BİLGİ GÜVENLİĞİ VE ELEKTRONİK HARP

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: Özel Sayı, 184 - 206, 17.12.2023

Erdal Bayrakcı , Mehmet Ali Koçman

Öz

Bilgi, günümüzde bireylerin ve kurumların kendilerine özgü, birey ve kurum hakkında insanlara kimlik kazandıran her türlü veriden meydana gelmektedir. Günümüzde bilginin oluşumun da bireylerin zihinlerinde oluşan veriler neticesinde, insanları harekete geçiren ve verilerin bir bütün olarak anlamlı hale gelmesiyle oluşmaktadır. Çalışma da bilgi güvenliği ve kişisel verilerin korunmasına yönelik incelemeler ve günlük hayatta kullanımı değerlendirilmektedir. Bilginin yönetim sürecinde bilgi sınıflandırılması ve bilginin hangi sınıflarda ne tür verileri işlendiğine dair konular incelenmektedir. Bilgi, yüzeysel bilgi, derin bilgi, teknik ve uygulanabilir bilgi, yoruma dayalı bilgi, açık ve örtülü bilginin ne ifade ettiği hakkında açıklanmaktadır. Bilgi yönetim sisteminde, bilginin sınıflandırılması ve verilerin işlenişini detaylı olarak ele alınmıştır. Çalışma da yer alan, bilgi kavramı, bilgi yönetimi, dijital bilgi ve bilgi güvenliği, risk yönetimi ve risk analiz raporlarının hazırlanmasına ilişkin konulara bilginin etkin ve aktif olarak nasıl kullanılacağına dair durum değerlendirilmesi yapılmakta ve elektronik harp’ in tanımı ve unsurlarına yer verilmektedir.

