Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Impact of Workers’ Procrastination Behaviour on Work-Life Balance: A Research in Konya Province

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 2, 467 - 482, 30.07.2021
https://doi.org/10.48146/odusobiad.868472

Öz

Humanbeings has taken an active role in maintaining their life in the society from past to present. Individuals are in an effort to create a balance between private life and business life and to carry out both in their working life. However, this balance is not so easy to achieve. The existence of many factors that disrupt this balance causes imbalance. One of these factors is that people have procrastination or tendency towards this behavior, which is accepted as the disease of our age. This behavior can be expressed as human beings tend to postpone their work for different reasons and feel comfortable, albeit temporarily. Procrastination is a phenomenon that manifests itself in people's daily work, academic life and even business life, and this action seriously affects people's lives. Studies on "procrastination" and "work-life balance" variables have been handled with different subjects. In the literature, studies on procrastination are mostly related to academic procrastination. In the present study, it was investigated whether the general procrastination behaviors of the sample group of 148 people working in different fields in Konya have an effect on the work-life balance by moving away from academic delay. For this purpose, an online survey was conducted with employees. The questionnaires obtained from the sample group were analyzed with the SPSS 23 program. Regression analysis and independent sample t test analysis were performed for hypothesis tests. As a result of the analysis, the general procrastination behaviors of the employees have a significant effect on the work life balance. As a result of the independent sample t test, it was determined that procrastination behavior in employees differs according to marital status. On the other hand, work-life balance shows a significant difference according to the sector. Hence, H1, H4 and H6 hypotheses were accepted.

