Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2023, Cilt: 23 Sayı: 56, 226 - 257, 30.06.2023
https://doi.org/10.32330/nusha.1228785

Öz

Kaynakça

  • Altuncî, M. (1982) Dirâsât fi’l-edebi’l-mukâren. Şam: İttihâdu’l-Kitâbi’l-‘Arabî
  • el-Mer’î, F. (1989). el-Ve’yu’l-cemâlî ‘inde’l-‘Arab kable’l-İslâm. Dimeşk: Dâru’l-Ebcediyye.
  • et-Taberî, Muhammed b. Cerîr (1968). Târîhu’t-Taberî, Târîhu’r-rusul. (M. Ebu’l-Fadl İbrâhîm, thk.). 2 Cilt. Kahire: Dâru’l-Me’ârif.
  • Firdevsî, Ebu’l-Kâsim (1380). Şâhnâme. Tahran: Neşr-i Katre.
  • Hamîdiyân, S. (1372). Der Âmedî ber endişe u hüner-i Firdevsî. Tahran: Neşer-i Merkez.
  • Heinzl, J. (1379). Şenâhat-i esâtîr-i Îrân. (J. Âmuzkâr – A. Tefaddulî, çev). Tahran: Neşr-i Çeşme.
  • Hûrşîd, F. (1994). Edebu’s-Sîreti’ş-Şa’biyye. Kahire: eş-Şirketu’l-Mısriyye el-‘Âlemiyye li’n-Neşr, Longman. Hüseynî, S. (1374). Şâhneme-i Şâhkâr-i Endîşe. Şiraz: İntişârât-ı Nevîd.
  • Nedûşen, İ., Ali M. (1354). Âvâhâ ve Îmâhâ. Tahran: İntişârât-ı Tûs.
  • Nedûşen, İ., Ali M., (1376). Dâstân dâstânhâ. Tahran: İntişârât-ı Âsâr.
  • Nedûşen, İ., Ali M., (1376). Zindegi u Merg-i Pehlevân der Şahnâne. Tahran: İntişârât-ı Âsâr.
  • Ruzmecô, H. (1375). İnsân-ı ârmânî u kâmil der edebiyât-ı hamâse u irfân-i Fârisî. Tahran: İntişârât-ı İmirkebîr.
  • Ruzmecô, H., (1381). Kalemrô-i Edebiyât-ı Hamâse-i Îrân. Tahran: İntişârât-ı Pejôhşegâh-ı ‘Ûlûm-i İnsânî u Mutâle’ât-ı Ferhengî.
  • Safâ, Z. (1374). Hamâse-i Serâyî Der Îrân. Tahran: İntişârât-ı Firdevsî.
  • Sâkıb Fur, M. (1377). Şâhnâme-Firdevsî u felsefe-i târîh-i Îrân. Tahran: Neşr-i Katre.
  • Sîratu’l-Melik Seyf Zî Yezen, (4 Cilt). Beyrut: Mektebetu’t-Terbiye, 1984.
  • Şemîsâ, S. (1374). Envâ-ı Edebî. Tahran: İntişârât-ı Firdevsî.
  • Târîh-i Sîstân. Virâyeş-i Ca’fer Müderris Sâdikî. Tahran: Neşer-i Merkez, 1373.
  • Vellek, R., Ousten V. (1373). Nazariyyey-i Edeb. (Z. Muvahhad, P. M., çev) Tahran: İntişârât-i İlmî u Ferhengî.
  • Yaktîn, S. Kâle’r-Ruvây (1997). el-Binyâtu’l-Hikâiyye fi’s-Sîrati’ş-Şa’biyye. Beyrut: ed-Dâru’l-Beydâ, el-Merkezu’s-Sekâfî el-‘Arabî.
  • Zeyôr, A. (1982). Kıtâ’u’l-butûle ve’n-nercîs fi’z-zâti’l-‘arabîyye. Beyrut: Dâru’t-Tuley’a.

