Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

APOLLON GROUP VOTIVE STATUETTES FOUND IN THE AFYON MUSEUM OF THE ROMAN IMPERIAL PERIOD

Yıl 2021, , 568 - 577, 26.06.2021
https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.870084

Öz

The subject of this study is four Apollo votive statuettes from the Roman Imperial Period, which are in the Afyon Museum. The statues reflect the typology of Apollo Daphnephoros and Apollo Kitharoidos. A typological, stylistic and iconographic evaluation of four Apollo statues exhibited in the Afyon Museum has been made. As a result of these stylistic comparisons, it shows that the figurines were made in the second half of the A.D. 2.nd century. When these statuettes are evaluated in terms of quality and quality; also, since there are similarities in terms of style and workmanship, it is seen that there are statuettes belonging to Dokimeon workshop. Apollon has an important place of worship in Afyon. The statuettes show the existence of local sanctuaries in thecity. In the light of the evaluations of the figurines, it is seen that there is a belief structure and votive culture belonging to Apollo in the settlement.

Kaynakça

  • Avigad, N. (1978). “The King’s Daughter and The Lyre”, IEJ 28, 140-149.
  • Basmachi, F. (1975). Treasures of The Iraq Museum, Republic of Iraq Ministry of Information Press.
  • Bean, G. E. (1997). Eski Çağda Ege Bölgesi, İstanbul: Arion Yayınevi.
  • Bilgin, P. K. (2018). Afyonkarahisar Yüzey Araştırmaları Işığında İçbatı Anadolu’da Demir Çağı Seramiği, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Arkeoloji Enstitüsü, Denizli.
  • Bilici, H. (2002). Anadolu’da Apollon Betimleri, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Boardman, J. (2014). Yunan Heykeli Geç Klasik Dönem, İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Bremmer, J. N. (1996). Götter, Mythen und Heiligtümer im Antiken Griechenland, Darmstadt, Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft.
  • Broughton, T. R. S. (1938). “Roman Asia Minor”, An Economic Survey of Ancient Rome, IV, 703-772.
  • Can, H. (2006). “Aristoteles’te Katharsis Kavramı”, Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 63-72.
  • Carpenter, T. H. (2002). Antik Yunanda Sanat ve Mitoloji, İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Corsten, T. (1987). Die Inschriften von Apameia (Bithynien) und Pylai. I, Bonn : Rudolf Habelt.
  • Çelik, S. (2008). Apollon ve Müzik, Yayımlanmış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Dinç, M. (2015). “Manisa Müzesi’ndeki Hellenistik-Roma Dönemi Heykelleri”. Manisa Müzesi Heykeltıraşlık Eserleri, Edit. Serra Durugönül, Mersin: Mersin Üniversitesi Kilikia Arkeolojisini Araştırma Merkezi Yayınları – 3, 27-96.
  • Drew-Bear, T. (2001). “Grek ve Roma Dönemlerinde Afyonkarahisar”, Afyonkarahisar Kütüğü Cilt I, Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Yayınları, 97-111.
  • Dwight, M. A., ve Lewis, T. (1849). Grecian and Roman Mythology, Cornell University Library.
  • Eliade, M. (2000). Dinsel İnançlar ve Düşünceler Tarihi I, İstanbul: Kabalcı Yayınları.
  • Flashar, M. (1992). Apollon Kitharodos, Köln: Böhlau.
  • Gönçer, S. (1971). Afyon ili Tarihi, C.I, İzmir: Karınca Matbaacılık.
  • Gürbüzer, E. D. (2012). Klaros Kazılarında Bulunmuş Olan Pişmiş Toprak Figürinler ve Kültler Açısından Değerlendirilmeleri, Yayımlanmış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Habicht, C. (1975). “New Evidence on the Province Asia”. JRS, Vol. 65, 64-91.
  • İlaslı, A. (2004). “İlk Yerleşimden Türk Egemenliğine Kadar Afyon”, Anadolu’nun Kilidi Afyon, Ed. Uyan, Muzaffer, Yüksel, İbrahim, Afyon: Afyon Valiliği Yayınları, 49-61.
  • İşcan, N. (2002). Fotoğraflarla Ayazini: Frigya Vadisi, Eskişehir: İşcan Yayınları.
  • Jones, A. H. M. (1937). Cities of the Eastern Roman Provinces, Oxford University Press.
  • Koçak, Ö., Bilgin, M., ve Küçkbezci, H. G. (2019). M.Ö. II. Binyılda Afyonkarahisar ve Çevresi Kültürleri, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Lawergren, B. (1985). “A Lyre Commonto Etruia, Greece and Anatolia: The Cylinder Kithara”. Acta Musicologica 57-1, 25-33.
  • Magie, D. (1950). Roman Rule in Asia Minor I-II, Princeton University Press.
  • Mansel, A. M. (1995). Ege ve Yunan Tarihi, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Marinova, L. O. (1975). Statuettes en Bronz edu Musee National Arch, A Sofia (Statuettes de Culte).
  • Mendel, G. (1912). Musées İmpériaux Ottomans, Catalogue des Sculptures Grecques, Romaines et Byzantines, İstanbul: Musée Impérial.
  • Rostovtzeff, M. I. (1998). The Social and Economic History of the Hellenistic World C.I, Oxford: Clarendon Press.
  • Sevin, V. (2007). Anadolu’nun Tarihi Coğrafyası I, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Smith, R. R. R. (2002). Hellenistik Heykel, İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Şahin, M. (2000). Miletopolis Kökenli Figürlü Mezar Stelleri ve Adak Levhaları, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Tanrıver, D. A. (2017). “Smyrna’da Asklepios Kültü”. Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, S. 38, 117-130.
  • Taşlıklıoğlu, Z. (1954). Tanrı Apollon ve Anadolu ile Münasebeti, İstanbul: İbrahim Horoz Basımevi.
  • Tekin, O. (2001). Eski Yunan Tarihi, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Wegner, M. (1949). Das Musikeleben der Griechen, Berlin: De Gruyter.
  • Zeyrek, T. H. (2004). “Mustafa Kemal Paşa’dan (Miletopolis?) Bronz Bir Heykel: Apollon”. Anadolu Araştırmaları, cilt.17, 94-115.

