Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SİVİL HAVACILIKTA KALİTE VE ENTEGRE YÖNETİM SİSTEMLERİNİN YERİ VE ÖNEMİ

Yıl 2024, , 1 - 18, 28.10.2024
https://doi.org/10.56493/nkusbmyo.1511572

Öz

Günümüzdeki teknolojik gelişmeler, havacılık işletmelerine rekabet avantajları sağlamış ancak aynı zamanda yeni zorluklar da getirmiştir. Bu bağlamda, uçuş emniyeti ve güvenliği odaklı olarak belirlenen standartlar, ICAO, EASA, ve SHGM gibi otoriteler tarafından sivil havacılık sektöründe belirlenmiştir. Entegre yönetim sistemleri ve kalite güvence sistemleri, bu standartların etkin bir şekilde uygulanmasına yardımcı olmaktadır. Uçuş güvenliğini artırmak, müşteri memnuniyetini sağlamak, operasyonel verimliliği optimize etmek ve çevresel sürdürülebilirliği desteklemek için kullanılan bu sistemler, sivil havacılık işletmelerine önemli avantajlar sunmaktadır. Sivil havacılık sektörü, teknolojik gelişmeler ve artan taleplerle birlikte sürekli değişen bir yapıya sahiptir. Bu değişimler, havacılık işletmeleri için hem fırsatlar hem de zorluklar oluşturmaktadır. Bu bağlamda, uçuş emniyeti ve hizmet kalitesinin ön planda olduğu sivil havacılık sektöründe kalite ve entegre yönetim sistemleri, önemli bir role sahiptir.Kalite yönetimi, müşteri memnuniyeti, operasyonel etkinlik ve sürekli iyileştirmeye odaklanarak havacılık işletmelerine rekabet avantajı sağlar. Entegre yönetim sistemleri ise farklı yönetim disiplinlerini bir araya getirerek işletmelerin daha etkili ve tutarlı bir şekilde faaliyet göstermelerine yardımcı olur.Bu sistemler, sivil havacılıkta aşağıdaki alanlarda önemli bir yer tutar:Kalite ve entegre yönetim sistemleri, uçuş emniyeti ve güvenliğini artırmak amacıyla sıkı standartların uygulanmasına katkıda bulunur.Havayolu şirketleri için müşteri memnuniyeti, rekabet avantajı elde etmek açısından kritiktir. Kalite yönetimi, hizmet kalitesini sürekli olarak artırarak müşteri memnuniyetini güvence altına alır.Entegre yönetim sistemleri, iş süreçlerini optimize eder ve kaynakların etkin bir şekilde kullanılmasını sağlar, böylece operasyonel verimliliği artırır.Sivil havacılık, sıkı yasal düzenlemelere tabidir. Kalite ve entegre yönetim sistemleri, bu düzenlemelere uyumu sağlamak ve sivil havacılık kurallarına tam anlamıyla uymak için gereklidir.Çevresel etkileri azaltma ve sürdürülebilir uçuş operasyonları için çeşitli standartları içeren kalite yönetimi, çevresel sürdürülebilirliği destekler.Bu noktalar ışığında, sivil havacılıkta kalite ve entegre yönetim sistemleri; uçuş emniyeti, müşteri memnuniyeti, operasyonel etkinlik, yasal uyum ve çevresel sürdürülebilirlik gibi kritik unsurları güçlendirmek ve sürdürülebilir başarı elde etmek adına önemli bir rol oynar.