نگاهی‌ به ویژگیهای قهرمانى رُستَم وسيف بن ذى يزن در دو اثر حماسی: شاهنامه فردوسی وسيره ملک سیف بن ذی یزن

Yıl 2023, Cilt: 23 Sayı: 56, 226 - 257, 30.06.2023
https://doi.org/10.32330/nusha.1228785

Öz

بررسی تطبیقی ادبیات فارسى و عربى، به‌ ویژه در حوزه ادبيات حماسى یا قهرمانى، یکی از پیچیده‌ترین و جذاب‌ترین بخش‌های ادبیات تطبیقی است. مقاله حاضر به بررسی دیدگاه‌های مختلف در زمینه ویژگی‌های قهرمان وعناصر حماسه فارسی وسيره شعبى عربی با تكيه بر شاهنامه حكيم ابو القاسم فردوسی و سیره ملک سیف بن ذی یزن پرداخته است. این نوشتار با مقایسه ویژگی‌های رُستَم وملك سیف بن ذی یزن، دو قهرمان این دو اثر حماسی فارسى و عربى روشن کرده است که به‌ رغم برتری زبانی، سبکی و ساختاری شاهنامه بر سیره ملك سیف ‌بن ذی یزن، اشتراکات زیادی به لحاظ مضمونی و نیز ویژگی‌های قهرمانی، به‌ ویژه از نظر ارزش‌های اخلاقی، در این دو اثر یافت می‌شود. همچنین، تفاوت‌های این دو اثر را افزون بر ویژگی‌های سبکی مولف، می‌ توان به متفاوت بودن اوضاع اجتماعی، دینی، فکری و تاریخی دو ملت فارس وعرب و آرمان‌های آنها نسبت داد

Kaynakça

  • Altuncî, M. (1982) Dirâsât fi’l-edebi’l-mukâren. Şam: İttihâdu’l-Kitâbi’l-‘Arabî
  • el-Mer’î, F. (1989). el-Ve’yu’l-cemâlî ‘inde’l-‘Arab kable’l-İslâm. Dimeşk: Dâru’l-Ebcediyye.
  • et-Taberî, Muhammed b. Cerîr (1968). Târîhu’t-Taberî, Târîhu’r-rusul. (M. Ebu’l-Fadl İbrâhîm, thk.). 2 Cilt. Kahire: Dâru’l-Me’ârif.
  • Firdevsî, Ebu’l-Kâsim (1380). Şâhnâme. Tahran: Neşr-i Katre.
  • Hamîdiyân, S. (1372). Der Âmedî ber endişe u hüner-i Firdevsî. Tahran: Neşer-i Merkez.
  • Heinzl, J. (1379). Şenâhat-i esâtîr-i Îrân. (J. Âmuzkâr – A. Tefaddulî, çev). Tahran: Neşr-i Çeşme.
  • Hûrşîd, F. (1994). Edebu’s-Sîreti’ş-Şa’biyye. Kahire: eş-Şirketu’l-Mısriyye el-‘Âlemiyye li’n-Neşr, Longman. Hüseynî, S. (1374). Şâhneme-i Şâhkâr-i Endîşe. Şiraz: İntişârât-ı Nevîd.
  • Nedûşen, İ., Ali M. (1354). Âvâhâ ve Îmâhâ. Tahran: İntişârât-ı Tûs.
  • Nedûşen, İ., Ali M., (1376). Dâstân dâstânhâ. Tahran: İntişârât-ı Âsâr.
  • Nedûşen, İ., Ali M., (1376). Zindegi u Merg-i Pehlevân der Şahnâne. Tahran: İntişârât-ı Âsâr.
  • Ruzmecô, H. (1375). İnsân-ı ârmânî u kâmil der edebiyât-ı hamâse u irfân-i Fârisî. Tahran: İntişârât-ı İmirkebîr.
  • Ruzmecô, H., (1381). Kalemrô-i Edebiyât-ı Hamâse-i Îrân. Tahran: İntişârât-ı Pejôhşegâh-ı ‘Ûlûm-i İnsânî u Mutâle’ât-ı Ferhengî.
  • Safâ, Z. (1374). Hamâse-i Serâyî Der Îrân. Tahran: İntişârât-ı Firdevsî.
  • Sâkıb Fur, M. (1377). Şâhnâme-Firdevsî u felsefe-i târîh-i Îrân. Tahran: Neşr-i Katre.
  • Sîratu’l-Melik Seyf Zî Yezen, (4 Cilt). Beyrut: Mektebetu’t-Terbiye, 1984.
  • Şemîsâ, S. (1374). Envâ-ı Edebî. Tahran: İntişârât-ı Firdevsî.
  • Târîh-i Sîstân. Virâyeş-i Ca’fer Müderris Sâdikî. Tahran: Neşer-i Merkez, 1373.
  • Vellek, R., Ousten V. (1373). Nazariyyey-i Edeb. (Z. Muvahhad, P. M., çev) Tahran: İntişârât-i İlmî u Ferhengî.
  • Yaktîn, S. Kâle’r-Ruvây (1997). el-Binyâtu’l-Hikâiyye fi’s-Sîrati’ş-Şa’biyye. Beyrut: ed-Dâru’l-Beydâ, el-Merkezu’s-Sekâfî el-‘Arabî.
  • Zeyôr, A. (1982). Kıtâ’u’l-butûle ve’n-nercîs fi’z-zâti’l-‘arabîyye. Beyrut: Dâru’t-Tuley’a.

