PROOFS CONCERNING TRADE BETWEEN HARAPPA AND MESOPOTAMIA CIVILIZATIONS

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 19, 20.03.2019

Kadriye Leyla Ceyhan

https://doi.org/10.33469/oannes.5

Öz

All of the world's first civilizations have been settled on the river sides which are near the fertile agricultural land. Geography has influenced people in terms of social, economic, cultural and religious aspects. People of Harappa-Indus civilization who preferred to live close to water resources - have existed between 3000 and 1500 BC and have exchanged the surplus product that they obtained from agricultural lands, raw material and processed materials with other countries. Harappa civilization traded with Mesopotamia, the overseas region, where it interacted most outside the surrounding areas. Trade is the main driving force for the two civilizations to interact. They have established internal and external trade networks with the techniques of land and sea transportation which was far over its age. Our study aims to demonstrate evidence of trade in both regions and to demonstrate the relationship between these two civilizations.

Anahtar Kelimeler

Mesopotamia, Harappa, Indus, Trade

HARAPPA VE MEZOPOTAMYA MEDENİYETLERİ ARASINDAKİ TİCARETE DAİR KANITLAR

Öz

Dünyanın ilk medeniyetleri, verimli tarım arazilerine yakın olan nehir kenarlarında yerleşik hayata geçmişlerdir. Coğrafya, insanları sosyal, ekonomik, kültürel ve dini yönden etkilemiştir. Su kaynaklarına yakın olarak yaşamayı tercih eden Harappa – İndus medeniyeti halkı M.Ö. 3000 - 1500 tarihleri arasında var olmuş ve tarımsal arazilerinden elde ettikleri artı ürünü, hammaddeyi ve işlenmiş materyalleri diğer ülkelerle takas etmişlerdir. Harappa medeniyeti, çevresindeki diğer bölgeler dışında en fazla etkileşimde bulunduğu denizaşırı bölge olan Mezopotamya ile ticaret yapmıştır. İki medeniyetin karşılıklı olarak etkileşimde bulunmaları için temel itici faktör ise ticarettir. Kara ve deniz yolu taşımacılığı ile çağının çok üzerinde tekniklerle iç ve dış ticaret ağları kurmuşlardır. Çalışmamız, her iki bölgede ticarete dair kanıtların olduğunu ve elde edilen bu kanıtlarla iki medeniyet arasındaki ilişkiyi ortaya koymayı amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Mezopotamya, Harappa, İndus, Ticaret

