Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

İNTİHAR BİR TURİZM TÜRÜ OLARAK DEĞERLENDİRİLEBİLİR Mİ?

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 1, 137 - 151, 30.06.2017

Öz

Gerek turizm gerekse sağlık
yazınında son yıllarda tartışılan konulardan birisi intihar turizmi olgusudur.
İntihar turizminin kavramsal çerçevesinin net bir şekilde ortaya konulamaması,
söz konusu tartışmaların artmasına ve çeşitlenmesine neden olmaktadır. Bu
çalışmada, intihar turizmi olgusuna yönelik olarak alanyazında yapılan
çalışmaların derinlikli bir irdelemesi yapılmakta ve bu olguya ilişkin turizm
bağlamında bir çerçeve ortaya konulmaya çalışılmaktadır. İkincil kaynakların
taranması suretiyle derleme niteliğinde gerçekleştirilen bu çalışmada, intihar
olgusunun bir turizm türü olarak nasıl ortaya çıktığına odaklanılmıştır. Ulusal
yazında söz konusu kavramsal tartışmanın eksikliğinden hareketle bu çalışmanın,
gelecekte yapılabilecek ampirik araştırmalara temel teşkil etmesi
amaçlanmaktadır.

Kaynakça

  • Abaan, S. (1997). Ötanazi: Hastalarımıza borcumuz mu? Hekimler Birliği Vakfı Türkiye Klinikleri Tıbbi Etik Dergisi, 5(2), 92-96.
  • Albayrak, A. (2013). Alternatif Turizm, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Amujo, O. C. ve Otubanjo, O. (2012). Leveraging rebranding of “unattractive” nation brands to stimulate post-disaster tourism. Tourist Studies, 12(1), 87-105.
  • Andorno, R. (2013). Nonphysician-assisted suicide in Switzerland. Cambridge Quarterly of Healthcare Ethics, 22, 246-253.
  • Annadurai, K., Danasekaran, R. ve Mani, G. (2013). Euthanasia: right to die with dignity. Journal of Family Medicine and Primary Care, 3(4), 477-478.
  • Aşıcıoğlu, F., Bafra, J. ve Seçkin, Ç. (1995). Yaşam desteklerin kesilmesi ya da sınırlandırılması (pasif ötanazi) bir olgu sunumu. Adli Tıp Dergisi, 11, 71-76.
  • Ay, M. A. (2013). Hemşirelerin Ölüm, Ölümcül Hasta ve Ötenaziye İlişkin Tutumları, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Aypar, Ü. (1997). Ötanazi. Hacettepe Tıp Dergisi, 28(1), 43-47.
  • Badulescu, D. ve Badulescu, A. (2014). Medical tourism: between entrepreneurship opportunities and bioethics boundaries: narrative review article. Iranian Journal of Public Health, 43(4), 406-415.
  • Birol, L. (2004). Terminal Evredeki Hasta Bakımı. İçinde N. Akdemir, L. Birol (Ed.), İç Hastalıkları ve Hemşirelik Bakımı (s. 65-82), Ankara: Sistem Ofset.
  • Bowen, D. ve Clarke, J. (2009). Contemporary Tourist Behaviour: Yourself and Others and Tourists, Londra: CABI.
  • Bölükbaşı, N. (1998). Sağlık personelinin ötanaziye bakışı. Uluslararası Katılımlı VI. Ulusal Hemşirelik Kongresi Bildiriler Kitabı içinde (s.45-56), Ankara: GATA Hemşirelik Yüksekokulu.
  • Callaghan, S. (2011). Death Tourism: Travelling For Life-Ending Procedures, Sydney: Australian Lawyers Alliance.
  • Cantrell, F. L., Nordt, S., Mcintyre, I. ve Schneir, A. (2010). Death on the doorstep of a border community–intentional self-poisoning with veterinary pentobarbital. Clinical Toxicology, 48(8), 849-850.
