Merkeziyetçilik Anlayışının Yerel Düzeyde Siyasal Katılıma Etkileri Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme

Yıl 2018, , 205 - 218, 31.12.2018

Konur Alp Demir

https://doi.org/10.17153/oguiibf.444362

Öz

Merkeziyetçilik üniter yapıya sahip ve geleneklerine
bağlı devletlerin uygulamalarına yansıttıkları bir ilkedir. Bu tür uygulamalar
devletin işleyiş yapısında bir takım aksaklıklara sebebiyet verebilmekte,
vatandaşı aktif katılımcı olmaktan uzaklaştırarak pasif birer kabullenici konumuna
geriletmektedir. Uzun dönemler boyunca tartışılan ve çareler aranan
merkeziyetçilik uygulamalarına üretilen çözümler genel anlamda yerelleşme
ekseni etrafında toplanmaktadır. Bu çalışmada ise yerelleşme kavramına vurgu
yapılarak sivil toplumu ana kurgu etrafında yeniden şekillendirmek temel esas
olarak benimsenmiştir. Bu amaç doğrultusunda öneriler geliştirilmiş ve bir
takım kavramların gündeme gelebilmesi için bir tartışma ortamı yaratılmaya
çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Merkeziyetçilik, Yerelleşme, Sivil Toplum, Sivil Katılım, Sinerji.

A Conceptual Evaluation and Recommendations on The Effects of Centralization’s Understanding of Local Levels on Political Participation

Öz

Centralization which is got off the ground by the states which are loyal to their traditions and have unitary structure is a principle. Such practices may cause some disruptions in the way that the state operates and they are moved the citizens away from being an active participant to passive ones in accepting position. The solutions to centralized practices, which have been discussed and remedied over a long period of time, generally converge around localization. In this study, it is basically adopted to reshape civil society around the main idea by emphasizing the concept of localization. Suggestions have been developed in line with this aim and an attempt has been made to create a discussion environment for a number of concepts to come to an end.