Kaynakça

  • Akhtar, S., & Faisal Malik, M. (2016). Effect of Boredom and Flexible Work Practices on the Relationship of WFC with Procrastination and Affective Commitment: Mediation of Non-Work-Related Presenteeism. Global Journal of Flexible Systems Management, 17(4), 343-356. doi:10.1007/s40171-016-0132-6
  • Akın, A., Ulukök, E., & Arar, T. (2017). İş-yaşam dengesi: Türkiye’de yapılan çalışmalara yönelik teorik bir inceleme. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 113-124.
  • Aksoy, H. (2017). Kamu Kurumlarında Erteleme Davranışı: Bir Kamu Kurumunda Örnek Çalışma. (Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi,
  • Albayrak, E. (2015). Genel Erteleme Davranışı Olan ve Olmayan Bireylerin Yönetici İşlevler Açısından İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Haliç Üniversitesi,
  • Altıok Gürel, P. (2018). İŞ-YAŞAM DENGESİNİ SAĞLAYAN FAKTÖRLERİN KADIN AKADEMİSYENLER İÇİN BELİRLENMESİ: LOJİSTİK REGRESYON ANALİZİ. İstanbul Üniversitesi Kadın Araştırmaları Dergisi, 1, 31-44.
  • Apaydın, Ç. (2011). Öğretim üyelerinin işe bağımlılık düzeyi ile iş-yaşam dengesi ve iş-aile yaşam dengesi arasındaki ilişki. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Yönetimi ve Politikası Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
  • Aydemir, S. (2018). Çalışanlarda Erteleme Davranışı (İşyeri Prokrastinasyonu) Gelişiminde Zaman Tuzaklarının Etkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(6), 1031-1040.
  • Azimi, H., Ajalli, M., & Amari, M. (2017). Presentation of a Model for Survey of the Effective Factors on Procrastination of Employees in Organizations. International Journal of Management, Accounting and Economics, 4(6), 675-681. Retrieved from http://www.ijmae.com/article_115032_ab469682720daa32a274144c848dc083.pdf
  • Aziz, S., Adkins, C. T., Walker, A. G., & Wuensch, K. L. (2010). Workaholism and work–life imbalance: Does cultural origin influence the relationship? International Journal of Psychology, 45(1), 72-79. doi:10.1080/00207590902913442
  • Bobat, S., Mshololo, N., & Reuben, S. (2012). A Qualitative Exploration of Women's Work—Life Balance Over the Life Course: A Case Study of Retail Managers. Journal of Psychology in Africa, 22(2), 227-232. doi:10.1080/14330237.2012.10820521
  • Chu, A. H., & Choi, J. N. (2005). Rethinking procrastination: positive effects of "active" procrastination behavior on attitudes and performance. J Soc Psychol, 145(3), 245-264. doi:10.3200/socp.145.3.245-264
  • Çakıcı, D. Ç. (2003). Lise ve Üniversite Öğrencilerinde Genel Erteleme ve Akademik Erteleme Davranışlarının İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi,
  • Çetinkaya, A. Ş., & Güleç, G. (2018). SANAL TAKIMLARDA SAPKIN DAVRANIŞLAR. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 16(1), 275 - 288.
  • Dewitte, S., & Lens, W. (2000). Procrastinators lack a broad action perspective. European Journal of Personality, 14, 121-140. doi:10.1002/(SICI)1099-0984(200003/04)14:2<121::AID-PER368>3.0.CO;2-#
  • Durna, U., & Babayiğit, A. (2015). İş Görenlerin İş Yaşam Dengesine Yönelik Tutumlarının Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi Impact on Organizational Commitment of Attitudes towards Work-Life Balance of Employees.
  • Ferrari, J. R. (1992). Procrastination in the workplace: Attributions for failure among individuals with similar behavioral tendencies. Personality and Individual Differences, 13(3), 315-319. doi:https://doi.org/10.1016/0191-8869(92)90108-2
  • Gulbahar, Ch, A. A., Kundi, G., Qureshi, Q. A., & Akhtar, R. (2014). Relationship between Work-Life Balance & Organizational Commitment. Research on humanities and social sciences, 4, 1-7.
  • Gül, A. Y. (2015). İŞ YAŞAMINDA İŞİ ERTELEME DAVRANIŞI VE NEDENLERİ. (Yüksek Lisans Tezi). DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ,
  • Gümüş, İ., & Türkyılmaz, B. GÜNEY AVRUPA VE TÜRKİYE’DE İŞ-YAŞAM DENGESİ: KARŞILAŞTIRMALI BİR ANALİZ. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 64-88.
  • Hammer, C. A., & Ferrari, J. R. (2002). Differential incidence of procrastination between blue and white-collar workers. Current Psychology, 21(4), 333-338. doi:10.1007/s12144-002-1022-y
