Biyobenzin Üretim Potansiyeli Bakımından İllerin Sınıflandırılması

Yıl 2012, Cilt: 25 Sayı: 2, 67 - 78, 31.12.2012

Arzu Altın Yavuz , Zeynep Filiz

Öz

Hızla artan dünya nufüsu
karşısında klasik enerji kaynakları (kömür, petrol, doğalgaz, vs) tükenme
noktasına yaklaşmaktadır. Bu nedenle yeni ve yenilenebilir enerji kaynakları
arayışı büyük bir hız kazanmıştır. Yeni ve yenilenebilir enerji kaynakları
sınıfında yer alan biyoyakıtlar, üretim bakımından büyük yatırımlar
gerektirmemektedir. Bu çalışmada, hammadeye yakınlık açısından biyobenzin
üretimi için elverişli olan bazı iller, kümeleme analizi yardımıyla
sınıflandırılmıştır. Sonuç olarak, biyobenzin üretimi için ilk planda yatırım
yapılması uygun olacak iller Afyon, Eskişehir, Bolu, Nevşehir, Kırşehir ve
Yozgat olarak belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler

Biyobenzin, Hammadde, Kümeleme Analizi, Verim, .Yenilenebilir Enerji Kaynağı.

Classıfıcatıon Of The Cıtıes Accordıng To Bıoethanol Productıon Potentıal

Öz

Classical energy resources (etc.
coal, petrol, natural gas) have been close to an end owing to considerably
increasing world population. That’s why, investigation of new and renewable
energy resources gained acceleration. Biofuel is in the class of new and renewable
energy resource and the production of biofuels does not require huge
investment. In this study, some cities which are close toraw material and which
are suitable for production of bioethanol were classified by using cluster
analysis. As a result, Afyon, Eskişehir, Bolu, Nevşehir, Kırşehir and Yozgat
are found as the cities which are considered as suitable for the investment of
bioethanol production.

Anahtar Kelimeler

Biogasoline, Raw Material, Cluster Analysis, Yield, Renewable Energy Resources.

Kaynakça

• 1] Y. Ulusoy ve Y. Tekin, Kullanılmış yağ metil esterinin Türkiye şartlarında dizel motorlu bir araçta kullanımı ve emisyon sonuçları, www20.uludag.edu.tr/~yahyau/calismalar.htm, 2000, Erişim tarihi: 28.12.2010.
• [2] TÜSİAD Raporu. 21. Yüzyıla girerken Türkiye’nin enerji stratejisinin değerlendirilmesi, http://www.tusiad.org/turkish/rapor/enerji/pdf/sec20.pdf, Erişim tarihi: 14.11.2010.
• 3] E. Erdin, G. Şirin ve A. Alten, Biyokütle enerjisi ve Avrupa Birliği www.deu.edu.tr/erdin/pubs/biyoenerji2002.pdf , 2002, Erişim tarihi: 17.09.2010.
• [4] S. Kim, B.E. Dale, “Life cycle assesment of various cropping systems utilized for producing biofuels: Bioethanol and biodiesel”, Biomass & Bioenergy, Vol. 29, No:6, pp. 426-439, 2005.
• [5] K. Taşdan, “Biyoyakıtların Türkiye tarım ürünleri piyasalarına olası etkileri biyobenzin-etanol”, Tarım ve Mühendislik, Sayı 75, ss. 27-29, 2005.
• [6] Z. Adeeb, “The history and development of bioethanol as an alternative fuel”, Energy Education Science Technology., Vol.13, No: 1 , pp. 81-88, 2004.
• [7] J. Tzilivakis, D.J. Warner, M. May, K.A and Lewis, K. Jaggard, “An assesment of the energy inputs and greenhouse gas emissions in sugar beet (Beta vulgaris) production in the UK”, Agricultural Systems, Vol. 85, No:2 , pp. 101-119, 2005. [8] M.F. Demirbaş and M. Balat, “Recent advances on the production and utilization trends of bio-fuels: A global perspective”, Energy Conversion & Management, Vol. 47, No:15-16 , pp. 2371-2381, 2006.
• [9] L. Wright, “Worldwide commercial development of bioenergy with a focus on energy crop-based projects”, Biomass & Bioenergy, Vol. 30, No:8-9, pp. 706-714, 2006.
• [10] H.V. Blottnitz and M.A. Curran, “A review of assesments conducted on bio-ethanol as a transportation fuel from a net energy, greenhouse gas, and environmental life cycle perspective”, Journal of Cleaner Production, Vol.15, No:7, pp. 607-619, 2007.
• [11] A. Demirbaş, “Progress and recent trends in biofuels”, Progress in Energy and Combustion Science, Vol. 33, No:1, pp. 1-18, 2007.
• [12] E.M. Kondili and J.K. Kaldellis, “Biofuel implementation in East Europe: Current status and future prospects”, Renewable & Sustainable Energy Reviews, Vol. 11, No: 9, pp. 2137-2151, 2007.
• [13] Z. Filiz, “İllerin sosyo-ekonomik gelişmişlik düzeylerine göre gruplandırılmasında farklı yaklaşımlar”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 6, Sayı 1, ss. 77-100, 2005.
• [14] K. Özdamar, “Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi (Çok Değişkenli Analizler)”, 2.baskı, Kaan Kitabevi, Eskişehir, 1999.
• [15] H. Tatlıdil, “Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Analiz”, Cem Web Ofset Ltd. Şti., Ankara, 1996.
• [16] C. Dura, H. Atik ve O. Türker, “Beşeri Sermaye Açısından Türkiye’nin Avrupa Birliği Karşısındaki Kalkınma Seviyesi”, 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, 25 - 26 Kasım 2004, Eskişehir, Bildiri Kitabı, ss.13-20.
• [17] M. Turanlı, Ü.H. Özden, S. Türedi, “Avrupa Birliği’ne Aday ve Üye Ülkelerin Ekonomik Benzerliklerinin Kümeleme Analiziyle İncelenmesi”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Vol. 9, ss. 95-108, 2006.
• [18] H. Küçükönder, E. Efe, E. Akyol, M. Şahin ve F. Üçkardeş, Çok Değişkenli İstatistiksel Analizlerin Hayvancılıkta Kullanımı, 4. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, 1 - 4 Eylül 2004, Isparta, Bildiri Kitabı, ss. 550-555.
• [19] Z. Oğuzcan, “Alternatif yakıtlar, Akdeniz ihracatçı birlikleri”, Araştırma Serisi 46, www.akib.org.tr/akib/UserFiles/File/.../ALTERNATIFYAKITLAR.doc, 2007, Erişim tarihi: 03.12.2010.
• [20] G. Özertan, “Biyoyakıtlar Türkiye için ne ifade ediyor?” Boğaziçi Üniversitesi, AraştırmaRaporu http://www.econ.boun.edu.tr/public_html/RePEc/pdf/200723.pdf, 2007, Erişim: tarihi: 23.11.2010.