Kaynakça

• AKDOĞAN, B., 2001. “Sanat, Sanatçı, Sanat Eseri Ve Ahlak”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, C. 42, ss. 213 - 241.
• ALP, K. Ö., 2013. “Sanatın Temsili Ve Postmodern Sanatta Temsil”, Süleyman Demirel Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi Hakemli Dergisi, Sayı.12, ss. 40 - 58.
• AMBEDKAR, R. B., 2018. “Ancient Indian Commerce: Commercial Relations of India in the Middle East”, Createspace Independent Publication.
• AYDIN, B. İ., 2007. “Kimlik Betimleyici Tasarımlar: Mühürler”, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
• BARTON, A.G., 1928 - 1929. “A Comparative List of the Sıgns In The So-Called Indo-Sumerian Seals”, The American Schools of Oriental Research. Vol. 10, ss. 75 - 94.
• BULUT, Y., 2003. “Hindistan'da İngiliz Sömürgeciliği, Oryantalizm ve William Jones’’, İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, C.3, S.6, ss. 71 - 106.
• CUNNINGHAM, A., 1871. The Ancient Geography of India. I. The Buddhist Period, London, s. 628
• DALES, F. G., 1968 “Of Dice and Men”, Journal of the American Oriental Society, Vol. 88, No. 1. ss. 14 - 23.
• DANİ, A.H. – MASSON, V.M. 1999. History of Civilizations of Central Asia. Motilal Banarsıdass Publishers. New Delhi.
• DAVE, V., 2018. “Using Indus Valley Expertise to Tackle Some Current Issues İn South Asia”, International Youth History Congress, Maharshi Dayanand College, University of Mumbai.
• ELISABETH, C.L. - CASPERS, D., 2018. “Harappan Trade in The Arabıan Gulf in The Thırd Mıllennıum B.C.”, Archaeopress Publishing Ltd. London, ss. 3 - 20.
• ERDOĞAN, İ., 1999. “İlk Çağlardaki Egemen İletişim Biçimleri Üzerine Bir Değerlendirme”, Kültür ve İletişim, ss. 15 - 47.
• EROL, H. 2015 “Eski Asur Şehir Devletinin Ticari Tekelleşme Politikası” Tarih Araştırmaları Dergisi, C. 34/ ss. 425 - 443.
• FRENEZ, D., 2016. “Proceedings of the Seminar for Arabian Studies”, Archaeo Press Publishing, London, ss. 107 - 124.
• GELB, J. I. 1970. “Makkan and Meluḫḫa in Early Mesopotamian Sources”, Presses Universitaires, Paris, Vol. 64, No. 1, ss. 1- 8.
• GENSHEIMER, R.T., 1984 “The Role of Shell İn Mesopotamia: Evidence for Trade Exchange with Oman and The Indus Valley”, Paleorient and CNRS Editions and CNRS Editions, Vol. 10, No. 1, ss. 65 - 73.
• GÜLER, T., 2006. “Antik Çağ Doğu Akdeniz Ticareti Ve Ticaret Gemileri”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Arkeoloji Ana Bilim Dalı Klasik Arkeoloji Bilim Dalı. Konya. ss. 1 – 75.
• HABİB, İ., 2002. “The Indus Civilization. Aligarh Historians Society”, Aligarh Historians Society, ss. 1 - 106.
• HAMZA, L., 2006. Antik Çağda Doğu Akdeniz’de Deniz Ticareti, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Konya.
• JAVONILLO, C. J., 2010. "Indus Valley Civilization: Enigmatic, Exemplary, and Undeciphered,” College of DuPage, Vol. 8, Article 21, ss. 67 - 75.
• KARLOVSKY- LAMBERG, C. C., 1972. ‘‘Trade Mechanisms in IndusMesopotamian Interrelations’’, Journal of the American Oriental Society, Vol. 92, No. 2, ss. 222 – 229.
• KENOYER, J. M., 1998. Ancient Cities of the Indus Valley Civilization. Oxford University, New York.
• KENOYER, J. M., 2013. “Iconography of the Indus Unicorn: Origins and Legacy”, Walnut Creek, California, ss. 107 - 123.
• KENOYER, J.M. 1994 “From' Sumer to Meluhha”, Wisconsin Archaeological Reports, Vol. 3, ss. 71 - 77.
• KURUL, E., 2013. “H. PARKINS – C. SMITH, Ticaret, Tüccarlar ve Antik Kent”, Mediterranean Journal of Humanities, ss. 375 - 378.
• LAWLER, A. 2008 “Boring No More, a Trade Savvy Indus Emerges”, American Association for the Advancement of Science, Vol. 320, No. 5881, ss. 1276-1281.
• NEELIS, J., 2011. “Capıllary Routes of the Upper Indus”, Brill. ss.1 - 32.
• PARPOLA, S.- BRUNSWIG R. H., 1977. “The Meluhha Village: Evidence of Acculturation of Harappan Traders in Late Third Millennium Mesopotamia?”, Journal of the Economic and Social History of the Orient, Vol. 20, No. 2, ss. 129 - 165.
• POSSEHL, L. G., 1991. Ed.: Richard H. Meadow, “Harappa Excavations 1986 - 1990”, Prehistory Press, ABD.
• PRABHAKAR, N.V., 2010. “Harappans and Their Mesopotamian Contacts”, India International Centre, ss. 1 - 27.
• SCHUG, R. G.- WALIMBE, S. 2016. A Companion to South Asia in the Past. “Aryans and The Indus Civilization: Archaeological, Skeletal, And Molecular Evidence” John Wilev. Amerika.
• SCHUGA, G. R.,- Gray, K., - V. Tripathy M., vd., 2012. “A peaceful realm? Trauma and Social Differentiation at Harappa”, International Journal of Paleopathology, ss. 136 - 147.
• SHAHANI, L., 2015. “Trade And Transport Mechanisms Of Protohistoric Sea Trade Between Harappans And Mesopatamia – With Fresh Evidence From Oman Peninsula”, Bulletin of the Deccan College Research Institute, Vol. 64-65, ss. 375 - 377.
• SHENDGE J. M., 1997. “The Language of the Harappans: From Akkadian to Sanskrit”, Abhinav Publications, India, ss. 2 - 314.
• SMITH, L. M., 2017. “Walking with the Unicorn Social Organization and Material Culture in Ancient South Asia”, Archaeo Press Archaeology, ss. 536 - 546.
• SÖNMEZ, B., 2007. “Sanata Ödül Verilebilir mi?”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, C.6 S.20, ss. 63 - 82.
• SUSUZ, S. 2007. Günümüz Sanatında Öznel Bir Tavır Olarak Sanatçının Kendi İmgesi, Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Grafik Ana Sanat Dalı Sanatta Yeterlilik Tezi, İzmir.
• TAŞ, S., - GÜNAY, E., 2015. “Antik Çağ Toplumlarının Özellikleri, Geleneksel Statüleri ve İktisadi Yapıyı Belirleyen Kurumları” KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 12, ss. 141 - 164.
• WRIGHT, P.R., 2010. “The Ancient Indus Urbanism, Economy, and Society”, Cambridge University Press, S.1, ss. 1- 316.