  • Çetintulum Huyut, B. (2013). Dini Yönelim, İntihar ve İntihara Yönelik Tutumlar, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
  • Demirhan, E. A. (1994). Tıp Tarihi ve Deontoloji Dersleri, Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi.
  • Dikmen, Y. (2001). Yoğun Bakımda Hastadan Desteği Çekme ve Etik, Ötanazi. İçinde H. Hatemi, H. Doğan (Ed.), Medikal Etik (Doğum, Ölüm süreçleri ve Yaşamın Anlamı (s. 35-41), İstanbul: Yüce Yayıncılık.
  • Durkheim E. (2013). İntihar: Bir Toplumbilim İncelemesi (Çev. Z. Zühre İlkgelen), İstanbul: Pozitif Yayınları.
  • Dyer, C. (2003). Swiss parliament may try to ban “suicide tourism”. BMJ: British Medical Journal, 326(7383), 242.
  • Elçioğlu, Ö., Gündüz, T. ve Köşgeroğlu, N. (1994). Tıp, hukuk ve etik açıdan euthanasia. Tıbbi Etik, 2(2), 64-70.
  • Eskin M. (2007). İntiharda bilişsel davranışçı sağaltım yaklaşımları. Kriz Dergisi, 15(2), 15- 35.
  • Gauthier, S., Mausbach, J., Reisch, T. ve Bartsch, C. (2014). Suicide tourism: a pilot study on the Swiss phenomenon. Journal of Medical Ethics, 1-7.
  • Gilmartin, M. ve White, A. (2011). Comparative perspectives symposium: gender and medical tourism ınterrogating medical tourism: Ireland, abortion, and mobility rights. Signs, 36(2), 275-280.
  • Gross, C., Piper, T. M., Bucciarelli, A., Tardiff, K., Vlahov, D. ve Galea, S. (2007). Suicide tourism in Manhattan, New York City, 1990–2004. Journal of Urban Health, 84(6), 755-765.
  • Gürcan, E.C. (2011). Ötanazi: yaşama hakkı açısından bir değerlendirme. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60(2), 255-280.
  • Hall, M. C. (2011). Health and medical tourism: a kill or cure for global public health?. Tourism Review, 6(1/2), 4-15.
  • Hartmann, R. (1988). Combining field methods in tourism research. Annals of Tourism Research, 15(1), 88-105.
  • Higginbotham, G. (2011). Assisted-suicide tourism: is it tourism? Tourismos: An International Multidisciplinary Journal of Tourism, 6(2), 177-185.
  • Huxtable, R. (2009). The suicide tourist trap: compromise across boundaries. Journal of Bioethical Inquiry, 6(3), 327-336.
  • Karahisar, F. (2006). Ölümcül Hasta, Hemşire ve Hekimlerin Ölüm ve Ötanaziye İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Kılıç, B. ve Akyurt, H. (2011). Destinasyon imajı oluşturmada hüzün turizmi: Afyonkarahisar ve Başkomutan Tarihi Milli Parkı. University of Gaziantep Journal of Social Sciences, 10(1), 209-232.
  • Kozak, N., Akoğlan Kozak, M. ve Kozak, M. (2015). Genel Turizm İlkeler ve Kavramlar, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kumaş, G. (2005). Adana İlindeki Çeşitli Hastanelerin Yoğun Bakım Ünitelerinde Çalışan Hemşirelerin Ötanazi Hakkındaki Düşünceleri, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Adana.
  • Laurence, L. (2016). Canadian senate passes euthanasia bill. https://www.lifesitenews.com/news/breaking-canadian-senate-passes-euthanasia-bill
  • adresinden 29 Kasım 2016 tarihinde edinilmiştir.
  • Lennon, J. J. ve Foley M. (1999). Interpretation of the unimaginable: the U.S. Holocaust Memorial Museum, Washington, D.C. and “dark tourism”. Journal of Travel Research, 38(1), 46–50.
  • Lewis, P. (2011). Informal legal change on assisted suicide: the policy for prosecutors. Legal Studies, 31(1), 119-134.
  • Lunt, N. ve Carrera, P. (2010). Medical tourism: assessing the evidence on treatment abroad. Maturitas, 66, 27-32.
  • Lunt, N. ve Jin, K. N. (2013). Developments in medical tourism. China Health Review, 4(4), 12-19.
  • MacPherson, D. W., Gushulak, B. D. ve Sandhu, J. (2007). Death and international travel—the Canadian experience: 1996 to 2004. Journal of Travel Medicine, 14(2), 77-84.
  • Masoud, F., Alireza, J., Mahmoud, K. ve Zahra, A. (2013). A Systematic Review of Publications Studies on Medical Tourism. Journal of Education And Health Promotion, 2(51) https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3826028/ adresinden 28 Kasım 2016 tarihinde edinilmiştir.
  • Miller, R. C. (1997). Euthanasia tourism. Ethics and Medicine, 13(1), 1-11.
  • Mullock, A. (2009). Prosecutors making (bad) law? Medical Law Review, 17(2), 290-299.
  • Müller-Busch, H. C., Oduncu, F. S., Woskanjan, S. ve Klaschik, E. (2005). Attitudes on euthanasia, physician-assisted suicide and terminal sedation-a survey of the members of the German association for palliative medicine. Medicine, Health Care and Philosophy, 7(3), 333-339.
  • Neulinger, J. (1974). The psychology of leisure: research approaches to the study of leisure. Springfield, 11, 295-306.
  • Oğuz, N. Y., Şenol, S., Devrimci Özgüven, H., Arıkazan, M., Özen, A. R. ve Ünal, Ş. (1996). Ankara’da çalışan hekimlerin ötanazi ile ilgili görüşlerini belirlemeye yönelik bir anket çalışması. 3P Dergisi, 4(3), 43-47.
  • Oral, U. (1995). Ötanazi, Ankara: Tıbbi Etik Hekimler Birliği Vakfı.
  • Pakes, F. (2003). Tolerance and pragmatism in the Netherlands: euthanasia, coffeeshops and prostitution in the “purple years”, 1994–2002. International Journal of Police Science & Management. 5(4), 217-228.
  • Palabıyıkoğlu, R., Azizoğlu, S., Özayar, H. ve Ercan, A. (1993). İntihar girişimlerinde bulunanların aile işlevlerinin değerlendirilmesi. Kriz Dergisi, 1(2), 69-75.
  • Sayıl, I., Oral, A., Güney, S., Ayhan, N., Ayhan, Ö. ve Devrimci, H. (1993). Ankara’da intihar girişimleri üzerine bir çalışma. Kriz Dergisi, 1(2), 56-61.
  • Miller, D. S. ve Gonzalez, C. (2013). When death is the destination: The business of death tourism-despite legal and social implications. International Journal of Culture, Tourism and Hospitality Research, 7(3), 293-306.
  • Srinivas, R. V. (2009). Exploring the potential for American death tourism. Michigan State University College of Law Journal of Medicine and Law, 13(1), 91-122.
  • Tourism Research and Marketing. (2006). Medical tourism: A Global Analysis, Hollanda: Atlas.
  • Türkiye İstatistik Kurumu (2011). http://www.tuik.gov.tr/Kitap.do?metod=KitapDetay&KT_ID=11&KITAP_ID=23 adresinden 28 Kasım 2016 tarihinde edinilmiştir.
Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 1, 137 - 151, 30.06.2017

Öz

Kaynakça

  • Abaan, S. (1997). Ötanazi: Hastalarımıza borcumuz mu? Hekimler Birliği Vakfı Türkiye Klinikleri Tıbbi Etik Dergisi, 5(2), 92-96.
  • Albayrak, A. (2013). Alternatif Turizm, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Amujo, O. C. ve Otubanjo, O. (2012). Leveraging rebranding of “unattractive” nation brands to stimulate post-disaster tourism. Tourist Studies, 12(1), 87-105.
  • Andorno, R. (2013). Nonphysician-assisted suicide in Switzerland. Cambridge Quarterly of Healthcare Ethics, 22, 246-253.
  • Annadurai, K., Danasekaran, R. ve Mani, G. (2013). Euthanasia: right to die with dignity. Journal of Family Medicine and Primary Care, 3(4), 477-478.
  • Aşıcıoğlu, F., Bafra, J. ve Seçkin, Ç. (1995). Yaşam desteklerin kesilmesi ya da sınırlandırılması (pasif ötanazi) bir olgu sunumu. Adli Tıp Dergisi, 11, 71-76.
  • Ay, M. A. (2013). Hemşirelerin Ölüm, Ölümcül Hasta ve Ötenaziye İlişkin Tutumları, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Aypar, Ü. (1997). Ötanazi. Hacettepe Tıp Dergisi, 28(1), 43-47.
  • Badulescu, D. ve Badulescu, A. (2014). Medical tourism: between entrepreneurship opportunities and bioethics boundaries: narrative review article. Iranian Journal of Public Health, 43(4), 406-415.
  • Birol, L. (2004). Terminal Evredeki Hasta Bakımı. İçinde N. Akdemir, L. Birol (Ed.), İç Hastalıkları ve Hemşirelik Bakımı (s. 65-82), Ankara: Sistem Ofset.
  • Bowen, D. ve Clarke, J. (2009). Contemporary Tourist Behaviour: Yourself and Others and Tourists, Londra: CABI.
  • Bölükbaşı, N. (1998). Sağlık personelinin ötanaziye bakışı. Uluslararası Katılımlı VI. Ulusal Hemşirelik Kongresi Bildiriler Kitabı içinde (s.45-56), Ankara: GATA Hemşirelik Yüksekokulu.
  • Callaghan, S. (2011). Death Tourism: Travelling For Life-Ending Procedures, Sydney: Australian Lawyers Alliance.
  • Cantrell, F. L., Nordt, S., Mcintyre, I. ve Schneir, A. (2010). Death on the doorstep of a border community–intentional self-poisoning with veterinary pentobarbital. Clinical Toxicology, 48(8), 849-850.
  • Çetintulum Huyut, B. (2013). Dini Yönelim, İntihar ve İntihara Yönelik Tutumlar, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
  • Demirhan, E. A. (1994). Tıp Tarihi ve Deontoloji Dersleri, Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi.
  • Dikmen, Y. (2001). Yoğun Bakımda Hastadan Desteği Çekme ve Etik, Ötanazi. İçinde H. Hatemi, H. Doğan (Ed.), Medikal Etik (Doğum, Ölüm süreçleri ve Yaşamın Anlamı (s. 35-41), İstanbul: Yüce Yayıncılık.
  • Durkheim E. (2013). İntihar: Bir Toplumbilim İncelemesi (Çev. Z. Zühre İlkgelen), İstanbul: Pozitif Yayınları.
  • Dyer, C. (2003). Swiss parliament may try to ban “suicide tourism”. BMJ: British Medical Journal, 326(7383), 242.
  • Elçioğlu, Ö., Gündüz, T. ve Köşgeroğlu, N. (1994). Tıp, hukuk ve etik açıdan euthanasia. Tıbbi Etik, 2(2), 64-70.
  • Eskin M. (2007). İntiharda bilişsel davranışçı sağaltım yaklaşımları. Kriz Dergisi, 15(2), 15- 35.
  • Gauthier, S., Mausbach, J., Reisch, T. ve Bartsch, C. (2014). Suicide tourism: a pilot study on the Swiss phenomenon. Journal of Medical Ethics, 1-7.
  • Gilmartin, M. ve White, A. (2011). Comparative perspectives symposium: gender and medical tourism ınterrogating medical tourism: Ireland, abortion, and mobility rights. Signs, 36(2), 275-280.
  • Gross, C., Piper, T. M., Bucciarelli, A., Tardiff, K., Vlahov, D. ve Galea, S. (2007). Suicide tourism in Manhattan, New York City, 1990–2004. Journal of Urban Health, 84(6), 755-765.
  • Gürcan, E.C. (2011). Ötanazi: yaşama hakkı açısından bir değerlendirme. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 60(2), 255-280.
  • Hall, M. C. (2011). Health and medical tourism: a kill or cure for global public health?. Tourism Review, 6(1/2), 4-15.
  • Hartmann, R. (1988). Combining field methods in tourism research. Annals of Tourism Research, 15(1), 88-105.
  • Higginbotham, G. (2011). Assisted-suicide tourism: is it tourism? Tourismos: An International Multidisciplinary Journal of Tourism, 6(2), 177-185.
  • Huxtable, R. (2009). The suicide tourist trap: compromise across boundaries. Journal of Bioethical Inquiry, 6(3), 327-336.
