Bu çalışmada adsorban malzeme olarak kullanılan β-sepiyolitin öğütme ve kimyasal aktivasyon yöntemleri ile yüzey özelliklerinin geliştirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın birinci aşamasında sepiyolit numuneleri kuru, yaş ve kriyojenik öğütme ortamlarında ve farklı öğütme sürelerinde (1, 5, 10, 15 dk) öğütülmüştür. Çalışmanın ikinci aşamasında β-Sepiyolitin kimyasal aktivasyonu, H3PO4 (fosforik asit) ve HCl (hidroklorik asit) olmak üzere iki farklı asit ve üç farklı asit konsantrasyonunda (0,5M, 1M ve 2M) yapılmıştır. Isıl aktivasyon işleminde ise sepiyolit örnekleri H3PO4 (fosforik asit) ve HCl (hidroklorik asit) asit ile üç farklı asit konsantrasyonunda yapılan emdirme işleminden sonra 100 °C’ de 30 dk aktive edilmiştir. Elde edilen tüm tozların BET analizleri yapılarak yüzey alanları, mikro ve mezo gözenek hacimleri ve ortalama gözenek çapları belirlenmiş ve sepiyolitin kimyasal içeriği XRD analizi ve Rietveld analizi ile incelenmiştir. Yapılan karşılaştırmalara göre öğütme yönteminde en yüksek yüzey alanı (268,20 m2/g) kuru öğütme ortamında, kimyasal aktivasyon yönteminde en yüksek yüzey alanı (462,60 m2/g) 1M H3PO4 asit aktivasyonunda elde edilmiştir. Isıl aktivasyon yönteminde ise en yüksek yüzey alanı (382,82 m2/g) 0,5M HCl ön işlemi yapılan numunede elde edilmiştir. Sepiyolitin yüzey özelliklerinin geliştirilmesinde asit aktivasyonunun daha verimli olduğu görülmüştür.
Esalba Metal Sanayi ve Tic. A.Ş
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kimya Mühendisliği |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2020 |
Kabul Tarihi | 18 Nisan 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 28 Sayı: 2 |