BibTex RIS Kaynak Göster

The problematic and forms of symbolic violence in the sociology of Pierre Bourdieu

Yıl 2019, Sayı: 2, 34 - 49, 01.06.2019

Öz

In this article, we will focus on scrutinizing the problematic of symbolic violence in Bourdieu's sociology, by considering the scope and peculiar aspects of symbolic violence. ln most of his theoretical and field studies, Bourdieu uses the concept of symbolic violence. ln Bourdieu's sociology symbolic violence is mostly seen in schools, in daily life manners and in the regimes of domination between women and men. ln this context, Bourdieu aims at revealing the unequalizing structure of schools as an important part of education system; showing the ways people follow to differentiate themselves from others in their daily life manners; scrutinizing the male domination system in the relations between women and men. ln this article, at first, Bourdieu's distinctive theoretical perspective within the discipline of sociology is taken into consideration in order to apprehend the basic context of symbolic violence. Then, the connections between the concept of symbolic violence and habitus, field, cultural capital and symbolic capital are discussed. Lastly, the manifesto one of symbolic violence is considered with regard to certain studies

Kaynakça

  • Bayrakdar, S. (2018). Toplumsal cinsiyet rolleri üzerinden sembolik şiddet: Türk atasözleri ve deyimlerinde annelik-babalık cinsiyet rollerinin kültür kodlarına dayalı bir inceleme. Uludağ Üniversitesi Sosyal Araştırmalar ve Davranış Bilimleri Dergisi, 4(5), 96-112.
  • Borlandi, M., Boudon, R., Cherkaoui, M. & Bernard, V. (2011). Sosyolojik düşünce sözlüğü. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Bourdieu. P. (1990). In other words: Essays towards to reflexive sociology. Stanford: Stanford University Press.
  • Bourdieu, P.; Chamboredon, J.-C. & Passeron, J.-C. (1991). Craft of sociology: Epistemological preliminaires. New York: de Gruyter.
  • Bourdieu, P. (1997). Televizyon üzerine (T. Ilgaz, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2000). Pascalian meditations. Stanford: Stanford University Press.
  • Bourdieu, P. (2004). Science of science and reflexivity. Cambridge: Polity Press.
  • Bourdieu, P. & Wacquant L. (2014a). Düşünümsel bir antropoloji için cevaplar (N. Ökten, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2014b). On the state: Lectures at the collegé de France 1989-1992. Cambridge: Polity Press.
  • Bourdieu, P. (2015a). Pratik nedenler (H. U. Tanrıöver, Çev.). İstanbul: Hil Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2016a). Seçilmiş metinler (L. Ünsaldı, Çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2016b). Sosyoloji meseleleri (Öztürk Filiz, B. Uçar, M. Gültekin, & Sümer A., Çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2017). Ayrım (Derya F. Şannan & A. G. Bozkurt, Çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2014c). Sosyolojiye övgü (E. Koytak, Çev.). Cogito dergisi: Pierre Bourdieu. 76, (s. 8-15) içinde. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Bourdieu, P. & Passeron, J. C. (2015). Yeniden üretim (S. Aslı, Ö. Akkaya, & L. Ünsaldı, Çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
  • Çeğin, G. & Özpolat, G. (2016). Tabiyet ve simgesel şiddet kavramları üzerinden Foucault ve Bourdieu’yü birlikte okumak. Praksis, 42, 683-695.
