NEFRET VE AYIRIMCILIK SUÇU

Yıl 2021, , 419 - 452, 30.12.2021

Gizem Kübra Özen Aykutalp

https://doi.org/10.51562/nkuhukuk.2021224

Öz

Geçerli bir neden olmadan eşit davranmama anlamına gelen ayrımcılık geçmişten günümüze toplumlarda varlığını sürdürmektedir. Devletlerin ayrımcılık eylemlerine müdahale etmesindeki neden ise yapılan her bir eylemin sadece ayrımcılığa uğrayan kişi için değil aynı zamanda o kişinin mensubu olduğu grup için de bir tehlike oluşturmasıdır. Bu bağlamda uluslararası düzenlemelerin yanı sıra ülkeler de kendi iç hukuklarında birtakım düzenlemeler yapmaktadırlar. Ülkemizde bu tehlikeyi bertaraf etmek amacıyla kanun koyucu ilk defa 2005 yılında Türk Ceza Kanunu’nun 122. Maddesinde Ayırımcılık Suçu’nu düzenlemiştir. İşbu madde yürürlüğe girdiği zamandan beri çeşitli değişikliklere uğramıştır. Bu değişikliklerden en önemlisi madde başlığının Nefret ve Ayırımcılık olarak değiştirilip madde içeriğinin de bu yönde yeniden düzenlenmesidir. Bu değişikliği önemli kılan şey ceza hukukumuza nefret kavramının girmesidir. Nefret kavramının varlığı bu suçun bir nefret suçu olup olmadığı tartışmalarını da beraberinde getirmiştir. Çalışmada Türk Ceza Kanunu’nun 122. maddesinde yer alan Nefret ve Ayırımcılık Suçu suç inceleme metoduna uygun bir biçimde ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler

Ayrımcılık, Eşitlik, Ayrımcılık Suçu, Nefret ve Ayrımcılık Suçu, Nefret Saiki

HATE AND DISCRIMINATION CRIME

Öz

Discrimination, which means not behaving equally without a valid reason, has been present in societies from past to present. The reason why states intervene in acts of discrimination is that every action taken poses a danger not only to the person who is discriminated against but also to the group to which that person belongs. In this context, in addition to international regulations, countries also legislate aganist discrimination in their domestic laws. In order to eliminate this danger in our country, the legislator first regulated the Discrimination Crime in Article 122 of the Turkish Penal Code in 2005. This article has been made amendment at various time since its entry into force. The most important of these amendments is that the title of the article was changed to Hate and Discrimination and the content of the article was readjusted accordingly. What makes this amendment important is the inclusion of the concept of hate in our criminal law. The existence of the concept of hate in our criminal law has brought with it debates whether this crime is a hate crime or not. In this work, Hate and Discrimination Crime in Article 122 of the Turkish Penal Code has been analysed within the framework of crime analysing method.

Anahtar Kelimeler

Discrimination, Equality, Discrimination Crime, Hate and Discrimination Crime, Hate Motive