Anahtar Kelimeler

BİLGİ GÜVENLİĞİ, ELEKTRONİK HARP, İSTİHBARAT, KİŞİSEL VERİLERİN KORUNMASI, KAMU YÖNETİMLERİ

Kaynakça

• Alagöz, A. & Allahverdi, M. (2011). Kurumsal bilgi güvenliği ve muhasebe bilgi sistemi. Muhasebe ve Vergi Uygulamaları Dergisi, 4(3): 47-60.
• Aliusta, C. ve Benzer, R. (2018). Avrupa siber suçlar sözleşmesi ve Türkiye’nin dahil olma süreci. Uluslararası Bilgi Güvenliği Mühendisliği Dergisi, 4(2): 35-52.
• Aslay, F. (2017). Siber saldırı yöntemleri ve Türkiye’nin siber güvenlik mevcut durum analizi. International Journal of Multidisciplinary Studies and Innovative Technologies, 1(1): 24-28.
• Atılgan, D. (2009). Bilgi yönetimi kavramı ve gelişimi. Türk Kütüphaneciliği Dergisi, 23(1): 201-212.
• Atlı, T. (2019). Kişisel verilerin önleyici, koruyucu ve istihbari faaliyetler amacıyla işlenmesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 2(1): 4-22.
• Atlı, T. (2020). Kişi haklarının ihlali durumunda internet erişiminin engellenmesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 3(1): 4-32.
• Aydın, H. (2022). Yönetim bilgi sistemlerinde (ybs) siber güvenliğin önemi. Bilgisayar Bilimleri ve Teknolojileri Dergisi, 3(2): 1-8.
• Aydın, Ö. vd. (2017). Elektronik harp ile toplanan verilerin veri madenciliği yöntemleri ile analiz edilmesi. Acta Infologica, 1(1): 12-22.
• Baran, S. & Şener, E. (2020). Örgütlerde bilgi güvenliğini etkileyen bir unsur: Örgütsel bilgi paylaşımı. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 41, 410-427.
• Bilir, F. (2021). Kişisel verilerin korunması kişinin kendisinin korunmasıdır. Trt Akademi Dergisi, 6(11): 172-181.
• Can, E. (2023). Yapay zeka sistemlerinin siber suçlarla mücadaleki rolü: Uluslararası hukuk incelemesi. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 27(3): 345-382.
• Canbek, G. & Sağıroğlu, Ş. (2006). Bilgi, bilgi güvenliği ve süreçleri üzerine bir inceleme. Politeknik Dergisi, 9(3): 165-174.
• Çahmutoğlu, E. (2020). Siber uzayda güç ve siber silah teknolojilerinin küresel etkisi. Analytical Politics, 1(1): 1-17.
• Çakır, H. ve Arınmış Uzun, S. (2021). Türkiye’nin siber güvenlik eylem planlarının değerlendirilmesi. Ekonomi İşletme Siyaset ve Uluslararası İlişkiler Dergisi, 7(2): 353-379.
• Çalışkan, A. (2023). Siber savaş: Bilgi krizi mi yoksa güvenliği mi?. Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi, 33(1): 1-32.
• Çam, H. Aslay, F. ve Özen, Ü. (2019). Yükseköğretim kurumlarında bilgi güvenliği farkındalık düzeylerinin ölçümlenmesi. Yönetim Bilişim Sistemleri Dergisi, 5(2): 1-11.
• Çelik, S. (2018). Siber uzay ve siber güvenliğe mutlidisipliner bir yaklaşım. Academic Review of Humanities and Social Sciences, 1(2): 110-119
• Dayıoğlu, E. (2016). Kamu idarelerinde bilgi sistemi güvenlik risklerinin yönetimi. Denetişim, 4, 71-81.
• Demirtaş, Ö. & Karaca, M. (2018). Siber mobbing: Kavramsal çerçeve, öncülleri ve sonuçları. International Journal Entrepreneurship and Management Inquiries Dergisi, 2(2): 20-34.
• Dolma, Ö. (2023). Siber güvenlik ihbarcılarının korunması açısından ABD ve AB yaklaşımlarının karşılaştırılması. Pamukkale Üniversitesi İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(2): 615-631.
• Edegbeme-Belaz, A. & Kerti, A. (2022). A new approach to ınformation security auditing in public administration, Hadmernok, 17(3): 109-131.
• Efendioğlu, A. & Sezgin, E. (2007). E-Devlet uygulamalarında bilgi ve paylaşma güvenliği. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(2): 219-236.
• Eldem, T. (2021). Uluslararası siber güvenlik normları ve sorumlu siber egemenlik. İstanbul Hukuk Mecmuası, 79(1): 347-378
• Güldoğan, M. V. & Işıklı, Ş. (2022). Siber savaşta mütekabiliyet. Academic Journal of Information Technology, 13(51): 289-319.
• Güleç, Ö. & Kişman, Z.A. (2021). Uluslararası ilişkiler açısından siber güvenlik ve NATO’nun siber güvenlik stratejileri. Akademik Açı, 1(1): 127-154.
• Güngör, U. & Güney, O. (2017). Uluslararası ilişkilerde güvenliğin dönüşümü çerçevesinde bilgi güvenliği ve siber savaş. Karadeniz Araştırmaları Merkezi, 15(55): 131-146.
• Güntay, V. (2018). Siber güvenliğin uluslararası politikada etki aracına dönüşmesi ve uluslararası aktörler. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 14(27): 79-111.
• Güntay, V. (2019). 21.Yüzyıl paradoksu olarak siber uzay ve uluslararası hukuk. Novus Orbis: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Dergisi, 1(2): 87-109
• İleri, Y.Y. (2017). Örgütlerde bilgi güvenliği yönetimi, kurumsal entegrasyon süreci ve örnek bir uygulama. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(4): 55-72.
• İzzetgil, E. (2021). Bilimsel – teknolojik gelişmelerin terörizme etkisi olarak siber terörizm ve türkiye için siber terör tehdidi. Uluslararası Kriz ve Siyaset Araştırmaları Dergisi, 5(2): 837-878.
• Kağıtcıoğlu, M. (2016). Kişisel verileri koruma kurumuna idare hukuku çerçevesinden bir bakış. İstanbul Kemerburgaz Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2): 77-99.
• Karaca, M. ve Gül, E. (2021). Kritik altyapılara yönelik bilişim suçları, Türkiye ve AB uygulamaları. Bilişim Hukuku Dergisi, 3(1): 1-30.
• Karakaş, M. E. (2020). Dijital geçmişin internet erişiminden kaldırılması “unutulma hakkı” ve türk hukukunda görünümü. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 3(2): 262-289