  • Deer, C. (2008). Doxa. Grenfell, M. (Ed.), Pierre Bourdieu: Key concepts (s. 119-131) içinde. Stocksfield: Acumen Publiching Limited.
  • Ekinci, F. (2018). Bedene gömülü pratiklerde tahakkümün izini sürmek. KADEM Kadın Araştırmaları Dergisi, 4(1), 163-170.
  • Fernandez, E. G., Bedia, R. S. & Cerda, M. E. (2016). The media and symbolic violence against women. Revista Latina de Communication Social (RLCS), 71, 818-832.
  • Fowler, B. (2011). Pierre Bourdieu: Unorthodox Marxist?. S. Susen, & B. S. Turner, (Ed.), The legacy of Pierre Bourdieu (s. 33-59) içinde. London: Anthem Press.
  • Hülür, H. (2009). Faşist olmayan varolma biçimlerinin olanakları üzerine: Michel Foucault’da normalleşme, benlik ve etik. Ekev Akademi Dergisi, 13(40), 447-470.
  • Illich, I. (2018). Okulsuz toplum (M. Özay, Çev.). İstanbul: Şule Yayınları.
  • Jenkins, R. (1992). Pierre Bourdieu. Londra: Routledge.
  • Jourdain, A. & Naulin, S. (2016). Pierre Bourdieu’nün kuramı ve sosyolojik kullanımları (Ö. Elitez, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Koçak, P. G. (2017). Gösterişçi tüketim üzerine teorik ve uygulamalı bir çalışma: Pamukkale Üniversitesi örneği. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, XLIII(2), 79-112.
  • Koytak, E. (2012). Tahakküme Hükmetmek: Bourdieu sosyolojisinde toplum ve bilim ilişkisi. Sosyoloji Dergisi, 25(2), 85-101.
  • Maton, K. (2008). Habitus. Grenfell, M. (Ed.), Pierre Bourdieu: Key concepts (s. 49-67) içinde. Stocksfield: Acumen Publiching Limited.
  • Meder, M., & Çeğin, G. (2004). Sembolik şiddet arenası: Televizyon ve medyatik söylemin özerkliği sorunu. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(15), 102-107.
  • Mills, C.W. (2016). Sosyolojik tahayyül (Ö. Küçük, Çev.). İstanbul: Hil Yayınları.
  • Nicolaescu, C. (2010). Bourdieu-habitus, symbolic violence, the gift: “You give me/I give you” principle. Euromentor Journal, 1(3), 1-10.
  • Özsöz, C. (2009). Pierre Bourdieu sosyolojisi ve simgesel şiddet (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Ritzer, G. (2013). Sosyoloji kuramları (H. Hülür, Çev.). Ankara: Deki Yayınları.
  • Schmidt-Bulle. N. (2018). Bourdieu, Pierre. 1930-2002 (B. Arıbaş, Çev.). Borlandi Massimo, R., Boudon, M., Cherkaoui, & V., Bernard. Sosyolojik düşünce sözlüğü (s. 114-115) içinde. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Swartz, D. (2018). Kültür ve iktidar (E. Gen, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Udasmoro, W. (2013). Symbolic violence in everyday narrations: Gender construction in Endonesian television. Asian Journal of Social Sciences & Humanities, 2(3), 155-165.
  • Ünal, Ahmet Z. (2017). Bourdieu’nün tabakalaşma teorisi bağlamında üst sınıftan alt sınıfa doğru hayat tarzı tahakkümü. Bursa Teknik Üniversitesi Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(49), 380-388.
  • Veblen, T. (2007). The theory of the leisure class. Oxford: Oxford University Press.
  • Weber, M. (1998). Sosyoloji yazıları (T. Parla, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Yalçın, N. (2015). Sosyal medyada simgesel şiddet: Ekşi sözlük örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
  • Yaraman, A. (2010). Modern ataerkil toplumsallaşma: “Erkeksi”, “erkekçi” kadınlar. F. Ç. Düşkaya (Ed.), 21. Yüzyılın eşiğinde kadılar, değişim ve güçlenme (s. 698-704) içinde. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları.
  • Yaraman, A. (2016). Eril tahakküm topyekün bir meseledir. Galatasaray Üniversitesi

