COVID-19 Pandemisi ve Mimari Mekânların Metamorfozu: Dijital Platformlar Yeni Çalışma Alanları Olacak mı

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 1, 0 - 0, 22.04.2022

Eren Tümer Selen Abbasoğlu Ermiyagil

https://doi.org/10.32955/neujfa202241464

Öz

Küresel bir sorun olarak, beklenmedik bir şekilde karşımıza çıkan COVID-19 salgını, teknolojinin öngörülemeyen bir hızla iş ve sosyal hayatımıza entegre olmasına neden oldu. Öte yandan dünya çapındaki karantinalar veya çeşitli standartlardaki kısıtlamalar, salgından etkilenen toplumların eğitim, çalışma ve sosyalleşme ihtiyaçlarının karşılanabilmesi için farklı dijital çözümleri de beraberinde getirdi. Böylelikle eğitim, toplanma, çalışma ve fikir alışverişi gibi işlevlerin karşılandığı mimari mekânlar, görece sonsuz olan ancak aynı zamanda da sınırlı dijital mekânlara dönüşmeye başladı. Bu noktadan hareketle, bu çalışmanın temel amacı, COVID-19 salgını ile hızla dijitalleşmekte olan çalışma eyleminin, ofisler çerçevesinde mimari mekânlara, kullanıcıların mekân algısına ve çalışma eylemine yansımalarını incelemek ve anlamaktır.

Anahtar Kelimeler

COVID-19, dijital mekân, mimari mekân, tasarım, mimari tasarım

Metamorphosis of Architectural Spaces after COVID-19: Will the Digital Platforms Become New Working Spaces

Öz

As a global problem, the COVID-19 epidemic, which we encountered unexpectedly, caused technology to be integrated into our work and social life at an unpredictable speed. On the other hand, worldwide quarantines or the restrictions on various standards, required rapid digital solutions in order to meet the education, work or socialization needs of societies. Thus, architectural spaces, where functions such as education, meetings, working and exchanging of ideas are met, have been moved to the relatively infinite but also limited spaces of digital applications. Depending on these changings, the main aim of this study is to examine and understand the reflections of the rapidly digitalizing working actively with the COVID-19 epidemic on architectural spaces within the framework of offices. A quantitative research method is used in compliance with the aim of the research. In this respect, a questionnaire was applied to 30 individuals consisting of architects and white collar professionals working in Adana. Within the scope of this questionnaire, it is aimed to understand the effects of spatial transition from physical to digital, from both employee’s and employers’ perspective. As a conclusion, the findings of this study, which debates the possible implications of the shifting to digital spaces after COVID-19 epidemic, will redound to the architectural researchers’ and designers' benefit in order to understand the possible changes of current or future design actions.

Anahtar Kelimeler

COVID-19, digital spaces, architectural spaces, design, offices.

Kaynakça

• Klein, M. (2020), İşletmelerin Dijital Dönüşüm Senaryoları-Kavramsal Bir Model Önerisi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 19(74), 997-1019.
• Savić, D. (2020), COVID-19 and work from home: Digital transformation of the workforce, Grey Journal (TGJ), 16(2), 101-104.
• Aydıntan, E. (2001). Yüzey Kaplama Malzemelerinin İç Mekân Algısına Anlamsal Boyutta Etkisi Üzerine Deneysel Bir Çalışma. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Mimarlık Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Trabzon.
• Güngör, F. S. (2019), Postmodern Dünyanın Mekân Anlayışında Sanal Mekân, Electronic Turkish Studies, 14(5), 93-104.
• Hasol, D. 1990. Ansiklopedik Mimarlık Sözlüğü, Yem Yayın, İstanbul.
• Usta, G. (2020), Mekân ve Yer Kavramlarinin Anlamsal Açidan İrdelenmesi ,Turkish Online Journal of Design Art and Communication , 10 (1) , 25-30 .
• Ermiyagil Abbasoğlu M. S.,(2015). İç Mimarlık Eğitiminde Kültürel Geçmişin Mekândaki İzleri, Mekân Tasarımında Disiplinlerarası Yaklaşımlar, IV. Ulusal İç Mimarlık Sempozyumu, 255-265, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Fındıklı, Istanbul
• Göler, S. 2009. Biçim, Renk, Malzeme, Doku ve Işığın Mekân Algısına Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mimar Sinan G.S.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Aslan, F. , Aslan, E. & Atik, A. (2015). İç Mekânda Algı, İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 5 (11), 139-151.
• Özarslan, M. Z., (2014), Kitleleri Harekete Geçirme Aracı Olarak Sosyal Algı Yönetimi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. T.C. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Leland, M., Clark, R., & Amanda, C. (2019). Understanding Architecture: Its Elements, History, And Meaning. Routledge.
• Türk, S. A. & Midilli Sarı, R. (2020). Eğitim Yapısı Tasarımını Duyular Üzerinden (Yeniden) Düşünmek, Sanat ve Tasarım Dergisi , Sanat ve Tasarım Dergisi , 719-750
• Avcı, M. G. (2021), Zaman-Mekân Sıkışması, Küreselleşen Salgın ve Toplumsal Sonuçları, OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, Pandemi Özel Sayısı, 3787-3807 .
• Web 1: http://dergi.mo.org.tr/dergiler/4/406/- 5939.pdf (Erişim tarihi: 14.06.2020)