Öz
Günümüzde ortalama insan ömrünün geçmiş
yıllara göre daha uzun olması ve bununla birlikte bilgi kaynaklarındaki hızlı
artış insanların sürekli yeni şeyler öğrenmesini zorunlu hale getirmektedir.
Yükseköğrenim kurumları sayısındaki nicel artışlar sonucu üniversite öğrenimi
gören öğrenci sayısı da eş zamanlı olarak artmaktadır. Bununla birlikte başta
teknolojik gelişmeler ve iletişim imkanlarında yaşanan hızlı değişimlere rağmen
öğrenim görenlerin, öğrenme düzeylerinde benzer oranda bir artışın görülememesi
toplumda genel kabul gören önemli bir durum haline gelmektedir. Söz konusu
hedef kitlenin üniversite düzeyinde öğrenim gören kişilerin olması ise olayın
önemini daha da artırmaktadır. Bu çalışmada üniversitede öğrenim gören
öğrencilerin “yaşam boyu öğrenme” eğilimleri ölçülerek, yeni bilgilere ulaşmaya
ne kadar istekli, meraklı ve motive olduklarının ortaya konulması
amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, Uşak Üniversitesi Eşme Myo’da farklı
programlarda öğrenim gören öğrencilere, geçerliliği ve güvenirliği test edilmiş
altılı likert dereceleme türünde hazırlanan “yaşam boyu öğrenme eğilimlerini
belirleme ölçeği” kullanılarak, demografik özellikleri de kapsayan bir ölçekten
yararlanılmaktadır. Araştırma sonucu elde edilen veriler için gerekli analizler
yapılarak üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme düzeyleri tespit
edilmiştir. Buna göre üniversiteye girişin sınavlı veya sınavsız olması büyük
önem taşımakta olduğu, cinsiyete ve sınıf düzeylerine göre önemli
farklılıkların olduğu ortaya çıkmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aksoy, M., (2013), Kavram Olarak Hayat Boyu Öğrenme ve Hayat Boyu Öğrenmenin Avrupa Birliği Serüveni, Bilig Dergisi, C.64 (Kış Dönemi), 23-48. Ayaz, C., (2016), Öğretmenlerin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi (Mardin İli Örneği), Bartın Üniversitesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Bartın. Beycioğlu, K., Konan, N., (2008), Yaşam Boyu Öğrenme ve Avrupa Eğitim Politikaları, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, C.7(24), 369-382. Bruce, B.C., (2003), Literacy in The Information Age: Inquires into Meaning Making with New Technologies, International Reading Association, Newark. Chapman, J., Aspin, D., (1999), Schools and the Learning Community: Laying the Basis for Learning Across the Lifespan, (Eds.) Aspin, D., Chapman, J., Hatton, M. & Sawono, Y., International Handbook on Lifelong Learning, Kluwer Press International, Dordecht. Coşkun, Y. D., (2009). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara. Coşkun, Y.D., Demirel, M., (2012), Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C.42, 108-120. Cropley, A.J., Dave, R.H., (1978), Lifelong Education and The Training of Teachers, Pergamon Publications, Oxford/England. Dinevski, D., Dinevski, I.V., (2004), The Concepts of University Lifelong Learning Provision in Europe, Transition Studies Review, vol.11(3), 227-235. Ersoy, A., Yılmaz, B., (2009), Yaşam Boyu Öğrenme ve Türkiye’de Halk Kütüphaneleri, Türk Kütüphaneciliği C.23(4), 803-834. Field, J., (2001), Lifelong Education, International Journal of Lifelong Education vol.20 (1/2), 3-15. Gencel, İ.E., (2013), Öğretmen Adaylarının Yaşam Boyu Öğrenme Yeterliklerine Yönelik Algıları, Eğitim ve Bilim Dergisi, C.38(170), 237-252. Güleç, İ., Çelik, S., Demirhan, B., (2012), Yaşam Boyu Öğrenme Nedir? Kavram ve Kapsamı Üzerine Bir Değerlendirme, Sakarya University Journal of Education, C.2(3), 34-48. Günüç, S., Odabaşı, H.F., Kuzu, A., (2012), Yaşam Boyu Öğrenmeyi Etkileyen Faktörler, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C.11(2), 309 -325. Lowe, J., (1985), Dünyada Yetişkin Eğitimine Toplu Bakış, Çev. Turhan O., UNESCO Türkiye Milli Komisyonu, Ankara. Nyiri, R.B., (1997), The Relationsship Between Effective Teaching, Lifelong Learning and The Implementation of Current Best Practices, Deuquesne University, USA. Önal, İ., (2010), Tarihsel Değişim Sürecinde Yaşam Boyu Öğrenme ve Okuryazarlık: Türkiye Deneyimi, Bilgi Dünyası Dergisi, C.11(1), 101-121. Özyürek, A., Çavuş, Z.S., (2016), İlkokul Öğretmenlerinin Oyunu Öğretim Yöntemi Olarak Kullanma Durumlarının İncelenmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, C.24(5), 2157-2166. Soran, H., Akkoyunlu, B., Kavak, Y., (2006), Yaşam Boyu Öğrenme Becerileri ve Eğiticilerin Eğitimi Programı: Hacettepe Üniversitesi Örneği, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C.30, 201-210. Van Der Veen, RA., (2006), Communication and Creativity: Methodological Shifts in Adult Education, International Journal of Lifelong Education, vol.25 (3), 231-240.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |