Gıda
sanayi içinde yer alan mezbaha endüstrisi, proseste kullanılan su
hacmi ve kirletici konsantrasyonu bakımından oldukça önemli bir kirlilik
kaynağına sahiptir. Mezbaha tesisi atık suları; yüksek miktarda organik madde
(KOİ, BOİ), toplam askıda katı, toplam fosfor, toplam azot, yağ ve gres ihtiva
eden ve biyolojik olarak ayrışabilen önemli bir çevre kirleticisidir. Bu
suların doğrudan alıcı ortama verilmesi alıcı ortamın çözünmüş oksijenin
tüketilmesine ve su ortamının bozulmasına neden olmaktadır. Bu nedenle mezbaha
tesisi çıkış sularının arıtılması gerekliliği Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliği
ile de zorunlu kılınmıştır. Fakat bu atık suların içerdiği kirletici
birleşenler nedeniyle arıtılması oldukça güç ve pahalıdır. Bu atık suların
arıtılması için çeşitli fiziksel, kimyasal ve biyolojik teknikler
kullanılmaktadır. Bu çalışmada, suyun yeniden kullanımına olanak sağlayabilecek
ileri arıtma yöntemlerinden biri olan membran arıtımının performansı
değerlendirilmiştir. Farklı basınç ve farklı moleküler ağırlık ayırma
sınırlarında (MWCO) ultrafiltrasyon (UF) (10 kDA PES, 50 kDA PAN) ve
nanofiltrasyon (NF) (150-300 kDA) membranları ile mezbaha tesisi atık suyunun
arıtımı gerçekleştirilmiştir. Yapılan
deneyler neticesinde en iyi KOİ (%88,75), iletkenlik (% 43,95) ve AKM (%70, 83)
giderimi 150-300 kDA NF membranda gerçekleşmiştir.
mezbaha atıksuyu membran arıtım ultrafiltrasyon nanofiltrasyon
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Çevre Mühendisliği |
Bölüm | Çevre Mühendisliği |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ocak 2020 |
Gönderilme Tarihi | 6 Kasım 2019 |
Kabul Tarihi | 6 Ocak 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 9 Sayı: 1 |