• Karaoğlan Yılmaz, G. Yılmaz, R. & Sezer, B. (2014). Üniversite öğrencilerinin güvenli bilgi ve iletişim teknolojisi kullanım davranışları ve bilgi güvenliği eğitimine genel bir bakış. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1): 176-199.
• Karasoy, H.A. ve Babaoğlu, P. (2021). Türkiye’de siber güvenlik: Yasal ve kurumsal altyapı. Yasama Dergisi, 44, 124-155.
• Kayacı, M. (2019). Kamu yönetiminde etik bağlamında güvenlik hizmetleri etiğine bir bakış. Sosyal Bilimler Akademi Dergisi, 2(1): 50-69.
• Korucu, O. (2021). Yeni normal dünya düzeninin siber güvenlik ve bilgi güvenliği etkileri. Yönetim Bilişim Sistemleri Dergisi, 7(1): 44-60.
• Köksoy, F. (2020). Avrupa Birliği’nin siber güvenlik politikası: Kurumsalcılık mı tutarlılık mı?. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 16(35): 635-674.
• Kuntoğlu, Ö. F. (2021). Elektronik ticarette kişisel verirlerin korunması. Bilişim Hukuku Dergisi, 3(1): 176-229.
• Kurudal, O. (2020). Bilişim çağında siber saldırılar. Dünya İnsan Bilimleri Dergisi, 2, 132-158.
• Kutlu, F.B. (2023). Eski iki müttefik için yeni bir alan: AB ve NATO’nun siber güvenlik yaklaşımları (2016-2020). Diplomasi Araştırmaları Dergisi, 5(1): 25-41.
• Marşap, A. Akalp, G. & Yeniman, E. (2010). Sağlık işletmelerinde insan kaynağının kurumsal bilgi güvenliği kültürü gelişimi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 3(1): 31-40.
• Martinn, V. ve Pehlivan ,İ. (2010). ISO 27001:2005 bilgi güvenliği yönetim standartı ve Türkiye’deki bazı kamu kuruluşu uygulamaları üzerine bir inceleme. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 1(1): 49-56.
• Nezgıtlı, S. ve Benzer, R. (2020). Avrupa Birliği siber güvenlik kanunu. Bilişim Sistemleri ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(1): 11-18.
• Nurata, Z. C. (2021). Hukuksal, örgütsel ve etik bir sorun olarak iş yerinde elektronik gözetim. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 7(3): 214-225.
• Orak, M. (2021). Siber ordular ve siber savaşlar. Kaytek Dergisi, 3(2): 214-226.
• Önen, S.M. ve Kurnaz, S. (2017). Siber güvenlik politikalarının kamu yönetimine yansıması. Turgut Özal Uluslararası Ekonomi ve Siyaset Kongresi IV, 732-752.
• Önok, M. (2013). Avrupa konseyi siber suç sözleşmesi ışığında siber suçlarla mücadelede uluslararası işbirliği. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 19(2): 1229-1270.
• Özbilen, T. & Çağlar, A. (2020). Türk kamu sektöründe bilgi ve bilişim güvenliği. Kamu Yönetimi ve Teknoloji Dergisi, 1, 72-93.
• Özdemir, A. & Uluyol, Ç. (2021). Kamu kurum ve kuruluşlarında bilgi güvenliği farkındalığı. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 25(3): 649-666.
• Özer Deniz, M. (2023). Kişisel verilerin işlenmesi sözleşmesinin türleri ve hukuki nitelikleri. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 6(1): 97-114.
• Özkaya, Ö. & Toprak, İ. (2022). Türkiye’de güvenlik faaliyetleri kapsamında kişisel verilerin işlenmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(3): 1291-1305.
• Renda, K. K. (2022). Avrupa siber güvenlik politikalarının gelişimi: Eşgüdümcü rol’den siber güce. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 21(2): 467-495.
• Sandilaç, N. (2022). Siber suç, siber terör ve siber savaş üçgeninde siber dünya. Bilişim Hukuk Dergisi, 4(1): 141-190.
• Schleher, D. C. (2004). Bilgi çağında elektronik harp. Çev. Berna Kara 1.Baskı, , Ankara: Doruk Yayımcılık Sertçelik, A. (2015). Siber olayler ekseninde siber güvenliği anlamak. Medeniyet Araştırmaları Dergisi, 2(3): 25-42.
• Szczepaniuk, E. K. ve diğerleri (2020). Information security assessment in public administration. Computers & Security, 1(90): 1-11.
• Şenol, M. (2017). Türkiye’de siber saldırılara karşı caydırıcılık. Ulusal Bilgi Mühendisliği Dergisi, 3(2): 1-9.
• Tunca, S. (2019). Modern çağda siber güvenlik kavramı. Dumplupınar Üniversitesi İİBF Dergisi, 3(4): 1-7.
• Turan Başara, G. (2020). Kişisel veri işleme sözleşmesi. Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 8(16): 57-90.
• Türkoğlu Üstün, K. (2023). Açık devlet verileri ve bilgi edinme hakkıyla ilişkisi. Akdeniz Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 13(1): 301-338.
• Uysal, Y. (2020). Klasik kamu yönetiminden yeni kamu işletmeciliği ve post-yki’ye kamu hizmetlerinin değişimi ve dönüşümü üzerine bir değerlendirme. International Journal of Management and Administration, 4(7): 112-135.
• Ülker, M. Canbay Y. & Sağıroğlu, Ş. (2017). Nesnelerin internetinin kişisel, kurumsal ve ulusal bilgi güvenliği açısından incelenmesi. Türkiye Bilişim Vakfı Bilgisayar Bilimleri ve Mühendisliği Dergisi, 10(2), 28-41.
• Vural, Y. & Sağıroğlu, Ş. (2008). Kurumsal bilgi güvenliği ve standartları üzerine bir inceleme. Gazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi, 23(2): 507-522.
• Yılmaz, C. Doğan, A. & Topal, E. (1989). Yönetim bilgi sistemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(8): 39-48.
• Yılmaz, H. (2014). TS ISO/IEC 27001 bilgi güvenliği yönetim standardı kapsamında bilgi güvenliği ve yönetim sisteminin kurulması ve bilgi güveniği risk analizi. Denetişim, 15, 45-59.
• Yılmaz, O. S. (2016). Sistem denetiminde iç denetimin rolü ve bilgi güvenliği. Denetişim, 8, 49-59.
• Yosif, U. (2021). Kişisel verilerin işlenmesi şartları ve 6698 sayılı kişisel verilerin korunması kanunun ruhu olarak genel ilkeler. Selçuk Üniversitesi Adalet Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 4(1): 1-22