A Look at the Heroic Characteristics of Rustam and Sayf ibn Ziyazan in the Two Works of Shahnama Fardowsi and King Saif Bin Zi Yazan's Sirat

Yıl 2023, Cilt: 23 Sayı: 56, 226 - 257, 30.06.2023
https://doi.org/10.32330/nusha.1228785

Öz

Arab Iranian comparative studies, especially in the literature of enthusiasm, are considered among the most important comparative world studies as well as the most complicated and controversial ones. I attempted in this article to survey a set of critical views concerning the Persian national zeal and Arab Sirat. I defined the zealous and heroic characteristics of these two literary genres. I relied on the Farsi poet Abu Qasem Al Fardosi and King Saif Bin Zi Yazan's biography. However, the main goal of this article is to introduce the heroic values of the major hero of these two works of enthusiasm: Rustam and King Saif Bin Zi Yazan. They are values that almost sum up the features of the Farsi zealous hero and the Arab zealous hero. Besides, this article attempts to trace the most important heroic features, both the similar and the different ones between these two heroes. We come to a conclusion that these two works of enthusiasm, despite their different views in many aspects, especially the type of language used as well as the form and style, they share many heroic and zealous elements between the two major heroes. As for the different elements between the two Arab and Farsi heroes, they result from the different social, religious, intellectual and historical situations for the Arab and Farsi nations in addition to their different values and principles, not to mention the impact of their authors.

Kaynakça

  • Altuncî, M. (1982) Dirâsât fi’l-edebi’l-mukâren. Şam: İttihâdu’l-Kitâbi’l-‘Arabî
  • el-Mer’î, F. (1989). el-Ve’yu’l-cemâlî ‘inde’l-‘Arab kable’l-İslâm. Dimeşk: Dâru’l-Ebcediyye.
  • et-Taberî, Muhammed b. Cerîr (1968). Târîhu’t-Taberî, Târîhu’r-rusul. (M. Ebu’l-Fadl İbrâhîm, thk.). 2 Cilt. Kahire: Dâru’l-Me’ârif.
  • Firdevsî, Ebu’l-Kâsim (1380). Şâhnâme. Tahran: Neşr-i Katre.
  • Hamîdiyân, S. (1372). Der Âmedî ber endişe u hüner-i Firdevsî. Tahran: Neşer-i Merkez.
  • Heinzl, J. (1379). Şenâhat-i esâtîr-i Îrân. (J. Âmuzkâr – A. Tefaddulî, çev). Tahran: Neşr-i Çeşme.
  • Hûrşîd, F. (1994). Edebu’s-Sîreti’ş-Şa’biyye. Kahire: eş-Şirketu’l-Mısriyye el-‘Âlemiyye li’n-Neşr, Longman. Hüseynî, S. (1374). Şâhneme-i Şâhkâr-i Endîşe. Şiraz: İntişârât-ı Nevîd.
  • Nedûşen, İ., Ali M. (1354). Âvâhâ ve Îmâhâ. Tahran: İntişârât-ı Tûs.
  • Nedûşen, İ., Ali M., (1376). Dâstân dâstânhâ. Tahran: İntişârât-ı Âsâr.
  • Nedûşen, İ., Ali M., (1376). Zindegi u Merg-i Pehlevân der Şahnâne. Tahran: İntişârât-ı Âsâr.
  • Ruzmecô, H. (1375). İnsân-ı ârmânî u kâmil der edebiyât-ı hamâse u irfân-i Fârisî. Tahran: İntişârât-ı İmirkebîr.
  • Ruzmecô, H., (1381). Kalemrô-i Edebiyât-ı Hamâse-i Îrân. Tahran: İntişârât-ı Pejôhşegâh-ı ‘Ûlûm-i İnsânî u Mutâle’ât-ı Ferhengî.
  • Safâ, Z. (1374). Hamâse-i Serâyî Der Îrân. Tahran: İntişârât-ı Firdevsî.
  • Sâkıb Fur, M. (1377). Şâhnâme-Firdevsî u felsefe-i târîh-i Îrân. Tahran: Neşr-i Katre.
  • Sîratu’l-Melik Seyf Zî Yezen, (4 Cilt). Beyrut: Mektebetu’t-Terbiye, 1984.
  • Şemîsâ, S. (1374). Envâ-ı Edebî. Tahran: İntişârât-ı Firdevsî.
  • Târîh-i Sîstân. Virâyeş-i Ca’fer Müderris Sâdikî. Tahran: Neşer-i Merkez, 1373.
  • Vellek, R., Ousten V. (1373). Nazariyyey-i Edeb. (Z. Muvahhad, P. M., çev) Tahran: İntişârât-i İlmî u Ferhengî.
  • Yaktîn, S. Kâle’r-Ruvây (1997). el-Binyâtu’l-Hikâiyye fi’s-Sîrati’ş-Şa’biyye. Beyrut: ed-Dâru’l-Beydâ, el-Merkezu’s-Sekâfî el-‘Arabî.
  • Zeyôr, A. (1982). Kıtâ’u’l-butûle ve’n-nercîs fi’z-zâti’l-‘arabîyye. Beyrut: Dâru’t-Tuley’a.