ROMA İMPARATORLUK DÖNEMİ AFYON MÜZESİ’NDE BULUNAN APOLLON GRUBU ADAK HEYKELCİKLERİ

Yıl 2021, , 568 - 577, 26.06.2021
https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.870084

Öz

Bu çalışmanın konusunu Afyon Müzesi’nde bulunmakta olan Roma İmparatorluk Dönemi’ne ait dört adet Apollon adak heykelciğidir. Heykelcikler Apollon Daphnephoros ve Apollon Kitharoidos tipolojisini yansıtmaktadır. Afyon Müzesi’nde sergilenen dört adet Apollon heykelciğinin tipolojik, stilistik ve ikonografik değerlendirilmesi yapılmıştır. Bu stilistik karşılaştırmalar sonucunda heykelciklerin M.S. 2. yüzyılın ikinci yarısında yapılmış olduğunu göstermektedir. Bu heykelcikler nitelik ve kalite açısından değerlendirildiğinde; ayrıca stil ve işçilik açısından benzerlikler bulunduğundan Dokimeon atölyesine ait heykelcikler olduğu görülmektedir. Apollon Afyon’da önemli bir tapım yerine sahiptir. Heykelcikler kentte yerel kutsal alanların varlığını göstermektedir. Heykelciklerin değerlendirilmeleri ışığında yerleşim yerinde Apollon’a ait inanç yapısı ve adak kültürü olduğu görülmektedir.

