on Publication Ethics (COPE) and complied with ethical duties and responsibilities. I declare that if at any time a situation contrary to this statement I have made regarding the study is detected, I agree to all moral and legal consequences that may arise.

Teşekkür

There is no specific acknowledgement to declare.

Suç İle Soyut Ceza Arasındaki Orantılılık

Öz

Hukuk devleti prensibinin ceza hukuku sahasına en önemli yansımalarından biri de suç ile soyut ceza arasındaki orantılılık prensibidir. Suç ile soyut ceza arasındaki orantılılık, failin fiilinin ağırlığı ile ona tatbik edilecek cezanın ağırlığı arasında bulunması istenen dengedir. Adaletin tesis edilebilmesi için, soyut cezanın suçla orantılı olacak şekilde düzenlenmesi şarttır. Soyut cezalar suçlara göre çok ağır olduğunda hâkimlerin vicdanında yer bulamamakta ve bu kez hâkimler, kabil olduğunca ceza tayini yoluna gitmemekte ve böylece sanıklar cezasız kalabilmektedirler. Ayrıca, soyut cezalar suçlara göre çok ağır olduğunda caydırıcılık ve rehabilite etme özelliklerini de kaybetmektedir. Suçlara göre çok hafif kalan soyut cezalar ise ihkak-ı hakkı toplumda meşru zemine oturtmakta, suç oranlarını ciddi şekilde arttırmakta, kollukta işkence olaylarının yaşanmasına yol açmakta ve hâkimlerin cezaları her olayda üst sınırdan hükmetmelerine zemin hazırlamaktadır. Dolayısıyla modern ceza hukukunun şah damarını suç ile soyut ceza arasında denge kurulması hususu oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Orantılılık, Suç, Soyut Ceza, Fiilin Ağırlığı

Etik Beyan

Bu çalışmanın, özgün bir çalışma olduğunu; çalışmanın hazırlık, veri toplama, analiz ve bilgilerin sunumu olmak üzere tüm aşamalarından bilimsel etik ilke ve kurallarına uygun davrandığımı; bu çalışma kapsamında elde edilmeyen tüm veri ve bilgiler için kaynak gösterdiğimi ve bu kaynaklara kaynakçada yer verdiğimi; kullanılan verilerde herhangi bir değişiklik yapmadığımı, çalışmanın Committee on Publication Ethics (COPE)' in tüm şartlarını ve koşullarını kabul ederek etik görev ve sorumluluklara riayet ettiğimi beyan ederim. Herhangi bir zamanda, çalışmayla ilgili yaptığım bu beyana aykırı bir durumun saptanması durumunda, ortaya çıkacak tüm ahlaki ve hukuki sonuçlara razı olduğumu bildiririm.

Teşekkür

Bulunmamaktadır.