İKİ HAMASÎ ESERDE RÜSTEM VE SEYF B. ZÎYEZEN’İN KAHRAMANLIK ÖZELLİKLERİNE BİR BAKIŞ: FİRDEVSÎ’NİN ŞEHNAMESİ VE SÎRET-İ MELİK SEYF B. ZÎYEZEN

Yıl 2023, Cilt: 23 Sayı: 56, 226 - 257, 30.06.2023
https://doi.org/10.32330/nusha.1228785

Öz

Arap-İran karşılaştırmalı incelemeleri, özellikle de kahramanlık içeren (Hamâsî) edebiyat alanında olanlar en önemli uluslararası karşılaştırmalı araştırma örneklerindendir. Bunlar bu alanın en canlı ve en karmaşık olanlarındandır. Bu makalede, İranlı şair Ebu’l-Kâsım el-Firdevsî’nin Şâhnâme ve Melik Seyf b. Zî Yezen’in Sîret’ine dayanarak, İran ve Arap kavmiyetçiliği yapısı hakkında bir dizi eleştirel görüş sunmaya ve bu iki edebiyat türündeki kahramanlık ve milliyetçilik özelliklerini tanıtmaya çalışılmıştır. Ancak bu makalenin asıl amacı, bu iki eserin ana kahramanlarının hamasî değerlerini tanıtmaktır. Bunlar Rüstem ve Melik Seyf b. Zî Yezen’dir. Bu değerler İranlı ve Arap kahramanlıklarının özelliklerini adeta özetlemektedir. Bu makalede söz konusu iki benzer ve farklı vasıfları incelenmiştir. Çalışma sonucunda varılan netice şu şekilde ifade edilebilir: Bu iki kahramanlık eseri, özellikle kullanılan dil, biçim ve üslup olmak üzere, pek çok konuda farklılık göstermesine rağmen, iki ana kahramana özgü hamaset ve kahramanlığa dair yine pek çok ortak öğeye de sahiptir. İran ve Arap kahramanları arasındaki farklı unsurlar ise, yazarlarının etkisine ek olarak, İran ve Arap milletlerinin farklı sosyal, dinî, fikrî, tarihî koşullarından ve ayrıca değer ve ideallerindeki farklılıktan kaynaklanmaktadır.