  • Harris, N. N., & Sutton, R. I. (1983). Task Procrastination in Organizations: A Framework for Research. Human Relations, 36(11), 987-995. doi:10.1177/001872678303601102
  • Igbinomwanhia, O., Iyayi, O., & Iyayi, F. (2012). Employee Work-Life Balance as an HR Imperative. African Research Review, 6, 109-126.
  • Jayanthi, B., & Vanniarajan, T. (2012). WORK-LIFE IMBALANCE AMONG EXECUTIVES: A GENDER FOCUS. Global Management Review, 6(2).
  • Joubert, C. P. (2015). The relationship between procrastination and academic achievement of high school learners in North West province, South Africa.
  • Kanten, P. (2016). The antecedents of procrastination behavior: personality characteristics, self-esteem and self-efficacy. Pressacademia, 2, 331-331. doi:10.17261/Pressacademia.2016118653
  • Klingsieck, K. B. (2013). Procrastination: When good things don’t come to those who wait. European Psychologist, 18(1), 24-34. doi:10.1027/1016-9040/a000138
  • Knaus, W. J. (2000). Procrastination, Blame, and Change. Journal of Social Behavior and Personality, 15, 153-166.
  • Korkmaz, O., & Erdoğan, E. (2014). İş Yaşam Dengesinin Örgütsel Bağlılık ve Çalışan Memnuniyetine Etkisi. Ege Academic Review, 14(4).
  • Metin, U. B., Peeters, M. C. W., & Taris, T. W. (2018). Correlates of procrastination and performance at work: The role of having “good fit”. Journal of Prevention & Intervention in the Community, 46(3), 228-244. doi:10.1080/10852352.2018.1470187
  • Metin, U. B., Taris, T. W., & Peeters, M. C. W. (2016). Measuring procrastination at work and its associated workplace aspects. Personality and Individual Differences, 101, 254-263. doi:https://doi.org/10.1016/j.paid.2016.06.006
  • Nguyen, B., Steel, P., & Ferrari, J. (2013). Procrastination's Impact in the Workplace and the Workplace's Impact on Procrastination. International Journal of Selection and Assessment, 21. doi:10.1111/ijsa.12048 OECD. (2011). How's life?: Measuring Well-Being. Paris.
  • Özdevecioglu, M., & Doruk, N. Ç. (2009). Organizasyonlarda Is-Aile ve Aile Is Çatismalarinin Çalisanlarin Is ve Yasam Tatminleri Üzerindeki Etkisi. Erciyes Üniversitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33, 69-99.
  • Pearlman-Avnion, S., & Zibenberg, A. (2018). Prediction and job-related outcomes of procrastination in the workplace. Journal of Prevention & Intervention in the Community, 46(3), 263-278. doi:10.1080/10852352.2018.1470418
  • Prem, R., Scheel, T. E., Weigelt, O., Hoffmann, K., & Korunka, C. (2018). Procrastination in Daily Working Life: A Diary Study on Within-Person Processes That Link Work Characteristics to Workplace Procrastination. Frontiers in Psychology, 9(1087). doi:10.3389/fpsyg.2018.01087
  • Pychyl, T. A., & Flett, G. L. (2012). Procrastination and self-regulatory failure: An introduction to the special issue. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 30(4), 203-212. doi:10.1007/s10942-012-0149-5
  • Richert-Kaźmierska, A., & Stankiewicz, K. (2016). Work-life balance: Does age matter? Work, 55(3), 679-688. doi:10.3233/wor-162435
  • Sinha, D. (2013). Study of Work Life Balance @ CCIL (India), NOIDA. Journal of Management Sciences and Technology, 1(1), 8-14.
  • Smith, K. (2010). Work-Life Balance Perspectives of Marketing Professionals in Generation Y. Services Marketing Quarterly, 31, 434 - 447.
  • Steel, P., & Ferrari, J. (2013). Sex, Education and procrastination: An epidemiological study of procrastinators' characteristics from a global sample. European Journal of Personality, 27(1), 51-58. doi:10.1002/per.1851
  • Sturges, J., & Guest, D. (2004). Working to live or living to work? Work/life balance early in career. Human Resource Management Journal, 14, 5-20. doi:10.1111/j.1748-8583.2004.tb00130.x
  • van Eerde, W. (2016). Chapter 11 - Procrastination and Well-Being at Work. In F. M. Sirois & T. A. Pychyl (Eds.), Procrastination, Health, and Well-Being (pp. 233-253). San Diego: Academic Press.
  • Vyas, B., Sajjan, V., & Hanji, S. V. (2015). A study on work life balance among KSRTC employees.
  • Wyk, L. (2004). The relationship between procrastination and stress in the life of the high school teacher.
  • Zainab H. Bhutto, Falak Z. Mohsin, & Niazi, N. (2011). Procrastination and Impulsiveness. Bahria Journal of Professional Psychology, 10, 3 - 16.