Kaynakça

  • Anderson, J.C., Rungtusanatham M., Schroeder, R.G., Devaraj, S. (1995). “A Path Analytic Model of a Theory of Quality Management Underlying the Deming Management Method: Preliminary Empirical Fendinse”, Decision Sciences, 26(5), 637–658.
  • Akdağ, M. (2005). “Toplam Kalite Yönetimi ve Örgüt İçindeki Yeri”, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 4(1), 159-170.
  • Akın, H.B., Günay, T.K. (2015). “TGS Yer Hizmetleri A.Ş.’de ISO 10002 Müşteri Mennuniyeti Kalite Yönetimi Sisteminin Uygulanması ve İstatiksel Olarak Değerlendirilmesi”, Anadolu Bil Meslekokulu Dergisi, 37, 33-48.
  • Al-khalifa, K.N., Aspinwall, E.M. (2000). “The Development of Total Quality Management in Qatar”, The TQM Magazine, 12(3), 194-204.
  • Aykaç, B., Özer, M.A. (2006). “Toplam Kalite Yönetiminin Kamu Kuruluşlarında Uygulanması: Sorunlar ve Yeni Arayışlar”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8 (3), 171-202.
  • Azım, M.T., Haque, M.M., Chowdhury, R. A. (2013). “Gender, Marital Status and Job Satisfaction an Empirical Study”, International Review of Management and Business Research, 2 (2), 488-498.
  • Bakır, M., Bal, H.T., Akan, Ş. (2017). “Türk Sivil Havacılık Sektörünün Değerlendirilmesinde Bütünleşik Swot-Ahs Yaklaşımı”, Journal of Aviation, 1(2), 154-169.
  • Bal, Y., Berkin, E. E. (2010). Toplam Kalite Yönetimi Bağlamında Örgüt İkliminin İncelenmesi ve Bir Enerji Şirketinde Uygulama, Yönetim Dergisi, 21(65), 107-129.
  • Bou-Llusar, C., Escrig-Tena, A., Roca-Puig, V., Martin, I. (2009). “An Empirical Assessment of the EFQM Excellence Model: Evaluation as a TQM Framework Relative to The MBNQA Model”, Journal of Operations Management, 27(1), 1– 22.
  • Boymul, E., Özeltürkay, E.Y. (2017). “İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılığın Tükenmişlik Sendromu Üzerindeki Etkisi: Bir Sanayii Kuruluşunda Uygulama”, Journal of Yasar University, 12(46), 93-102.
  • Clark, A. E. (1997). “Job Satisfaction and Gender: Why are Women so Happy at Work? ” , Labour Economics, 4(4), 341–372.
  • Chaulagain, N., Khadka, D. K. (2012). “Factors Influencing Job Satisfaction Among Healthcare Professionals at Tilganga Eye Centre, Kathmandu, Nepal”, International Journal of Scientific Technology Research, 1(11), 32-36.
  • Claver, E., Tar ́ı, J.J., Molina, J.F. (2003). “Critical Factors andRresults of Quality Management: An Empirical Study,” Total Quality Management and Business Excellence, 14(1), 91–118.
  • Conca, F.J., Llopis, J., Tar ́ı, J.J. (2004). “Development of a Measure to Assess Quality Management in Certified Firms,” European Journal of Operational Research, 156 (3), 683–697.
  • Cua, K. O., Mckone, K. E., Schroeder, R. G. (2001). “Relationships Between Implementation of TQM, JIT, and TPM and Manufacturing Performance”, Journal of Operations Management, 19(6), 675-694.
  • Çalıyurt, K. (2012). Havayollarımda Kurumsal Yönetim ve Bağımsız Denetim, Ekin Yayınevi, Bursa.
  • Çekmecelioğlu, H.G. (2006). “Örgüt İklimi, Duygusal Bağlılık ve Yaratıcılık Arasındaki İlişkilerin Değerlendirilmesi: Bir Araştırma”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 20(2), 295-310.
  • Das, A., Paul, H., Swierczek F.W. (2008). “Developing and Validating Total Quality Management (TQM) Constructs in the Context of Thailand's Manufacturing Industry”, Benchmarking: An International Journal, 15(1), 52-72.
  • Das, A., Robert, B.H., Roger J. C., Soumen. G., (2000). “A Contingent View of Quality Management: The Impact of International Competition on Quality”, Decision Sciences, 31 (3), 649– 689.
  • Erturgut, R. (2009). “Toplam Kalite Yönelimli Eğitim Kurumlarında Eğitim Yöneticilerinin Dönüştürücü ve Sürdürümcü Liderlik Düzeylerinin Karşılaştırılması: M.E.B. Merkez ve Taşra Teşkilatındaki Örgütlerde Ampirik Bir Araştırma”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (30), 181-199.
  • Federici, R. A., Skaalvik, E. M. (2012). “Principal Selfefficacy: Relations with Jurnout, job Satisfaction and Motivation to Quit”, Social Psychology of Education, 15(3), 295-320.
