Öz
Sanat, üretimine devam ederken, soyut ve somut anlamda bağımsız düşünceler ile desteklenebilmesi ve ufkunu genişletebilmesi için demokrasiye ihtiyaç duyar.Tam tersi şekilde demokrasinin de devamlılığını sağlayabilmesi için sanat yapıtlarına ve onların özgürce yorumlanmasına ihtiyacı vardır. Tüm sanatlar, ‘içinde bulunduğu koşullar çerçevesinde’ onu anlayan bir bilinç için obje niteliği taşımaktadır. Sanatçı bağımsız ve tarafsız izlenimlerini, anlayarak ve yorumlayarak biçimsel yapıyı yani estetik olguyu oluşturur. Demokrasinin yardımıyla sanatçı kendini tekrar etmez, yaratıcılığını besler. Aynı zamanda sanat yapıtını yorumlayan insanı yani sujeyi etkin hale getiren demokratik platform, sanatçınin eleştirilmesine imkan verir ve sanatçıyı canlı kılar. İnsan yani ‘suje’, anlama objesi bir varlık olarak, sanat eserini yorumlar ve somutluğa kavuşturabilir. Sanatçı ve eserini yorumlayan insan arasındaki ilişkinin, canlılığını ve dinamizmini koruyabilmesi gerekmektedir. Bu makale, demokrasi kavramını, sanatçı ve sanat yapıtınından haz alan varlık olan insan arasındaki ilişkiyi canlı tutan önemli bir etken olarak göstermek istemektedir. Demokrasinin devamlılığını sağlayabilmesi, değerini koruyabilmesi için sanat yapıtlarına ihtiyacı olduğunun altını çizmek amacındadır.
Kaynakça
- Akay, A. (1999). Sanatın Sosyolojik Gözü. Bağlam Yayınları: İstanbul
- Aristoteles (1993). Retorik. Yapı Kredi Yayınları: İstanbul
- Bell, J. (2009). Sanatın Yeni Tarihi. NTV Yayınları: İstanbul.
- Benedetti, L. (2013). Sanatta Özgünlük Belgeleri. SALT/ Garanti Kültür: İstanbul
- Berman, A. https://lichtensteinfoundation.org/biographyold/ adresinden alınmıştır. Ulaşıldığı tarih: 20/03/2021
- Bloch, E., Lukacs, G., Brecht, B., Benjamin W., Adorno, T. (2006). Alkım Yayınevi: İstanbul
- Chukhrov, K. (2014). On the False Democracy of Contemporary Art. https://www.e- flux.com/journal/57/60430/on-the-false-democracy-of-contemporary-art/ alınmıştır. Alınma tarihi: 23/03/2021 sayfasından
- Eco, U. (2012). Ortaçağ Estetiğinde Sanat ve Güzellik. Can Sanat Yayınları: İstanbul.
- Farago, F. (2006). Sanat. Doğu-Batı Yayınları: Ankara.
- Febvre, L. (1995). Rönesans İnsanı. İmge Kitabevi: Ankara
- Fischer, E. (1995). Sanatın Gerekliliği. Payel Yayınları: İstanbul.
- Michelet, J. (1998). Rönesans. Çev. Berke Vardar. Çağdaş Yayıncılık: İstanbul
- Özer, B., (1993). Yorumlar, Kültür, Sanat, Mimarlık. YEM Yayını: İstanbul.
- Piotrowski, P. (2012). Art and Democracy in Post-Communist Europe. Reaction Books: China
- Platon, (2010). Devlet. İş Bankası Yayınları: İstanbul.
- Püsküllüoğlu, A., (2008). Türkçe Sözlük. Can Yayınları: İstanbul.
- Sennett, R. (2011). Ten ve Taş. Metis Yayınları: İstanbul.
- Touraine, A. (2015). Demokrasi Nedir? Yapı Kredi Yayınları: İstanbul.
- Tunalı, İ. (2012). Estetik. Remzi Kitabevi: İstanbul.
- Turani, A. (2010). Dünya Sanat Tarihi. Remzi Kitabevi: İstanbul.
Öz
While continuing its production, art needs democracy to be supported by abstract and concrete thoughts and broaden its horizons. At the same time, artworks must be interpreted freely to ensure the continuity of democracy. All arts are objects for a consciousness that understands it "within the context of its conditions." The artist creates the formal structure, namely the aesthetic phenomenon, by understanding and interpreting his independent and impartial impressions.With the help of democracy, the artist does not repeat himself but nurtures his creativity. Simultaneously, the democratic platform that makes the person who interprets the work of art, the subject effective, allows the artist to be criticized and makes the artist alive. As an object of understanding, the human 'subject' can interpret and concretize artwork. The relationship between the artist and the person who interprets his work must preserve its vitality and dynamism. This article wants to show the concept of democracy as an important factor that keeps the relationship between the artist and the human being who enjoys the artwork. It aims to underline the need for works of art so that democracy can maintain its continuity and preserve its value.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akay, A. (1999). Sanatın Sosyolojik Gözü. Bağlam Yayınları: İstanbul
- Aristoteles (1993). Retorik. Yapı Kredi Yayınları: İstanbul
- Bell, J. (2009). Sanatın Yeni Tarihi. NTV Yayınları: İstanbul.
- Benedetti, L. (2013). Sanatta Özgünlük Belgeleri. SALT/ Garanti Kültür: İstanbul
- Berman, A. https://lichtensteinfoundation.org/biographyold/ adresinden alınmıştır. Ulaşıldığı tarih: 20/03/2021
- Bloch, E., Lukacs, G., Brecht, B., Benjamin W., Adorno, T. (2006). Alkım Yayınevi: İstanbul
- Chukhrov, K. (2014). On the False Democracy of Contemporary Art. https://www.e- flux.com/journal/57/60430/on-the-false-democracy-of-contemporary-art/ alınmıştır. Alınma tarihi: 23/03/2021 sayfasından
- Eco, U. (2012). Ortaçağ Estetiğinde Sanat ve Güzellik. Can Sanat Yayınları: İstanbul.
- Farago, F. (2006). Sanat. Doğu-Batı Yayınları: Ankara.
- Febvre, L. (1995). Rönesans İnsanı. İmge Kitabevi: Ankara
- Fischer, E. (1995). Sanatın Gerekliliği. Payel Yayınları: İstanbul.
- Michelet, J. (1998). Rönesans. Çev. Berke Vardar. Çağdaş Yayıncılık: İstanbul
- Özer, B., (1993). Yorumlar, Kültür, Sanat, Mimarlık. YEM Yayını: İstanbul.
- Piotrowski, P. (2012). Art and Democracy in Post-Communist Europe. Reaction Books: China
- Platon, (2010). Devlet. İş Bankası Yayınları: İstanbul.
- Püsküllüoğlu, A., (2008). Türkçe Sözlük. Can Yayınları: İstanbul.
- Sennett, R. (2011). Ten ve Taş. Metis Yayınları: İstanbul.
- Touraine, A. (2015). Demokrasi Nedir? Yapı Kredi Yayınları: İstanbul.
- Tunalı, İ. (2012). Estetik. Remzi Kitabevi: İstanbul.
- Turani, A. (2010). Dünya Sanat Tarihi. Remzi Kitabevi: İstanbul.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 8 Nisan 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 3 Sayı: 1 |
Kaynak Göster
Tüm Hakları Saklıdır - Yakın Doğu Üniversitesi MİMARLIK FAKÜLTESİ DERGİSİ, CC-BY-NC lisansı altında açık erişimli bir dergidir.