Çalışanlarda Erteleme Davranışının İş Yaşam Dengesi Üzerine Etkisi: Konya İlinde Bir Araştırma

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 2, 467 - 482, 30.07.2021
https://doi.org/10.48146/odusobiad.868472

Öz

İnsanoğlu geçmişten günümüze içinde bulunduğu toplumda hayatını idame etmek için aktif bir rol üstlenmiştir. Bireyler çalışma hayatı içinde özel yaşamı ile iş hayatı arasında denge unsurunu oluşturma ve ikisini bir şekilde yürütme çabası içerisindedir. Fakat bu dengenin sağlanması o kadar kolay olmamaktadır. Bu dengeyi bozan birçok etmenin varlığı dengesizliğe neden olmaktadır. Bu etmenlerden birinin de insanların çağımızın hastalığı olarak kabul edilen erteleme davranışına (prokrastinasyon) sahip olmaları veya bu davranışa eğilimli tutum sergilemeleridir. Bu davranış insanoğlunun işlerini farklı nedenlerle ertelemeye yönelmeleri ve geçici de olsa kendilerini rahat hissetmeleri olarak ifade edilebilir. Erteleme insanların günlük işlerinde, akademik hayatlarında ve hatta iş hayatlarında kendisini gösteren bir olgudur ve bu eylem kişilerin hayatlarını ciddi anlamda etkilemektedir. “Erteleme” ve “İş-Yaşam dengesi” değişkenleri üzerine yapılan çalışmalar farklı konularla ele alınmıştır. Yazında çoğunlukla erteleme üzerine yapılan çalışmalar akademik erteleme ile ilgilidir. Mevcut çalışmada ise akademik ertelemeden uzaklaşılarak Konya’da farklı alanlarda çalışan 148 kişinin oluşturduğu örneklem grubunun genel erteleme davranışlarının iş yaşam dengesine etkisinin olup olmadığı araştırılmıştır. Bu amaç doğrultusunda çalışanlarla online olarak anket çalışması yürütülmüştür. Örneklem grubundan elde edilen anketler SPSS 23 programı ile analiz edilmiştir. Hipotez testleri için regresyon analizi ve bağımsız örneklem t testi analizi yapılmıştır. Analizler sonucunda çalışanların genel erteleme davranışlarının iş yaşam dengeleri üzerine anlamlı bir etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir. Bağımsız örneklem t testi sonucunda ise çalışanlarda erteleme davranışının medeni duruma göre farklılaştığı tespit edilmiştir. İş yaşam dengesi çalışılan sektöre göre anlamlı farklılık göstermektedir. Dolayısıyla H1, H4 ve H6 hipotezleri kabul edilmiştir.