Pierre Bourdieu sosyolojisinde simgesel şiddet sorunsalı ve biçimleri

Yıl 2019, Sayı: 2, 34 - 49, 01.06.2019

Öz

Bu makalede, Fransız sosyolog Pierre Bourdieu’nün sosyolojisinde “simgesel şiddet” sorunsalı, simgesel şiddetin kapsamı ve kendine özgü yönleri dikkate alınarak irdelenmektedir. araştırmalarının çoğunda simgesel şiddet kavramını kullanmaktadır. Bourdieu sosyolojisinde simgesel şiddet en çok okullar, gündelik yaşam tarzları ve kadınlar ile erkekler arasında kurulan tahakküm rejimlerinde görülmektedir. Bu bağlamda Bourdieu; eğitim sisteminin önemli bir parçası olan okulların eşitsizleştirici yapısını ortaya çıkarmayı; gündelik birbirlerinden farklılaştırmada nasıl bir yol izlediklerini göstermeye çalışmayı, kadın ve erkek ilişkileri arasında kurulan eril tahakküm sistemini incelemeyi amaçlamaktadır. Bu makalede, ilkin, simgesel şiddet kavramının temel bağlamını yakalamak için Bourdieu’nün sosyoloji disiplini içerisindeki kendine özgü kuramsal bakış açısı irdelenmektedir. Daha sonra, simgesel şiddet kavramı ile habitus, alan, kültürel sermaye ve simgesel sermaye kavramları arasındaki ilişkiler değerlendirilmektedir. Son olarak, simgesel şiddetin tezahürleri belirli çalışmalar açısından ele alınmaktadır

