SİNEMADA MODÜLER ANLATI: KAYNAK KOD1 ÖRNEĞİ

Yıl 2022, Cilt: 1 Sayı: 2, 49 - 79, 31.12.2022

Yavuz Akyıldız

Öz

Bu çalışma, klasik sinema anlatısı ve modüler sinema anlatısı arasındaki ayrımı Kaynak Kod (Jones, 2011) filmi üzerinden tartışmaktadır. Kaynak Kod filmi Afganistan’da iki ay önce ölmüş Colter Stevens isimli bir askerin kaynak kod teknolojisi aracılığıyla terörist eylemleri önlemesini konu almaktadır. Kaynak kod teknolojisi gerçekleşmiş bir bombalama eyleminin sekiz dakika öncesine bağlanmayı simülasyon aracılığıyla sağlayabilmektedir. Colter Stevens bu sekiz dakika içerisinde bombalama eylemini gerçekleştirecek kişiyi teşhis etmek üzere görevlendirilmiştir. Kaynak Kod filminin anlatısı bu sekiz dakikalık kesitin farklılaşarak tekrar tekrar yaşanmasından oluşmaktadır. Yapılan çalışmada Kaynak Kod filminin anlatı yapısı kuramsal altyapıları ile birlikte analiz edilmiş ve ortaya çıkardığı felsefi yaklaşım incelenmiştir. Bu nedenle kuramsal bölümde klasik sinema anlatısı ve modüler sinema anlatısı ayrıntılı bir şekilde açıklanmış ve bu bilgiler ışığında Kaynak Kod filmi analiz edilmiştir. 2000’li yıllara yaklaştıkça popülerliği artmaya başlayan, günümüzde de ana akım sinemada sıklıkla kullanılan bir anlatı yöntemi olan modüler sinema anlatısı, fabula ve syuzhet ilişkisi merkezinde örnek film olan Kaynak Kod üzerinden incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Film Analizi, Sinemada Anlatı Yapısı, Kaynak Kod, Modüler Sinema Anlatısı

Kaynakça

• Aristoteles (2014). Poetika. (Çev. S. Rifat). İstanbul: Can Yayınları.
• Bordwell, D., ve Thompson, K. (2008). Film art: An introduction. New York: McGraw-Hill Higher Education.
• Bordwell, D. (1985). Narration in The Fiction Film. Wisconsin: Universty of Wisconsin Pres.
• Bordwell, D. ve Thompson, K. (2008). Film art: An introduction. New York: McGraw-Hill Higher Education.
• Cameron, A. ve Misek, R. İçinde Buckland, W. (2014). Hollywood Puzzle Films. AFI Film Readers. New York/London: Routledge. İçinde modular spacetime in the ‘intelligent’ blockbuster:inception and source code 109-124.
• Cameron. A. (2008). Modular Narratives in Contemporary Cinema. Basingstoke/New York: Palgrave Macmillan.
• Campell. J. (2017). Kahramanın Sonsuz Yolculuğu. (Çev. S. Gürses). İstanbul: İthaki Yayınları.
• Deleuze. G. (2014). Sinema 1: Hareket imaj. (Çev. S. Özdemir). İstanbul: NorgungnYayıncılık.
• Elsaesser, T ve Hagener, M. (2011). Film Kuramı: Duyular Yoluyla Bir Giriş. (Çev. B. Soner ve B. Yıldırım) Ankara: Dipnot Yayınları.
• Harari. Y. N (2015). Hayvanlardan Tanrılara: İnsan Türünün Kısa Tarihi. (Çev. E. Genç). İstanbul. Kolektif Kitap.
• Hven, S. (2017). Cinema and Narrative Complexity: Embodying the Fabula. Amsterdam: Amsterdam University Press.
• Kinder, M. (2002). ‘Hot Spots, Avatars, and Narrative Fields Forever – Bunuel’s Legacy for New Digital Media and Interactive Database Narrative’ İçinde. Film Quarterly, 55 (4): 2–15.
• Manovich, L. (2001). The Language of New Media. Cambridge, MA: MIT Press.
• Pisters, P. (2012). The Neuro-Image: A Deleuzian Film-Philosophy of Digital Screen Culture. Stanford, CA: Stanford University Press.
• Platon (2007). Symposion, (Çev. E. Çoraklı), Kabalcı Yayınevi: İstanbul.
• Şener, S. (2008). Dünden Bugüne Tiyatro Düşüncesi. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• Thomson, G. (1998). İnsanın Özü. (Çev. C. Üster). İstanbul. Payel Yayınevi.
• İnternet Kaynakları
• https://www.imdb.com/title/tt1375666/
• http://www.patriciapisters.com/files/sy_122_norosinema_gost_2.pdf