Kaynakça

  • Akhtar, S., & Faisal Malik, M. (2016). Effect of Boredom and Flexible Work Practices on the Relationship of WFC with Procrastination and Affective Commitment: Mediation of Non-Work-Related Presenteeism. Global Journal of Flexible Systems Management, 17(4), 343-356. doi:10.1007/s40171-016-0132-6
  • Akın, A., Ulukök, E., & Arar, T. (2017). İş-yaşam dengesi: Türkiye’de yapılan çalışmalara yönelik teorik bir inceleme. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 113-124.
  • Aksoy, H. (2017). Kamu Kurumlarında Erteleme Davranışı: Bir Kamu Kurumunda Örnek Çalışma. (Yüksek Lisans Tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi,
  • Albayrak, E. (2015). Genel Erteleme Davranışı Olan ve Olmayan Bireylerin Yönetici İşlevler Açısından İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Haliç Üniversitesi,
  • Altıok Gürel, P. (2018). İŞ-YAŞAM DENGESİNİ SAĞLAYAN FAKTÖRLERİN KADIN AKADEMİSYENLER İÇİN BELİRLENMESİ: LOJİSTİK REGRESYON ANALİZİ. İstanbul Üniversitesi Kadın Araştırmaları Dergisi, 1, 31-44.
  • Apaydın, Ç. (2011). Öğretim üyelerinin işe bağımlılık düzeyi ile iş-yaşam dengesi ve iş-aile yaşam dengesi arasındaki ilişki. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Yönetimi ve Politikası Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
  • Aydemir, S. (2018). Çalışanlarda Erteleme Davranışı (İşyeri Prokrastinasyonu) Gelişiminde Zaman Tuzaklarının Etkisi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(6), 1031-1040.
  • Azimi, H., Ajalli, M., & Amari, M. (2017). Presentation of a Model for Survey of the Effective Factors on Procrastination of Employees in Organizations. International Journal of Management, Accounting and Economics, 4(6), 675-681. Retrieved from http://www.ijmae.com/article_115032_ab469682720daa32a274144c848dc083.pdf
  • Aziz, S., Adkins, C. T., Walker, A. G., & Wuensch, K. L. (2010). Workaholism and work–life imbalance: Does cultural origin influence the relationship? International Journal of Psychology, 45(1), 72-79. doi:10.1080/00207590902913442
  • Bobat, S., Mshololo, N., & Reuben, S. (2012). A Qualitative Exploration of Women's Work—Life Balance Over the Life Course: A Case Study of Retail Managers. Journal of Psychology in Africa, 22(2), 227-232. doi:10.1080/14330237.2012.10820521
  • Chu, A. H., & Choi, J. N. (2005). Rethinking procrastination: positive effects of "active" procrastination behavior on attitudes and performance. J Soc Psychol, 145(3), 245-264. doi:10.3200/socp.145.3.245-264
  • Çakıcı, D. Ç. (2003). Lise ve Üniversite Öğrencilerinde Genel Erteleme ve Akademik Erteleme Davranışlarının İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi,
  • Çetinkaya, A. Ş., & Güleç, G. (2018). SANAL TAKIMLARDA SAPKIN DAVRANIŞLAR. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 16(1), 275 - 288.
  • Dewitte, S., & Lens, W. (2000). Procrastinators lack a broad action perspective. European Journal of Personality, 14, 121-140. doi:10.1002/(SICI)1099-0984(200003/04)14:2<121::AID-PER368>3.0.CO;2-#
  • Durna, U., & Babayiğit, A. (2015). İş Görenlerin İş Yaşam Dengesine Yönelik Tutumlarının Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi Impact on Organizational Commitment of Attitudes towards Work-Life Balance of Employees.
  • Ferrari, J. R. (1992). Procrastination in the workplace: Attributions for failure among individuals with similar behavioral tendencies. Personality and Individual Differences, 13(3), 315-319. doi:https://doi.org/10.1016/0191-8869(92)90108-2
  • Gulbahar, Ch, A. A., Kundi, G., Qureshi, Q. A., & Akhtar, R. (2014). Relationship between Work-Life Balance & Organizational Commitment. Research on humanities and social sciences, 4, 1-7.
  • Gül, A. Y. (2015). İŞ YAŞAMINDA İŞİ ERTELEME DAVRANIŞI VE NEDENLERİ. (Yüksek Lisans Tezi). DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ,
  • Gümüş, İ., & Türkyılmaz, B. GÜNEY AVRUPA VE TÜRKİYE’DE İŞ-YAŞAM DENGESİ: KARŞILAŞTIRMALI BİR ANALİZ. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 64-88.
  • Hammer, C. A., & Ferrari, J. R. (2002). Differential incidence of procrastination between blue and white-collar workers. Current Psychology, 21(4), 333-338. doi:10.1007/s12144-002-1022-y
  • Harris, N. N., & Sutton, R. I. (1983). Task Procrastination in Organizations: A Framework for Research. Human Relations, 36(11), 987-995. doi:10.1177/001872678303601102
  • Igbinomwanhia, O., Iyayi, O., & Iyayi, F. (2012). Employee Work-Life Balance as an HR Imperative. African Research Review, 6, 109-126.