Kaynakça

• Akbulut, Berrin. Ceza Hukuku Genel Hükümler, Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş 6. Bası, Adalet Yayınevi, A Ankara, 2019.
• Akbulut, Berrin/Demirkol, Neslihan/Turan, Taha Yasin. İnfaz Hukuku, 1. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2021.
• Aksoy Retornaz, Emine Eylem. “Beccaria’nın Hapis Cezasına Bakışı Üzerine Bir Değerlendirme”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 112, 2014, s. 93-106.
• Aktaş, Sururi. “Cezalandırmanın Amacı Üzerine”, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XIII, S. 1-2, 2009, s. 1-25.
• Anayasa Mahkemesi Kararlar Dergisi, S. 10, s. 3-27.
• Anayasa Mahkemesi Kararlar Dergisi, S. 3, s. 275-281.
• Anayasa Mahkemesi Kararlar Dergisi, S. 4, s. 175-215.
• Artuk, Mehmet Emin/Gökcen, Ahmet/Yenidünya, Ahmet Caner. Ceza Hukuku Genel Hükümler, 10. Baskı, Ankara, 2016.
• Artuk, Mehmet Emin/Yılmaz, Erkam. “Teorik Açıdan Güvenlik Tedbirleri”, İstanbul Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 7, S. 2, İstanbul, 2020, s. 7-44.
• Bayraktar, Köksal. “Yeni Türk Ceza Kanunu’nda Belirlenen Ceza Hukuku Temel İlkeleri”, Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, S. 1, 2003, s. 3-19.
• Beccaria, Cesare. Suçlar ve Cezalar Hakkında (Çeviren: Sami Selçuk), 6. Baskı, İmge Yayınları, Ankara, 2016.
• Bentham, Jeremy. The Theory Of Legislation (Edited C. K. Ogden), Routlege Kegan Paul, London, 1931.
• Centel, Nur. “Cezanın Amacı ve Belirlenmesi”, Prof. Dr. Turhan Tufan Yüce’ye Armağan, İzmir, 2001, s. 337-372.
• Centel, Nur/Zafer, Hamide/Çakmut, Özlem. Türk Ceza Hukukuna Giriş, Yenilenmiş ve Gözden Geçirilmiş 11. Baskı, Beta Yayınevi, İstanbul, 2020.
• Demirbaş, Timur. Ceza Hukuku Genel Hükümler, Güncellenmiş 15. Baskı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2020.
• Dinler, Veysel. “Suç Sayma Teorileri ve Anglosakson Temelli Tartışmalar Üzerine”, Hukuk Felsefesi Ve Sosyolojisi Arkivi, S. 128, 2019, s. 153-167.
• Doğru, Osman/Nalbant, Atilla. İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi Açıklama ve Önemli Kararlar, C. 1, 2. Tıpkı Bası, Legal Kitabevi, İstanbul, 2016.
• Dolu, Osman. “Rasyonel Bir Tercih Olarak Suç: Klasik Okul Düşüncelerinin Suçu Açıklama Ve Önleme Kapasitesinin Değerlendirilmesi”, Polis Bilimleri Dergisi, C. 11, S. 4, 2009, s. 89-120.
• Düzenli, Hilal. “Yasa Koyucunun Suç ve Ceza Siyasetini Belirleme Yetkisinin Anayasal Denetimi”, Çankaya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 5, S. 1, 2020, s. 1191-1229.
• Erem, Faruk. Ceza Usulü Hukuku, 4. Bası, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Ankara, 1973.
• Erem, Faruk/Danışman, Ahmet/Artuk, Mehmet Emin. Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 14. Baskı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 1997.
• Eskici, Beyza. Cesare Beccaria’nın Suç ve Ceza Felsefesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Projesi, Kayseri, 2016. Gözübüyük, Şeref/Gölcüklü, Feyyaz. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Uygulaması, 6. Bası, Turhan Yayınevi, Ankara, 2005.
• Güriz, Adnan. Hukuk Felsefesi, 7. Baskı, Siyasal Kitabevi, Ankara, 2007.
• Gürkan, Ülker: “Montesquieu ve Kanunların Ruhu”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 40, S. 1, 1988, s. 9-31.
• Hakeri, Hakan. Ceza Hukuku Genel Hükümler, 22. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2019.
• İçel, Kayıhan. Ceza Hukuku Genel Hükümler, Yenilenmiş 6. Bası, Beta Yayınevi, İstanbul, 2021.
• İçel, Kayıhan/Sokullu Akıncı, Füsun/Özgenç, İzzet/Sözüer, Adem/Mahmutoğlu, Fatih S./Ünver, Yener. İçel Yaptırım Teorisi, 2. Bası, Beta Yayınevi, İstanbul, 2002.
• Koca, Mahmut/Üzülmez, İlhan. Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Gözden Geçirilmiş ve Güncellenmiş 14. Baskı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2021.
• Metin, Yüksel. Ölçülülük İlkesi: Karşılaştırmalı Bir Anayasa Hukuku İncelemesi, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2002.
• Metin, Yüksel/Dinler, Veysel. “Devletin Cezalandırma Yetkisinin Anayasal Sınırları”, Anayasa Mahkemesinin Kuruluşunun 50. Yılı Armağanı, 2012, s. 3-54.