  • Karahisar, F. (2006). Ölümcül Hasta, Hemşire ve Hekimlerin Ölüm ve Ötanaziye İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Kılıç, B. ve Akyurt, H. (2011). Destinasyon imajı oluşturmada hüzün turizmi: Afyonkarahisar ve Başkomutan Tarihi Milli Parkı. University of Gaziantep Journal of Social Sciences, 10(1), 209-232.
  • Kozak, N., Akoğlan Kozak, M. ve Kozak, M. (2015). Genel Turizm İlkeler ve Kavramlar, Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Kumaş, G. (2005). Adana İlindeki Çeşitli Hastanelerin Yoğun Bakım Ünitelerinde Çalışan Hemşirelerin Ötanazi Hakkındaki Düşünceleri, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Adana.
  • Laurence, L. (2016). Canadian senate passes euthanasia bill. https://www.lifesitenews.com/news/breaking-canadian-senate-passes-euthanasia-bill
  • adresinden 29 Kasım 2016 tarihinde edinilmiştir.
  • Lennon, J. J. ve Foley M. (1999). Interpretation of the unimaginable: the U.S. Holocaust Memorial Museum, Washington, D.C. and “dark tourism”. Journal of Travel Research, 38(1), 46–50.
  • Lewis, P. (2011). Informal legal change on assisted suicide: the policy for prosecutors. Legal Studies, 31(1), 119-134.
  • Lunt, N. ve Carrera, P. (2010). Medical tourism: assessing the evidence on treatment abroad. Maturitas, 66, 27-32.
  • Lunt, N. ve Jin, K. N. (2013). Developments in medical tourism. China Health Review, 4(4), 12-19.
  • MacPherson, D. W., Gushulak, B. D. ve Sandhu, J. (2007). Death and international travel—the Canadian experience: 1996 to 2004. Journal of Travel Medicine, 14(2), 77-84.
  • Masoud, F., Alireza, J., Mahmoud, K. ve Zahra, A. (2013). A Systematic Review of Publications Studies on Medical Tourism. Journal of Education And Health Promotion, 2(51) https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3826028/ adresinden 28 Kasım 2016 tarihinde edinilmiştir.
  • Miller, R. C. (1997). Euthanasia tourism. Ethics and Medicine, 13(1), 1-11.
  • Mullock, A. (2009). Prosecutors making (bad) law? Medical Law Review, 17(2), 290-299.
  • Müller-Busch, H. C., Oduncu, F. S., Woskanjan, S. ve Klaschik, E. (2005). Attitudes on euthanasia, physician-assisted suicide and terminal sedation-a survey of the members of the German association for palliative medicine. Medicine, Health Care and Philosophy, 7(3), 333-339.
  • Neulinger, J. (1974). The psychology of leisure: research approaches to the study of leisure. Springfield, 11, 295-306.
  • Oğuz, N. Y., Şenol, S., Devrimci Özgüven, H., Arıkazan, M., Özen, A. R. ve Ünal, Ş. (1996). Ankara’da çalışan hekimlerin ötanazi ile ilgili görüşlerini belirlemeye yönelik bir anket çalışması. 3P Dergisi, 4(3), 43-47.
  • Oral, U. (1995). Ötanazi, Ankara: Tıbbi Etik Hekimler Birliği Vakfı.
  • Pakes, F. (2003). Tolerance and pragmatism in the Netherlands: euthanasia, coffeeshops and prostitution in the “purple years”, 1994–2002. International Journal of Police Science & Management. 5(4), 217-228.
  • Palabıyıkoğlu, R., Azizoğlu, S., Özayar, H. ve Ercan, A. (1993). İntihar girişimlerinde bulunanların aile işlevlerinin değerlendirilmesi. Kriz Dergisi, 1(2), 69-75.
  • Sayıl, I., Oral, A., Güney, S., Ayhan, N., Ayhan, Ö. ve Devrimci, H. (1993). Ankara’da intihar girişimleri üzerine bir çalışma. Kriz Dergisi, 1(2), 56-61.
  • Miller, D. S. ve Gonzalez, C. (2013). When death is the destination: The business of death tourism-despite legal and social implications. International Journal of Culture, Tourism and Hospitality Research, 7(3), 293-306.
  • Srinivas, R. V. (2009). Exploring the potential for American death tourism. Michigan State University College of Law Journal of Medicine and Law, 13(1), 91-122.
  • Tourism Research and Marketing. (2006). Medical tourism: A Global Analysis, Hollanda: Atlas.
  • Türkiye İstatistik Kurumu (2011). http://www.tuik.gov.tr/Kitap.do?metod=KitapDetay&KT_ID=11&KITAP_ID=23 adresinden 28 Kasım 2016 tarihinde edinilmiştir.
Toplam 54 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ömer Çoban 0000-0002-2316-4468

S. Emre Dilek

Serhat Harman Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Çoban, Ö., Dilek, S. E., & Harman, S. (2017). İNTİHAR BİR TURİZM TÜRÜ OLARAK DEĞERLENDİRİLEBİLİR Mİ?. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 7(1), 137-151.