Anahtar Kelimeler

Centralization, Decentralization, Civil Society, Civil Participation, Synergy

Kaynakça

• Adıgüzel, Şenol (2003). “Yerel Düzeyde Yönetime Katılım ve Yerel Yönetim Sürecindeki İşlevleri Açısından “Yerel Gündem 21”: Malatya Belediyesi Yerel Gündem 21 Örneği”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, C. 12, S. 1: 45-63.
• Aktan, Coşkun Can (2012). “Sinerjik Yönetim: Organizasyonlarda Sinerji Etkisi”, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4 (1): 260-280.
• Aktan, Coşkun Can (2003). Değişim Çağında Devlet, 1. Baskı, Konya: Çizgi Kitapevi.
• Alada, Adalet Bayramoğlu (2008). "Kentsel Yönetime Katılımda Mahalle", DOSYA-08: Yerel Yönetimlere Katı-lım, Bülten 64, Aralık, Mimarlar Odası Ankara Şubesi Yayını, 1-11.
• Alkan, Haluk (2000). “Karar Alma Süreçlerine Katılım Sistemleri Açısından Türkiye Ekonomik ve Sosyal Konseyi”, Amme İdaresi Dergisi, 33 (2): 57-77.
• Ataay, Faruk (2006). Türkiye’de Yöneti im ve “Sivil Toplum” ş Tartışmaları Üzerine Bir Değerlendirme, MEM-LEKET Siyaset Yönetim Dergisi, S. 1: 121-141.
• Aydın, Ahmet Hamdi (2009). Türk Kamu Yönetimi Sistemi-Niteliği-Örgütü-Sorunları, Güncelleştirilmiş 3. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Bang, Henrik P. (2003). “Governance As Political Communication”, Governance As Social and Political Communication, (Edited By Henrik P. Bang), Manchester University Press, Manchester and New York: 7-23.
• Bilgiç, Veysel K. ve Serdar Kenan Gül (2009). “Türkiye’de Yerelleşme Politikaları”, VII. Kamu Yönetimi Foru-mu: Küreselleşme Karşısında Kamu Yönetimi Bildiriler Kitabı, s. 612-626, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi (8-10 Ekim 2009), Kahramanmaraş.
• Çaha, Ömer (2012). Aşkın Devletten Sivil Topluma, Beşinci Baskı, Orion Kitapevi, Eylül, Ankara.
• Çevik, Hasan Hüseyin (2012). Kamu Yönetimi Kavramlar – Sorunlar – Tartışmalar, Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Çukurçayır, Mehmet Akif (2013). Yerel Yönetimler Kuram, Kurum ve Yeni Yaklaşımlar, 2. Baskı, Konya: Çizgi Kitabevi.
• Çukurçayır, Mehmet Akif (2012). Siyasal Katılma ve Yerel Demokrasi, 4. Baskı, Konya: Çizgi Kitabevi.Demir, Konur Alp ve Hikmet Yavaş (2015). “Kamu Yönetiminin Geleceği Üzerine Kavramsal Bir Tartışma”, Yönetim Bilimleri Dergisi, 13 (25): 91-113.
• Demir, Konur Alp (2014a). “Merkeziyetçi Yönetim Kıskacında Sivil Toplum Çıkmazı”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, S. 41: 61-70.
• Demir, Konur Alp (2014b). “Klasik Kamu Yönetimi Yapısından Yerelleşmeye Geçiş: Yönetişim Kapsamında Bir Değerlendirme”, Muş Alparslan Üniversitesi̇ Sosyal Bilimler Dergisi, C. 2, S. 2: 151-171.
• Demir, Fevzi, Zeynel Bakıcı ve Serkan Çınarlı (2011). Etkin Demokratik Hukuk Devleti, Ankara: Orion Kitabevi.
• Dursun, Davut (2012). Siyaset Bilimi, Gözden Geçirilmiş 6. Baskı, İstanbul: Beta Yayınevi.
• Emrealp, Sadun (2010). Türkiye’nin Katılımcı-Demokratik Yerel Yönetişim Modeli Olarak Dünyaya Armağanı, Kent Konseyleri, 2. Baskı, İstanbul: UCLG-MEWA Yayını.
• Erdagöz, Özcan (2012). “Mahalle Yönetimi ve Geleceği”, Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, S. 1: 59-101.
• Eryılmaz, Bilal (2012). Kamu Yönetimi Düşünceler – Yapılar – Fonksiyonlar – Politikalar, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 5. Baskı, Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
• Göküş, Mehmet, Erdal Bayrakcı ve Hakan Alptürker (2013). “Mahalle Yönetimi ve Mahalle Muhtarlarının Vatandaşlar Tarafından Değerlendirilmesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C. 18, S. 2: 31-45.
• Gül, Hüseyin, Hakan Mehmet Kiriş, Nilüfer Negiz ve İsmail Gökdayı (2014). Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yerel Siyaset, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Güler, Birgül Ayman (2000). “Yerel Yönetimleri Güçlendirmek mi? Ademi Merkeziyetçilik mi?”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, C. 9, S. 2: 14-29.
• Kapani, Munci (2010). Politika Bilimine Giriş, Ankara: Bilgi Yayınevi.