Kaynakça

• Akad M ve Dinçkol A, Gerekçeli İçtihatlı 1982 Anayasası Madde Gerekçeleri ve Maddelerle İlgili Anayasa Mahkemesi Kararları, Alkım Yayınevi, İstanbul, 1998.
• Altun M, "Ayrımcılık Suçu", Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir, 2010.
• Arslan Ç ve Azizağaoğlu B, Yeni Türk Ceza Kanunu Şerhi, Asil Yayın Dağıtım, Ankara, 2004.
• Artuk, ME, Gökcen A ve Yenidünya C, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler,14. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2014.
• Artuk, ME, Gökcen A ve Yenidünya C, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 6. baskı, Ankara, Adalet, 2012.
• Ataman H, Nefret Suçlarının Bugünü, (çevrimiçi) http://www.radikal.com.tr/radikal2/nefret-suclarinin-bugunu-935076/ erişim:10.04.2021.
• Bulut P, Türk Ceza Kanunu’nda Ayrımcılık Suçu, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2012.
• Çakar M, 1982 Anayasası ve Önceki Anayasalar, İstanbul, 1994.
• Çetinkaya MB, Türk Hukukunda Ayrımcılık Suçu(TCK 122. Madde), Galatasaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2012.
• Demirbaş T, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 6. baskı, Ankara, Seçkin, 2009
• Demren-Dönmez B, "Ayırımcılık Suçu", TBB Dergisi, S.102, Ankara, 2012, s. 9-58.
• Donay S ve Kaşıkçı M, En Son Değişikliklerle Açıklamalı ve Karşılaştırmalı Türk Ceza Kanunu, Beta, İstanbul, 2005.
• Dursun S, Sermaye Piyasasında Gerçeğe Aykırılıktan Doğan Suçlar, On İki Levha, İstanbul, 2010.
• Ersoy U, “Türkiye’de Ayrımcılık Suçu”,5. Uluslararası Suç ve Ceza Film Festivali Ayrımcılık Tebliğleri, İstanbul, 2015, s. 95-115.
• Ersoy U, “Nefret ve Ayrımcılık Suçu”, Ceza Hukuku Dergisi, Y:2017, C:12, S:34, s. 7-56.
• Gülmez M, İnsan Hakları ve Avrupa Birliği Hukukunda Ayrımcılığın Kaldırılması ve Türkiye, Belediye-İş Yayınları, Ankara, 2009.
• Gürler C, “Nefret Suçları ve İş Hayatı”, Ankara Barosu Dergisi, Y.68, S.2010/1, Ankara, s. 259-274.
• Gökcen A, Hürriyete Karşı Suçlar, (çevrimiçi) http://www.ceza-bb.adalet.gov.tr erişim:15.05.2016
• Gözübüyük Ş ve Gölcüklü F, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Uygulaması, 9. Bası, Turhan Kitabevi, Ankara, 2011.
• Hakeri H, Ceza Hukuku Genel Hükümler, 7. baskı, Ankara, Seçkin, 2008.
• Hafızoğulları Z ve Özen M, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler; Kişilere Karşı Suçlar, U.S.A. Yayıncılık, Ankara, 2010.
• İçel K, Suçların İçtimaı, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 1972.
• İçel K, Sokullu- Akıncı F, Özgenç İ, Sözüer A, Mahmutoğlu FS ve Ünver Y, İçel Suç Teorisi, 3. bası, Beta, İstanbul, 2004.
• İnceoğlu S, "Türk Anayasa Mahkemesi ve İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi Kararlarında Eşitlik ve Ayrımcılık Yasağı Çerçevesinde Af, Şartla Salıverme, Dava ve Cezaların Ertelenmesi", Anayasa Yargısı, Anayasa Mahkemesi'nin 39. Kurulus Yıldönümü Nedeniyle Düzenlenen Sempozyumda Sunulan Bildiriler, 25 - 26 Nisan 2001, C.18, Ankara, 2001.
• Karan U, "Türk Hukukunda Ayrımcılık Yasağı ve Türk Ceza Kanunu'nun 122. Maddesinin Uygulanabilirliği", TBB Dergisi, S.73, Ankara, 2007, s. 146-173.
• Karan U, Avrupa Birliği Ülkelerinde Ayrımcılık Yasağı ve Eşitlik Kurumları, İnsan Hakları Ortak Platformu, Ankara, 2009, s. 81-252.
• Koca M ve Üzülmez İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 8. Baskı, Seçkin, Ankara, 2015.
• Korkut L, Ayrımcılık Karşıtı Hukuk, İnsan Hakları Gündemi Derneği, Ankara, 2009.
• Mahmutoğlu FS, “Suç-Kabahat Ayrımı-İdari Ceza Hukuku’nun Temelleri”, İdari Ceza Hukuku Sempozyumu(Ed. İlhan Ulusan-Funda Başaran-Yavaşlar), İstanbul Kültür Üniversitesi, Seçkin, Ankara, 2009, s. 27-42
• Malkoç İ, Açıklamalı-İçtihatlı 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu, C.2,4. Baskı, Ankara, 2013.
• Meran N, Kişilere Karşı Suçlar, 2. Baskı, Seçkin, Ankara, 2008.
• Özbek VÖ, TCK İzmir Şerhi Türk Ceza Kanunu’nun Anlamı, C.1, 3. Baskı, Seçkin, Ankara, 2006.
• Özbek VÖ, Kanbur MN, Doğan K, Bacaksız P ve Tepe İ, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 7. Baskı, Seçkin, Ankara, 2014.
• Özbudun E, Türk Anayasa Hukuku, 7 Baskı, Ankara, Yetkin Basımevi, 2002.
• Özgenç İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 11. Bası, Seçkin, Ankara, 2015.
• Özen M, “Non Bis İn İdem (Aynı Fiilden Dolayı İki Kez Yargılama Olmaz) İlkesi”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. XIV,S.1, 2010.
• Özmen R, Notlu – Gerekçeli – Karşılaştırmalı 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu, Ankara, Seçkin Yayınevi, 2004.
• Öztürk MO, Türk Ceza Kanununda İş ve Çalışma Hürriyetinin İhlali Suçu, İstanbul, 2006.
• Parlar A ve Hatipoğlu M, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu Yorumu, C.2, Seçkin, Ankara, 2010.
• Parlar A ve Hatipoğlu M, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu Yorumu, C.3, Seçkin, Ankara, 2010.
• Sınar H, Türk Hukukunda Nefret Suçlarına İlişkin Yasal Düzenleme Çalışmalar”, Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, C.19, S.2, 2013, s. 1271-1300.
• Sözüer A, Suça Teşebbüs, Kazancı Hukuk Yayınları, İstanbul, 1994, s. 149.
• Sözüer A, Dursun S ve Talas S, Türk Ceza Hukuku Mevzuatı, 4. Bası, Alfa, İstanbul, 2017.
• Şen E, Yeni Türk Ceza Kanunu Yorumu, C.1, (Madde 1-Madde 140), Vedat Yayınevi, İstanbul, 2006.
• Şen E, “Yeni Türk Ceza Kanunu’nun 115. Ve 122. Maddelerine İlişkin Bir Değerlendirme”, İstanbul Barosu Dergisi, C.79, S.2, İstanbul, 2005, s. 359-364.
• Tanay G, Ayrımcılık Suçu, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2012.
• Ünver Y, Ceza Hukukuyla Korunması Amaçlanan Hukuksal Değer, Ankara, Seçkin, 2003.
• Yaşar O, Gökcan HT ve Artuç M, Yorumlu-Uygulamalı Türk Ceza Kanunu, C.3, 2. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2014, s. 4057.
• Yaşar KE, “Fransız Ceza Hukukunda Ayrımcılık Suçu”, 5. Uluslararası Suç ve Ceza Film Festivali Ayrımcılık Tebliğleri, İstanbul, 2015, s. 88-92.
• Yenidünya AC, "5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nda Ayırımcılık Suçu", Çalışma ve Toplum, Ekonomi ve Hukuk Dergisi, S.4, Ankara, 2006, s. 97-115.
• Yücel E, Uluslararası ve Avrupa Konseyi Belgelerinde, Avrupa Birliği ve Türk Hukukunda Ayrımcılık Yasağı ve Denetimi, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul, 2015.