USE OF HIGH-BINDING MORTAR MASONRY IN CONSTRUCTION AND THE EFFECT OF THE CHANGE OF BONDING TYPES ON THE CAPACITY OF LOAD BEARING

Yıl 2009, Cilt: 4 Sayı: 4, 629 - 642, 01.05.2009

Mahmut Sami Döndüren Recep Kanıt

Öz

In this experimental study, the samples of masonry wall were produced to increase the capacity of horizontal load bearing for two different methods. The second represented the samples of masonry wall with mortar with increased high-binding mortar with the help of additional materials. Preliminary experiments were made to determine the mixing rate of the additional material and the amount with the most proper value was used in the further experiments. In the experiential study, standard shearing test, suggested in ASTM 1391-81 for masonry wall samples, was applied. The samples produced in the same measurements were put under experiment. In the second stage, the samples were produced by using different bonding types. The samples formed by using running bond and interlocking bond were used. The behaviors of the samples and the cracks observed were put under analysis. In conclusion, the load- displacement graphics for the walls with normal mortar and additive material mortar were compared with the load-displacement graphics for the samples with running bond and interlocking bond.

Anahtar Kelimeler

Additional Material, Masonry Wall, Bond Type, Mechanical Behavior, Binding Feature,

YIĞMA YAPI OLUŞTURULMASINDA BAĞLAYICI ÖZELLİĞİ ARTIRILAN HARÇ KULLANILMASI VE ÖRGÜ TİPLERİNİN DEĞİŞTİRİLMESİNİN YATAY YÜK TAŞIMA KAPASİTESİNE ETKİSİ

Öz

Bu çalışmada, yığma yapıların yatay yük taşıma kapasitelerini artırmak amacıyla iki farklı yöntem için yığma duvar numuneleri üretilerek deneyler yapılmıştır. Katkı maddesinin karışım miktarını belirlemek için ön deneyler yapılmış, bulunan en uygun karışım miktarı diğer deneylerde kullanılmıştır. Yapılan deneysel çalışmada, ASTM 1391-81'de önerilen, yığma duvar numuneleri için standart kayma gerilmesi deney tekniği kullanılmıştır. Aynı boyutlarda üretilen duvar numuneleri deneye tabi tutulmuştur. İkinci kısımda farklı örgü tipleri kullanılarak numuneler üretilmiştir. Burada düz örgü ve kilit örgü tipleri kullanılarak duvar numuneleri hazırlanmış ve deneye tabi tutulmuştur. Deney numunelerinde gözlenen davranışlar ve deney sonucu oluşan çatlaklar incelenmiştir. Sonuç olarak normal harçla ve katkı maddeli harçla örülen duvar numunelerinde oluşan yük-deplasman grafikleri ve düz örgüyle kilit örgü tiplerinde örülen duvar numunelerinde oluşan yük-deplasman grafikleri karşılaştırılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Katkı Maddesi, Yığma Duvar, Örgü Tipi, Mekaniksel Davranış, Bağlayıcı Özellik,