Kaynakça

  • Bayrakdar, S. (2018). Toplumsal cinsiyet rolleri üzerinden sembolik şiddet: Türk atasözleri ve deyimlerinde annelik-babalık cinsiyet rollerinin kültür kodlarına dayalı bir inceleme. Uludağ Üniversitesi Sosyal Araştırmalar ve Davranış Bilimleri Dergisi, 4(5), 96-112.
  • Borlandi, M., Boudon, R., Cherkaoui, M. & Bernard, V. (2011). Sosyolojik düşünce sözlüğü. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Bourdieu. P. (1990). In other words: Essays towards to reflexive sociology. Stanford: Stanford University Press.
  • Bourdieu, P.; Chamboredon, J.-C. & Passeron, J.-C. (1991). Craft of sociology: Epistemological preliminaires. New York: de Gruyter.
  • Bourdieu, P. (1997). Televizyon üzerine (T. Ilgaz, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2000). Pascalian meditations. Stanford: Stanford University Press.
  • Bourdieu, P. (2004). Science of science and reflexivity. Cambridge: Polity Press.
  • Bourdieu, P. & Wacquant L. (2014a). Düşünümsel bir antropoloji için cevaplar (N. Ökten, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2014b). On the state: Lectures at the collegé de France 1989-1992. Cambridge: Polity Press.
  • Bourdieu, P. (2015a). Pratik nedenler (H. U. Tanrıöver, Çev.). İstanbul: Hil Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2016a). Seçilmiş metinler (L. Ünsaldı, Çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2016b). Sosyoloji meseleleri (Öztürk Filiz, B. Uçar, M. Gültekin, & Sümer A., Çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2017). Ayrım (Derya F. Şannan & A. G. Bozkurt, Çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2014c). Sosyolojiye övgü (E. Koytak, Çev.). Cogito dergisi: Pierre Bourdieu. 76, (s. 8-15) içinde. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Bourdieu, P. & Passeron, J. C. (2015). Yeniden üretim (S. Aslı, Ö. Akkaya, & L. Ünsaldı, Çev.). Ankara: Heretik Yayınları.
  • Çeğin, G. & Özpolat, G. (2016). Tabiyet ve simgesel şiddet kavramları üzerinden Foucault ve Bourdieu’yü birlikte okumak. Praksis, 42, 683-695.
  • Deer, C. (2008). Doxa. Grenfell, M. (Ed.), Pierre Bourdieu: Key concepts (s. 119-131) içinde. Stocksfield: Acumen Publiching Limited.
  • Ekinci, F. (2018). Bedene gömülü pratiklerde tahakkümün izini sürmek. KADEM Kadın Araştırmaları Dergisi, 4(1), 163-170.
  • Fernandez, E. G., Bedia, R. S. & Cerda, M. E. (2016). The media and symbolic violence against women. Revista Latina de Communication Social (RLCS), 71, 818-832.
  • Fowler, B. (2011). Pierre Bourdieu: Unorthodox Marxist?. S. Susen, & B. S. Turner, (Ed.), The legacy of Pierre Bourdieu (s. 33-59) içinde. London: Anthem Press.
  • Hülür, H. (2009). Faşist olmayan varolma biçimlerinin olanakları üzerine: Michel Foucault’da normalleşme, benlik ve etik. Ekev Akademi Dergisi, 13(40), 447-470.
  • Illich, I. (2018). Okulsuz toplum (M. Özay, Çev.). İstanbul: Şule Yayınları.
  • Jenkins, R. (1992). Pierre Bourdieu. Londra: Routledge.
  • Jourdain, A. & Naulin, S. (2016). Pierre Bourdieu’nün kuramı ve sosyolojik kullanımları (Ö. Elitez, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Koçak, P. G. (2017). Gösterişçi tüketim üzerine teorik ve uygulamalı bir çalışma: Pamukkale Üniversitesi örneği. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, XLIII(2), 79-112.
  • Koytak, E. (2012). Tahakküme Hükmetmek: Bourdieu sosyolojisinde toplum ve bilim ilişkisi. Sosyoloji Dergisi, 25(2), 85-101.
  • Maton, K. (2008). Habitus. Grenfell, M. (Ed.), Pierre Bourdieu: Key concepts (s. 49-67) içinde. Stocksfield: Acumen Publiching Limited.
  • Meder, M., & Çeğin, G. (2004). Sembolik şiddet arenası: Televizyon ve medyatik söylemin özerkliği sorunu. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(15), 102-107.
  • Mills, C.W. (2016). Sosyolojik tahayyül (Ö. Küçük, Çev.). İstanbul: Hil Yayınları.
  • Nicolaescu, C. (2010). Bourdieu-habitus, symbolic violence, the gift: “You give me/I give you” principle. Euromentor Journal, 1(3), 1-10.
  • Özsöz, C. (2009). Pierre Bourdieu sosyolojisi ve simgesel şiddet (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Ritzer, G. (2013). Sosyoloji kuramları (H. Hülür, Çev.). Ankara: Deki Yayınları.
  • Schmidt-Bulle. N. (2018). Bourdieu, Pierre. 1930-2002 (B. Arıbaş, Çev.). Borlandi Massimo, R., Boudon, M., Cherkaoui, & V., Bernard. Sosyolojik düşünce sözlüğü (s. 114-115) içinde. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Swartz, D. (2018). Kültür ve iktidar (E. Gen, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Udasmoro, W. (2013). Symbolic violence in everyday narrations: Gender construction in Endonesian television. Asian Journal of Social Sciences & Humanities, 2(3), 155-165.
  • Ünal, Ahmet Z. (2017). Bourdieu’nün tabakalaşma teorisi bağlamında üst sınıftan alt sınıfa doğru hayat tarzı tahakkümü. Bursa Teknik Üniversitesi Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(49), 380-388.
  • Veblen, T. (2007). The theory of the leisure class. Oxford: Oxford University Press.
  • Weber, M. (1998). Sosyoloji yazıları (T. Parla, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Yalçın, N. (2015). Sosyal medyada simgesel şiddet: Ekşi sözlük örneği (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
  • Yaraman, A. (2010). Modern ataerkil toplumsallaşma: “Erkeksi”, “erkekçi” kadınlar. F. Ç. Düşkaya (Ed.), 21. Yüzyılın eşiğinde kadılar, değişim ve güçlenme (s. 698-704) içinde. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları.
  • Yaraman, A. (2016). Eril tahakküm topyekün bir meseledir. Galatasaray Üniversitesi
Toplam 41 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Hamit Ölçer Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Ölçer, H. (2019). Pierre Bourdieu sosyolojisinde simgesel şiddet sorunsalı ve biçimleri. NOSYON: Uluslararası Toplum Ve Kültür Çalışmaları Dergisi(2), 34-49.

19848   19580  19581 2070320899259912602531874