  • Fuentes-F.M., Albacete-saez, C.A., Lolerns-montes J. (2004). “The Impact of Environmental Characteristics on TQM Principles and Organizational Performance”, Omega, 32(6), 425- 442.
  • Fuentes-F.M., Llorens-Montes F.J., Albacete-Saez A.C. (2007). “Quality Management Implementation Across ́ Different Scenarios of Competitive Atructure: an Empirical Investigation”, International Journal of Production Research, 45(13), 2975–2995.
  • İnce, C. (2008). “Toplam Kalite Yönetimi ve Otel İşletmelerinde İşgören Tatminine Etkileri”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 19(1), 57-70.
  • Kiracı, K., Bayrak, U. (2014). “Sivil Havacılık Lisans Mezunlarının İstihdam ve Kariyer Durumları Üzerine Bir Araştırma”, E-International Journal of Educational Research, 5(2), 67-88.
  • Liao, H., Chuang, A. (2004). “A Multilevel Investigation of Factors Influencing Employee Service Performance and Customer Outcomes”, Academy of Management Journal, 47(1), 41–58.
  • Mehra, S., Ranganathan, S., (2008). “Implementing Total Quality Management with a Focus on Enhancing Customer Satisfaction”, International Journal of Quality & Reliability Management, 25(9), 913-927.
  • Prajogo, I. D., Sohal, S.A. (2006). “The Integration of TQM and Technology/R&D Management in Determining Quality and Innovation Performance,” Omega, 34(3), 296–312.
  • Reed, R., Lemark, D.J., Mero, N.P. (2000). “Total Quality Management and Sustainable Competitive Advantage”, Journal of Quality Management, 5, 5-26.
  • Roche, K. (2014). “Job Satisfaction and the Educated Entrepreneur”, Journal of Small Business & Entrepreneurship, 27(4), 353-368.
  • Samson, D., Terziovski, M. (1999). “Relationship Between Total Quality Management Practices and Operational Performance”, Journal of Operations Management, 17(4), 393-409.
  • Schneider, B., Reichers, A.E., (1983). “On The Etiology Of Climates”, Personnel Psychology, 36(1), 19-39.
  • Silva M., Luisa L. and Conceiçao B. (2004). “OSCI: An Organizational and Safety Climate Inventory”, Safety Science, 42(3), 205-220.
  • Talebi, N., Yıldırım, A.E. (2017). “Türkiye’de Sivil Havacılık Sektöründe Müşteri İlişkileri Yönetimi: Turkish Ground Services A.Ş. örneği”, Anadolu Bil Meslek Yüksekokulu Dergisi, 46, 85-96.
  • Tarı, J.J. (2005). “Components of Successful Total Quality Management”, The TQM Magazine, 17 (2), 182-194.
  • Tari, J.J., Molina, Jose, F., Castejon, J.L. (2007). “The Relationship Between Quality Management Practices and Their Effects on Quality outcomes”, European Journal of Operational Research, 183, 483–501.
  • Ugboro, I. O., Obeng, K. (2000). “Top Management Leadership, Employee, Empowerment, Job Satisfaction and Customer Satisfaction in TQM Organisations: An Emprical Study”, Journal of Quality Management, 5 (2), 247-272.
  • Ustasüleyman, T. (2011). “Toplam Kalite Yönetimi Uygulamalarının Firma Performansı Üzerine Etkisi: Türkiye’nin 500 Büyük Firmasına Yönelik Bir Araştırma”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(2), 67-96.
  • Uysal, H.T., Aydemir, S. (2014). “Örgütsel İklimin Çalışma Psikolojisine Etkisi: Sağlık Sektöründe Bir Araştırma”, Turkish Studies, 9 (2), 1557-1574.
  • Uysal, H.T. (2013). “Stajyer Çalışanların Mesleki Bağlılık Gelişimine Örgüt İkliminin Etkisi”, Business and Economics Research Journal, 4 (3), 93-110.
  • Yüksel, H. (2014). “Sivil Havacılığın Gelişimi ve Küreselleşme Sürecine Katkıları: Türkiye Örneği”, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 5(11), 1-20.
  • Zu, X., Fredendall, L., Douglas, T. (2008). “The Evolving Theory of Quality Management: The Role of Six Sigma,” Journal of Operations Management, 26 (5), 630–650.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Halkla İlişkiler
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Esin Benhür Aktürk 0000-0001-5756-1042

Erken Görünüm Tarihi 28 Ekim 2024
Yayımlanma Tarihi 28 Ekim 2024
Gönderilme Tarihi 6 Temmuz 2024
Kabul Tarihi 5 Eylül 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024

Kaynak Göster

APA Benhür Aktürk, E. (2024). SİVİL HAVACILIKTA KALİTE VE ENTEGRE YÖNETİM SİSTEMLERİNİN YERİ VE ÖNEMİ. Namık Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 6(2), 1-18. https://doi.org/10.56493/nkusbmyo.1511572