Kaynakça

  • Avigad, N. (1978). “The King’s Daughter and The Lyre”, IEJ 28, 140-149.
  • Basmachi, F. (1975). Treasures of The Iraq Museum, Republic of Iraq Ministry of Information Press.
  • Bean, G. E. (1997). Eski Çağda Ege Bölgesi, İstanbul: Arion Yayınevi.
  • Bilgin, P. K. (2018). Afyonkarahisar Yüzey Araştırmaları Işığında İçbatı Anadolu’da Demir Çağı Seramiği, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Arkeoloji Enstitüsü, Denizli.
  • Bilici, H. (2002). Anadolu’da Apollon Betimleri, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Boardman, J. (2014). Yunan Heykeli Geç Klasik Dönem, İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Bremmer, J. N. (1996). Götter, Mythen und Heiligtümer im Antiken Griechenland, Darmstadt, Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft.
  • Broughton, T. R. S. (1938). “Roman Asia Minor”, An Economic Survey of Ancient Rome, IV, 703-772.
  • Can, H. (2006). “Aristoteles’te Katharsis Kavramı”, Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 63-72.
  • Carpenter, T. H. (2002). Antik Yunanda Sanat ve Mitoloji, İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Corsten, T. (1987). Die Inschriften von Apameia (Bithynien) und Pylai. I, Bonn : Rudolf Habelt.
  • Çelik, S. (2008). Apollon ve Müzik, Yayımlanmış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Dinç, M. (2015). “Manisa Müzesi’ndeki Hellenistik-Roma Dönemi Heykelleri”. Manisa Müzesi Heykeltıraşlık Eserleri, Edit. Serra Durugönül, Mersin: Mersin Üniversitesi Kilikia Arkeolojisini Araştırma Merkezi Yayınları – 3, 27-96.
  • Drew-Bear, T. (2001). “Grek ve Roma Dönemlerinde Afyonkarahisar”, Afyonkarahisar Kütüğü Cilt I, Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Yayınları, 97-111.
  • Dwight, M. A., ve Lewis, T. (1849). Grecian and Roman Mythology, Cornell University Library.
  • Eliade, M. (2000). Dinsel İnançlar ve Düşünceler Tarihi I, İstanbul: Kabalcı Yayınları.
  • Flashar, M. (1992). Apollon Kitharodos, Köln: Böhlau.
  • Gönçer, S. (1971). Afyon ili Tarihi, C.I, İzmir: Karınca Matbaacılık.
  • Gürbüzer, E. D. (2012). Klaros Kazılarında Bulunmuş Olan Pişmiş Toprak Figürinler ve Kültler Açısından Değerlendirilmeleri, Yayımlanmış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Habicht, C. (1975). “New Evidence on the Province Asia”. JRS, Vol. 65, 64-91.
  • İlaslı, A. (2004). “İlk Yerleşimden Türk Egemenliğine Kadar Afyon”, Anadolu’nun Kilidi Afyon, Ed. Uyan, Muzaffer, Yüksel, İbrahim, Afyon: Afyon Valiliği Yayınları, 49-61.
  • İşcan, N. (2002). Fotoğraflarla Ayazini: Frigya Vadisi, Eskişehir: İşcan Yayınları.
  • Jones, A. H. M. (1937). Cities of the Eastern Roman Provinces, Oxford University Press.
  • Koçak, Ö., Bilgin, M., ve Küçkbezci, H. G. (2019). M.Ö. II. Binyılda Afyonkarahisar ve Çevresi Kültürleri, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Lawergren, B. (1985). “A Lyre Commonto Etruia, Greece and Anatolia: The Cylinder Kithara”. Acta Musicologica 57-1, 25-33.
  • Magie, D. (1950). Roman Rule in Asia Minor I-II, Princeton University Press.
  • Mansel, A. M. (1995). Ege ve Yunan Tarihi, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Marinova, L. O. (1975). Statuettes en Bronz edu Musee National Arch, A Sofia (Statuettes de Culte).
  • Mendel, G. (1912). Musées İmpériaux Ottomans, Catalogue des Sculptures Grecques, Romaines et Byzantines, İstanbul: Musée Impérial.
  • Rostovtzeff, M. I. (1998). The Social and Economic History of the Hellenistic World C.I, Oxford: Clarendon Press.
  • Sevin, V. (2007). Anadolu’nun Tarihi Coğrafyası I, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Smith, R. R. R. (2002). Hellenistik Heykel, İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Şahin, M. (2000). Miletopolis Kökenli Figürlü Mezar Stelleri ve Adak Levhaları, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Tanrıver, D. A. (2017). “Smyrna’da Asklepios Kültü”. Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, S. 38, 117-130.
  • Taşlıklıoğlu, Z. (1954). Tanrı Apollon ve Anadolu ile Münasebeti, İstanbul: İbrahim Horoz Basımevi.
  • Tekin, O. (2001). Eski Yunan Tarihi, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Wegner, M. (1949). Das Musikeleben der Griechen, Berlin: De Gruyter.
  • Zeyrek, T. H. (2004). “Mustafa Kemal Paşa’dan (Miletopolis?) Bronz Bir Heykel: Apollon”. Anadolu Araştırmaları, cilt.17, 94-115.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Barış Emre Sönmez 0000-0002-9273-8920

Yayımlanma Tarihi 26 Haziran 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Sönmez, B. E. (2021). ROMA İMPARATORLUK DÖNEMİ AFYON MÜZESİ’NDE BULUNAN APOLLON GRUBU ADAK HEYKELCİKLERİ. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 11(2), 568-577. https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.870084