TİYATRO VE YARGILAMA ALANLARINDA TÖRENSELLİK

Yıl 2021, Cilt: 9 Sayı: 1, 46 - 55, 29.06.2021

Mustafa Ergüven

https://doi.org/10.52122/nisantasisbd.908290

Öz

Bu makalede; arkaik çağlarda yargılama yöntemlerinin barındırdığı törensel unsurlar, özellikle 20. yüzyıl tiyatrosundaki uygarlık-karşıtı arayışlar bağlamında incelenecektir. Giriş bölümünde, tiyatro ve yargılamanın kökenlerine dair analizlere yer verildikten sonra birinci bölümde; Antonin Artaud, Jerzy Grotowski, Rıchard Schechner gibi tiyatro uygulayıcılarının ritüel arayışlarına; ikinci bölümde, ilkel toplumlardaki farklı yargılama yöntemlerinin ritüel ile olan ilişkisine değinilecektir. Sonuç bölümünde ise ritüellerin, tiyatro ve yargı üzerindeki ortak etkileşimine dair bulgular sunulacaktır.

Anahtar Kelimeler

tiyatro, yargılama, antropoloji, ritüel

Kaynakça

• Artaud, A., (1993). Tiyatro ve İkizi, Çev. Gülmez B., İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Bilgiç, E., “Eski Mezopotamya Kavimlerinde Kanun Anlayışı: Tarihi Seyir İçerisinde Hukuk Düzeni Giriş.",(Tarih belirtilmemiş)
• Brockett, O., (1999). Tiyatro Tarihi 1, Çev. Bayramoğlu İ., Ankara: Dost Yayınları.
• Brook, P., (1990). Boş Alan, Çev. İnce Ü., İstanbul: Afa Yayınları.
• Candan, A., (2019). Öncü Tiyatro ve Dijital Çağda Gösterim, İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Grotowski, J., (1965). Yoksul Bir Tiyatroya Doğru, Çev. H Bahçeci. ve Öz H., İstanbul: Mimesis Tiyatro/Çeviri-Araştırma Dergisi Yoksul Tiyatro Sayısı.
• Homeros., (1973). İlyada, Çev. Erhat A. ve Kadir A., İstanbul: Sender Kitabevi.
• Huizinga, J., (2015). Homo Ludens: Oyunun toplumsal işlevi üzerine bir deneme, Çev. Kılıçbay M., İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Innes, C., (2010). Avant-Garde Tiyatro, Çev. Güçbilmez B. ve Kahraman A., Ankara: Dost Yayınları.
• Karaboğa, K., (2012). Oyunculuk Sanatında Yöntem ve Paradoks, İstanbul: Habitus Yayıncılık.
• Karabulut, T., (2010). Modern tiyatronun analizi: klasikten postmoderne oyun yazımı ve sahnelemedeki yönelişler, Sanatta Yeterlilik Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Özinan, S., (2019). Aşıklık Geleneğinin Tiyatro Antropolojisi Açısından İncelenmesi ve Bir Uygulama, Sanatta Yeterlik Çalışma Raporu, Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü.
• Pignarre, R., (1975). Tiyatro Tarihi, Çev. Kür, P.,İstanbul: Gelişim Yayınları.
• Redfield, R., (2002). “İlkel Hukuk”, Çev. Gemalmaz H., İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 60(1-2), 387-308.
• Sekmen, M., (2019). Meddah ve Gösterisi, Ankara: Pegem Akademi.
• Sümer, N., (2017). Bir Kültür Ürünü Olarak Hukuk, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 38(1-2).
• Şener, S., (2015). Dünden Bugüne Tiyatro Düşüncesi, Ankara: Dost Yayınları.
• Zenooz, S., (2013). Güney Afrika’daki topluluklarda bir çatışma çözme mekanizması olarak kabile mahkemeleri, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.