Iranian New Wave Movie and Majid Majidi's "Children of Paradise" Film Abstract

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 2, 333 - 342, 07.07.2017

Ufuk Uğur

Öz

Cinema also tells the story that reflects the spirit of the age like other art disciplines. The cinema, influenced by the values of the society it is in as a modern era, is not independent of political, economic and cultural changes. Each country cinema serves as a kind of mirror with films produced by feeding it from its own culture. The audience witnesses the social and cultural structure of that country in every film they watch. In addition to being commercial, cinema is both a cultural creator and a cultural transporter. As a culturist, the cinema is quite powerful and at the same time constitutes the country's visual memory. Iranian cinema witnessed the most productive period of this movement after the revolution before the revolution and the commercial and at the same time the first wave of the New Wave movement Iranian cinema has given way to important artistic works accepted in the world as well as commercial products, starting from the values of the society where it exists. The cinematic products that the directors transmit by visualizing their personal world are the reflection of the society they live in at the same time. Majidi's multi-layered narrative language originates from the richness of Iranian art, producing films that are influenced by the cultural and social values of his country in his own geography. Majid Majidi is the last generation representative of the cinema, known in Iranian society and known as the Iranian New Wave. He emphasizes the general human values of the films he made by going out of his way to Islam. Adopting a realism approach in cinema, Majidi presented a narrative that reflects human nature through child innocence with a fairly natural and simple narrative language. It has a simple narrative language that conveys the elements of morality and virtue that children convey from a child's point of view as if it were the reality of the 'Children of Paradise' film. In addition to the use of the camera in the film, the lighting and the space are also conveyed in a way that they perceive.

Anahtar Kelimeler

Cinema, Iran, Realizm, Majidi, New Wave

İran Yeni Dalga Sineması ve Majid Majidi’nin “Cennetin Çocukları” Filmi

Öz

Sinema da diğer sanat disiplinleri gibi
çağının ruhunu yansıtan öyküler anlatır. Modern dönem aygıtı olarak içinde
bulunduğu toplumun değerlerinden etkilenen sinema politik, ekonomik ve kültürel
değişimlerden bağımsız değildir. Her ülke sineması kendi kültüründen beslenerek
ürettiği filmler ile bir tür toplumsal ayna görevi görür. Seyirci izlediği her
filmde o ülkenin sosyal ve kültürel yapısına da tanıklık eder. Sinema ticari
yapısının yanı sıra aynı zamanda hem bir kültür oluşturucu hem de bir kültür aktarıcıdır.
Kültür aktarıcısı olarak sinema oldukça güçlüdür ve aynı zamanda ülkelerin
görsel hafızasını oluşturur. İran sineması da var olduğu toplumun değerlerinden
yola çıkarak ticari ürünlerin yanı sıra Dünya’da kabul görmüş önemli sanatsal
eserler vermiştir. İran sineması devrimden önce ticari ve aynı zamanda Yeni
Dalga akımının ilk dönemini yaşamış devrimden sonra ise bu akımın en verimli
dönemine tanıklık etmiştir. Yönetmenlerin kişisel dünyalarını görselleştirerek
aktardıkları sinemasal ürünler aynı zamanda yaşadıkları toplumun yansımasıdır.
Majid Majidi’de İran toplumunda yetişmiş ve İran Yeni Dalga sinemasının son
kuşak temsilcileri arasındadır. Kendi coğrafyasında ülkesinin kültürel ve
sosyal değerlerinden etkilenerek filmler üreten Majidi’nin anlatı dilindeki çok
katmanlılık İran sanatlarındaki zenginlikten kaynaklanmaktadır.   İslami görüşten yola çıkarak yaptığı
filmleri genel insani değerlere vurgu yapmaktadır. Sinemada gerçekçilik
yaklaşımını benimseyen Majidi cennetin çocukları filmi ile oldukça doğal ve
yalın bir anlatım diliyle çocuk masumiyeti üzerinden insan doğasını yansıtan
bir anlatı sunmuştur. Çocuk bakış açısıyla aktardığı ahlak ve erdem gibi
unsurları işlediği ‘Cennetin Çocukları’ filmi dış gerçekliği olduğu gibi
aktaran sade bir anlatı diline sahiptir. Filmde
kamera kullanımının yanı sıra aydınlatma ve mekan unsuru da gözün algıladığı
biçimde aktarılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sinema, İran, Gerçekçilik, Majidi, Yeni Dalga

Kaynakça

• Abisel N. (1989). “Sessiz Sinema” Ankara Üni. Basın Yayın Y.O. Yayınları, Ankara
• Aktaş C. (2005). “Şark’ın Şiiri: İran Sineması”, Kapı yayınları, İstanbul
• Özüdoğru P. (2004). “Minimalizm ve Sinema”, Es Yayınları, İstanbul
• Dabaşi H. (2004). “İran Sineması”, Çev. B. Aladağ/B. Kovulmaz Agora kitaplığı, İstanbul
• Gökçe Ö. (2012). “İran Sineması Üzerine Söyleşi”, İstanbul.
• Gürata A. (2010). “Gerçekçi ve Duygusal”, Altyazı Dergisi, İstanbul