• Nuhoğlu, Ayşe. Ceza Hukukunda Emniyet Tedbirleri, Adil Yayınevi, Ankara, 1997.
• Öktem, Niyazi/Türkbağ, Ahmet Ulvi. Felsefe, Sosyoloji, Hukuk ve Devlet, 3. Basım, DER Yayınları, İstanbul, 2003.
• Özar, Süleyman. “Anayasa Mahkemesi’nin Esastan İncelediği Normlar Çerçevesinde Türk Ceza Kanunu’nun On Altı Yılı”, Süleyman Demirel Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 11, S. 1, 2021, s. 409-438.
• Özbek, Veli Özer/Doğan, Koray/Bacaksız, Pınar. Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Güncellenmiş ve Gözden Geçirilmiş 12. Baskı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2021.
• Özen, Mustafa. Öğreti ve Uygulama Işığında Ceza Hukuku Genel Hükümler, Gözden Geçirilmiş ve Güncellenmiş 4. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2021.
• Özgenç, İzzet. Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Gözden Geçirilmiş ve Güncellenmiş 17. Bası, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2021.
• Öztürk, Bahri/Erdem, Mustafa Ruhan. Uygulamalı Ceza Hukuku Ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku, TCK Değişikliklerine Göre Yenilenmiş 21. Baskı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2021.
• Roxin, Claus/İsfen, Osman. “Yeni Türk Ceza Kanunu’nun Genel Hükümleri” (Çeviren: Osman İsfen), Suç Politikası, 2006, s. 277-294.
• Sağlam, Fazıl. Temel Hakların Sınırlanması ve Özü, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, Ankara, 1982.
• Taneri, Gökhan. “Temel Cezanın Belirlenmesi”, Ankara Barosu Dergisi, S. 3, 2016, s. 127-162.
• Tezcan, Durmuş/Erdem, Mustafa Ruhan/Sancakdar, Oğuz. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Işığında Türkiye’nin İnsan Hakları Sorunu, 2. Baskı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2004.
• Tezcan, Durmuş/Erdem, Mustafa Ruhan/Sancakdar, Oğuz/Önok, Rifat Murat. İnsan Hakları El Kitabı, Güncellenmiş 9. Baskı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2021.
• Toroslu, Halûk. Ceza Müeyyidesi, Savaş Yayınevi, Ankara, 2010.
• Toroslu, Nevzat/Toroslu, Haluk. Ceza Hukuku Genel Kısım, 24. Baskı, Savaş Yayınevi, Ankara, 2018.
• Töngür, Ali Rıza/Çetintürk, Ekrem. Ceza Hukuku Genel Hükümler, 1. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2020.
• Tören, Mustafa Yücel. Kriminoloji, 1. Baskı, Türkiye Adalet Akademisi Yayınları, Ankara, 2014.
• Turhan, Faruk. “Yeni Türk Ceza Kanunu’nda Güvenlik Tedbiri Olarak Hak Yoksunluğu ve Yasaklılığının Hukuki Niteliği, Kapsam ve Koşulları Üzerine Bir Değerlendirme”, Ceza Hukuku Dergisi, Y. 2, S. 4, 2007, s. 171-196.
• Üçok, Coşkun. Türk Hukuk Tarihi, Ankara, 1957.
• Ünver, Yener. Ceza Hukukuyla Korunması Amaçlanan Hukuksal Değer, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2003.
• Üzülmez, İlhan. “Yeni Ceza Kanunu’nun Sisteminde Cezanın Belirlenmesi Ve Bireyselleştirilmesi”, EÜHFD, C. X, S. 3-4, 2006, s. 203-235.
• Weigend, Thomas. “Der Grundsatz der Verhaeltnismaessigkeit als Grenze staatlicher Strafgewalt”, Festschrift für Hans Joachim Hirsch zum 70. Geburtstag am 11. April 1999, 1999.
• Yalçın, Türkan/Köprülü, Timuçin. Ceza Hukuku Genel Hükümler Uygulamalı Çalışmaları, 7. Baskı, Savaş Yayınevi, Ankara, 2020.
• Yanyalı Ali Rıza/Orfanidis, Vasilaki. Ceza Hukuku Felsefesi (Mizan-ı Ceza’nın İlk Kısmı: Hikmet-i Ceza), Prof. Dr. Fethi Gedikli’nin Takdimiyle Yayına Hazırlayan: Yasin Yılmaz, Adalet Bakanlığı Yayınları, Ankara, 2021.
• Yavuz, Can. “Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Çerçevesinde Suç ve Cezaların Kanuniliği İlkesi”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 145, 2019, s. 13-52.
• Yüce, Turhan Tufan. “Suç ile Ceza Arasındaki Nisbetsizliğin Anayasaya Aykırılığı Problemi ve Anayasa Mahkemesinin Bir Kararı”, İstanbul Barosu Dergisi, C. 47, S. 3-4, 1973.
• Yücel, Mustafa Tören. “Ceza Adaletinde Sapmalar”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 105, 2013, s. 11-34.
• Yücel, Mustafa Tören. Yeni Türk Ceza Siyaseti, 1. Baskı, İmge Kitabevi, Ankara, 2011. (Yeni Türk Ceza Siyaseti)
• Zafer, Hamide. Ceza Hukuku Genel Hükümler TCK m.1-75, 6. Baskı, Beta Yayınevi, İstanbul, 2016.