  • Jayanthi, B., & Vanniarajan, T. (2012). WORK-LIFE IMBALANCE AMONG EXECUTIVES: A GENDER FOCUS. Global Management Review, 6(2).
  • Joubert, C. P. (2015). The relationship between procrastination and academic achievement of high school learners in North West province, South Africa.
  • Kanten, P. (2016). The antecedents of procrastination behavior: personality characteristics, self-esteem and self-efficacy. Pressacademia, 2, 331-331. doi:10.17261/Pressacademia.2016118653
  • Klingsieck, K. B. (2013). Procrastination: When good things don’t come to those who wait. European Psychologist, 18(1), 24-34. doi:10.1027/1016-9040/a000138
  • Knaus, W. J. (2000). Procrastination, Blame, and Change. Journal of Social Behavior and Personality, 15, 153-166.
  • Korkmaz, O., & Erdoğan, E. (2014). İş Yaşam Dengesinin Örgütsel Bağlılık ve Çalışan Memnuniyetine Etkisi. Ege Academic Review, 14(4).
  • Metin, U. B., Peeters, M. C. W., & Taris, T. W. (2018). Correlates of procrastination and performance at work: The role of having “good fit”. Journal of Prevention & Intervention in the Community, 46(3), 228-244. doi:10.1080/10852352.2018.1470187
  • Metin, U. B., Taris, T. W., & Peeters, M. C. W. (2016). Measuring procrastination at work and its associated workplace aspects. Personality and Individual Differences, 101, 254-263. doi:https://doi.org/10.1016/j.paid.2016.06.006
  • Nguyen, B., Steel, P., & Ferrari, J. (2013). Procrastination's Impact in the Workplace and the Workplace's Impact on Procrastination. International Journal of Selection and Assessment, 21. doi:10.1111/ijsa.12048 OECD. (2011). How's life?: Measuring Well-Being. Paris.
  • Özdevecioglu, M., & Doruk, N. Ç. (2009). Organizasyonlarda Is-Aile ve Aile Is Çatismalarinin Çalisanlarin Is ve Yasam Tatminleri Üzerindeki Etkisi. Erciyes Üniversitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33, 69-99.
  • Pearlman-Avnion, S., & Zibenberg, A. (2018). Prediction and job-related outcomes of procrastination in the workplace. Journal of Prevention & Intervention in the Community, 46(3), 263-278. doi:10.1080/10852352.2018.1470418
  • Prem, R., Scheel, T. E., Weigelt, O., Hoffmann, K., & Korunka, C. (2018). Procrastination in Daily Working Life: A Diary Study on Within-Person Processes That Link Work Characteristics to Workplace Procrastination. Frontiers in Psychology, 9(1087). doi:10.3389/fpsyg.2018.01087
  • Pychyl, T. A., & Flett, G. L. (2012). Procrastination and self-regulatory failure: An introduction to the special issue. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 30(4), 203-212. doi:10.1007/s10942-012-0149-5
  • Richert-Kaźmierska, A., & Stankiewicz, K. (2016). Work-life balance: Does age matter? Work, 55(3), 679-688. doi:10.3233/wor-162435
  • Sinha, D. (2013). Study of Work Life Balance @ CCIL (India), NOIDA. Journal of Management Sciences and Technology, 1(1), 8-14.
  • Smith, K. (2010). Work-Life Balance Perspectives of Marketing Professionals in Generation Y. Services Marketing Quarterly, 31, 434 - 447.
  • Steel, P., & Ferrari, J. (2013). Sex, Education and procrastination: An epidemiological study of procrastinators' characteristics from a global sample. European Journal of Personality, 27(1), 51-58. doi:10.1002/per.1851
  • Sturges, J., & Guest, D. (2004). Working to live or living to work? Work/life balance early in career. Human Resource Management Journal, 14, 5-20. doi:10.1111/j.1748-8583.2004.tb00130.x
  • van Eerde, W. (2016). Chapter 11 - Procrastination and Well-Being at Work. In F. M. Sirois & T. A. Pychyl (Eds.), Procrastination, Health, and Well-Being (pp. 233-253). San Diego: Academic Press.
  • Vyas, B., Sajjan, V., & Hanji, S. V. (2015). A study on work life balance among KSRTC employees.
  • Wyk, L. (2004). The relationship between procrastination and stress in the life of the high school teacher.
  • Zainab H. Bhutto, Falak Z. Mohsin, & Niazi, N. (2011). Procrastination and Impulsiveness. Bahria Journal of Professional Psychology, 10, 3 - 16.
Toplam 44 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm MAKALE
Yazarlar

Halime Kara 0000-0003-0561-6413

Yayımlanma Tarihi 30 Temmuz 2021
Gönderilme Tarihi 26 Ocak 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 11 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kara, H. (2021). Çalışanlarda Erteleme Davranışının İş Yaşam Dengesi Üzerine Etkisi: Konya İlinde Bir Araştırma. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 11(2), 467-482. https://doi.org/10.48146/odusobiad.868472

  Bilginin ışığında aydınlanmak dileğiyle....

 ODÜSOBİAD