The disposal of waste glass through landfilling is widely practiced but often criticized for its environmental impacts. This study focuses on assessing the environmental effects of using waste glass, ranging from 25% to 100%, instead of crushed stone aggregate in asphalt mixtures as an alternative to landfilling. The research investigates fuel consumption, greenhouse gas emissions (including CO2, SO2, NOX, N2O, CO, and CH4), climate change (GWP-100), acidification (AP), eutrophication (EP), toxicity (TP), photochemical ozone (FOP), and energy consumption (CED) indicators. Life cycle assessment (LCA) was used to analyze the stages of raw material supply (HM), asphalt production (AU), pavement construction (KI), and end-of-service life (SS). The findings indicate that diesel and electricity consumption, as well as emissions other than N2O, decrease in mixes containing waste glass. The highest energy requirements are observed in the HM and AU stages. In the HM stage, CO2 and N2O emissions increase with the amount of waste glass. Additionally, the highest environmental benefits are achieved in the TP and ÖP indicators with the addition of waste glass. Mixtures containing low amounts of waste glass show insignificant contributions to the GWP-100 indicator.
Atık camların düzenli depolanma yöntemi ile bertarafı yaygın kullanılmakta ancak çevresel etkilerinden kaynaklı sıklıkla eleştirilmektedir. Bu çalışmada, düzenli depolamaya bir alternatif olarak farklı oranlarda (%25-%100) atık camın asfalt karışımda kırmataş agrega yerine kullanılmasının oluşturacağı çevresel etkilere odaklanılmıştır. Araştırmada karışımların yakıt tüketimi, sera gazı emisyonları (CO2, SO2, NOX, N2O, CO ve CH4) ile bu emisyonlara bağlı iklim değişikliği (GWP-100), asidifikasyon (AP), ötrofikasyon (ÖP), toksisite (TP), fotokimyasal ozon (FOP) ve enerji tüketimi (CED) indikatörleri incelenmiştir. Yaşam döngüsü değerlendirmesi (YDD) analizleri hammadde temini (HM), asfalt üretimi (AU), kaplama inşaatı (KI) ve servis ömrü sonu (SS) aşamalarını kapsamaktadır. Bulgular, atık cam içerikli kaplamalarda dizel ve elektrik tüketiminin ve N2O haricindeki emisyon değerlerinin azaldığını göstermiştir. En yüksek enerji gereksinimleri HM ve AU aşamalarında ortaya çıkmıştır. HM aşamasında CO2 ve N2O emisyonlarının atık cam miktarına bağlı yükseldiği görülmüştür. Atık cam ilavesi ile en yüksek çevresel kazanımlar TP ve ÖP indikatörlerinde elde edilmiştir. Düşük miktarda atık cam içerikli karışımların GWP-100 indikatörüne belirgin bir katkısının olmadığı tespit edilmiştir.
Bu makalenin yazar(lar)ı çalışmalarında kullandıkları materyal ve yöntemlerin etik kurul izni ve/veya yasal-özel bir izin gerektirmediğini beyan ederler.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İnşaat Yapım Mühendisliği, Ulaştırma Mühendisliği |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 6 Ağustos 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 12 Ağustos 2024 |
Gönderilme Tarihi | 13 Şubat 2024 |
Kabul Tarihi | 6 Temmuz 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 32 Sayı: 2 |