• Karaçor, Süleyman (2009). “Yeni İletişim Teknolojileri, Siyasal Katılım, Demokrasi”, Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, C. 16, S. 2: 121-131.Karar Alma Sürecine Sivil Katılım İçin İyi Uygulama İlkesi, (Karar Alma Sürecine Sivil Katılım İçin Uluslararası Belgeler), (Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları Konferansı’nın 1 Ekim 2009 tarihli Toplantısında Kabul Edilen Belge),http://www.tkmm.net/dosya/ocg/tbmm-ortak/paris-ilkeleri-ve-ingo.pdf, (Erişim Tarihi: 14.12.2017).
• Keleş, Ruşen (1995). “Hizmette Halka Yakınlık (Subsidiarity) İlkesi ve Yerel Yönetimler”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, C. 4, S. 1: 3-14.
• Kıvanç, Osman (2011). “Karar Alma Sürecine Sivil Katılım İçin İyi Uygulama İlkesi”, İdarecinin Sesi Dergisi, S. Kasım-Aralık: 20-25.
• Lasker, Roz D.; Elisa S. Weiss & Rebecca Miller (2001). “Partnership Synergy: A Practical Framework for Stud-ying and Strengthening the Collaborative Advantage”, The Milbank Quarterly, C. 79, S. 2: 179-205.
• Latash, Mark L. (2008). Synergy, New York: Oxford University Press.
• Löeffler, Elke, Sinan Özden ve Sezin Üskent (2012). Vatandaş Katılımını Arttırma Rehberi, Türkiye Yerel Yönetim Reformu Uygulamasının Devamına Destek Projesi (LAR Aşama II), http://www.migm.gov.tr/kurumlar/migm.gov.tr/YAYINLAR/REHBERLER/Katilim%20Rehberi_09.01.2012.pdf, http://www.migm.gov.tr/yayinlar, (Erişim Tarihi: 09.12.2017).
• Ökmen, Mustafa ve Bekir Parlak (2008). Kuramdan Uygulamaya Yerel Yönetimler İlkeler Yaklaşımlar ve Mev-zuat, Bursa: Alfa Aktüel Yayınevi.
• Önder, Özgür (2013). “Yerelleşme Ve Yerel Demokrasinin Güçlendirilmesi Bağlamında Yerel Katılım”, Ulusla-rarası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, C. 9,S. 18: 311-326.
• Özgişi, Tunca (2014). “Türkiye'de Toplumsal Değişimin Siyasi Katılıma Etkisi”, Tesam Akademi Dergisi, C. 1, S. 1: 52-101.
• Pabst, Adrian (2012). “The Civil State: An Alternative Model of Democracy and Modernization”, In: Inozemtsev, Vladislav and Dutkiewicz, Piotr, eds. Democracy versus Modernization: A Dilemma for Rus-sia and for the World. BASEES/Routledge Series on Russian and East European Studies. London: Rout-ledge: 179-198.
• Parlak, Bekir ve Zahid Sobacı (2012). Ulusal ve Küresel Perspektifte Kamu Yönetimi Teorik ve Pratik, Gözden Geçirilmiş ve Geliştirilmiş 4. Baskı, Bursa: MKM Yayıncılık.
• Polatoğlu, Aykut (2003). Kamu Yönetimi Genel İlkeler ve Türkiye Uygulaması, Genişletilmiş 2. Baskı, Ankara: ODTÜ Yayıncılık (METU Press).
• Şahin, Musa ve Esra Işık (2011). “Osmanlı’dan Cumhuriyete Mahalle Yönetimi”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, S. 30: 221-230.
• Toprak, Zerrin (2015). "Türkiye’de Yerel Yönetimler-Yapılanma Merkez –Yerel Yönetim İlişkileri", http://kisi.deu.edu.tr//zerrin.toprak/TURKIYE'DE%20YEREL%20YONETIMLER%20YAPILANMA.pdf, (Eri-şim Tarihi: 05.12.2017).
• Toprak, Zerrin (2006). Yerel Yönetimler, 6. Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Türköne, Mümtaz’er (2013). Siyaset, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş Yeni Baskı, İstanbul: Etkileşim Yayın-ları.
• Uysal, Birkân (1984).“Siyasal Katılma ve Katılma Davranışı Üzerinde Ailenin Etkisi”, Amme İdaresi Dergisi, C. 17, S. 4: 109-134.
• Vögele, Michael (2007). “Türkiye’de Sivil Toplum Diyaloğu: Michael Vögele ile Röportaj”, AB Türkiye Görü-nüm (Avrupa Komisyonu Türkiye Delegasyonu’nun Periyodik Yayını), S. 9: 8-9.
• Yaman, Murat (2015). “AB ve Yerel Yönetimler”, Yerel Yönetimler, (Editör: Kemal Görmez), Ankara: Orion Kitabevi: 247-270.
• YASADER (Yasama Derneği) (2008), “Karar Alma Sürecine Yurttaş Katılımı ve Sivil Diyalog”, Ekim, NDI (National Democratic Institute) Türkiye.http://www.yasader.org/web/yasama_surecine_katilim/1/KararAlma.pdf, (Erişim Tarihi: 11.12.2017).
• Yaylı, Hasan ve Gülçin Eroğlu (2015). “ Yerel Katılım Bağlamında Türkiye’de Kadın Temsili”, International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS), C. 11, S. 3: 504-524.
• Yetiş, Mehmet (2006). “Tocqueville ve Merkeziyetçilik Sorunu”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, C. 61, S. 3: 279-308.