Kaynakça

  • Altuncî, M. (1982) Dirâsât fi’l-edebi’l-mukâren. Şam: İttihâdu’l-Kitâbi’l-‘Arabî
  • el-Mer’î, F. (1989). el-Ve’yu’l-cemâlî ‘inde’l-‘Arab kable’l-İslâm. Dimeşk: Dâru’l-Ebcediyye.
  • et-Taberî, Muhammed b. Cerîr (1968). Târîhu’t-Taberî, Târîhu’r-rusul. (M. Ebu’l-Fadl İbrâhîm, thk.). 2 Cilt. Kahire: Dâru’l-Me’ârif.
  • Firdevsî, Ebu’l-Kâsim (1380). Şâhnâme. Tahran: Neşr-i Katre.
  • Hamîdiyân, S. (1372). Der Âmedî ber endişe u hüner-i Firdevsî. Tahran: Neşer-i Merkez.
  • Heinzl, J. (1379). Şenâhat-i esâtîr-i Îrân. (J. Âmuzkâr – A. Tefaddulî, çev). Tahran: Neşr-i Çeşme.
  • Hûrşîd, F. (1994). Edebu’s-Sîreti’ş-Şa’biyye. Kahire: eş-Şirketu’l-Mısriyye el-‘Âlemiyye li’n-Neşr, Longman. Hüseynî, S. (1374). Şâhneme-i Şâhkâr-i Endîşe. Şiraz: İntişârât-ı Nevîd.
  • Nedûşen, İ., Ali M. (1354). Âvâhâ ve Îmâhâ. Tahran: İntişârât-ı Tûs.
  • Nedûşen, İ., Ali M., (1376). Dâstân dâstânhâ. Tahran: İntişârât-ı Âsâr.
  • Nedûşen, İ., Ali M., (1376). Zindegi u Merg-i Pehlevân der Şahnâne. Tahran: İntişârât-ı Âsâr.
  • Ruzmecô, H. (1375). İnsân-ı ârmânî u kâmil der edebiyât-ı hamâse u irfân-i Fârisî. Tahran: İntişârât-ı İmirkebîr.
  • Ruzmecô, H., (1381). Kalemrô-i Edebiyât-ı Hamâse-i Îrân. Tahran: İntişârât-ı Pejôhşegâh-ı ‘Ûlûm-i İnsânî u Mutâle’ât-ı Ferhengî.
  • Safâ, Z. (1374). Hamâse-i Serâyî Der Îrân. Tahran: İntişârât-ı Firdevsî.
  • Sâkıb Fur, M. (1377). Şâhnâme-Firdevsî u felsefe-i târîh-i Îrân. Tahran: Neşr-i Katre.
  • Sîratu’l-Melik Seyf Zî Yezen, (4 Cilt). Beyrut: Mektebetu’t-Terbiye, 1984.
  • Şemîsâ, S. (1374). Envâ-ı Edebî. Tahran: İntişârât-ı Firdevsî.
  • Târîh-i Sîstân. Virâyeş-i Ca’fer Müderris Sâdikî. Tahran: Neşer-i Merkez, 1373.
  • Vellek, R., Ousten V. (1373). Nazariyyey-i Edeb. (Z. Muvahhad, P. M., çev) Tahran: İntişârât-i İlmî u Ferhengî.
  • Yaktîn, S. Kâle’r-Ruvây (1997). el-Binyâtu’l-Hikâiyye fi’s-Sîrati’ş-Şa’biyye. Beyrut: ed-Dâru’l-Beydâ, el-Merkezu’s-Sekâfî el-‘Arabî.
  • Zeyôr, A. (1982). Kıtâ’u’l-butûle ve’n-nercîs fi’z-zâti’l-‘arabîyye. Beyrut: Dâru’t-Tuley’a.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Farsça
Konular Sanat ve Edebiyat
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Moustafa Albakour 0000-0001-9135-3511

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2023
Gönderilme Tarihi 3 Ocak 2023
Kabul Tarihi 18 Haziran 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 23 Sayı: 56

Kaynak Göster

APA Albakour, M. (2023). نگاهی‌ به ویژگیهای قهرمانى رُستَم وسيف بن ذى يزن در دو اثر حماسی: شاهنامه فردوسی وسيره ملک سیف بن ذی یزن. Nüsha, 23(56), 226-257. https://doi.org/10.32330/nusha.1228785