KAMU YÖNETİMİNDE KAMUOYU DENETİMİNİN ARAÇLARI

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 2, 181 - 196, 30.12.2021

Nazlı Nalcı Arıbaş

Öz

Çalışmanın konusu özü itibari ile kamu yönetimi – kamuoyu ilişkisidir ve aralarındaki tek yönlü denetim ilişkisi incelenen iki taraf vardır; denetlenen kamu yönetimi ve denetleyen kamuoyu. Çalışmanın amacı; daha önce yapılmış çalışmalardan yararlanarak kamuoyu denetimini ve bu denetimi sağlayan araçları açıklayabilmektir. Kamuoyu denetimi, kamu kurumları ve çalışanları üzerinde de etkili olduğu halde bilinen en önemli etkisi siyasal iktidarlara yöneliktir. Zaman zaman yasama ve yargı organları da resmi veya gayriresmî olarak kamuoyu denetimine tabii olmaktadır. Bu kapsamda, çalışmada, kamu yönetiminden anlaşılması gereken kamu politikalarını oluşturan siyasal iktidar ve bunları hizmete çeviren kamu kurum ve çalışanlarıdır. Derleme türünde olan bu çalışmayı ikincil veri analizi yöntemi şekillendirmiştir. Literatür taramasından elde edilen bilgiler analiz edilerek kamuoyu ve kamuoyu denetimi kavramları ile kamuoyunun kamu yönetimini denetleme araçları ayrıntılarıyla açıklanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kamu Yönetimi, Kamuoyu, Denetim, Kamuoyu Denetimi.

MEANS OF PUBLIC CONTROL ON PUBLIC ADMINISTRATION

Öz

The core subject of the study is the public administration-public relationship and there are two parties whose one-way control relationship is examined. It is the public administration that is controlled, and the public is the one that controls it. The aim of the study is to explain public control and the means that provide this control by reviewing previous studies. Although public control is also effective on public institutions and employees, its most important effect is on political powers. Occasionally, legislative and judicial organs are also subject to public control, either formally or unofficially. As such, in this study, public administration refers the political power that creates the public policies and the public institutions and its employees that turn them into service. This review article is shaped by the secondary data analysis method. By analyzing the information obtained from the literature review, the concepts of public opinion and public control and the means of controlling public administration are explained in details.

Anahtar Kelimeler

Public Administration, Public Opinion, Control, Public Control.

Kaynakça

• Ajenjo, J. A. F. (2013). The Control of Public Administrations and the Fight Against Corruption: Special Reference to the Court of Audit and the General State Comptroller,Erişim 10 Ağustos 2021, chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/viewer.html?pdfurl=https%3A%2F%2Fwww.eca.europa.eu%2FLists%2FECADocuments%2FPRIX_LAZARO_FERNANDEZ%2FPRIX_LAZARO_FERNANDEZ_EN.PDF&clen=1025675&chunk=true
• Ariely, G. (2013). Public Administration and Citizen Satisfaction With Democracy: Cross-National Evidence, International Review of Administrative Sciences, 79(4), 747–766.
• Arklan, Ü. (2009). Halkla ilişkiler ve bilgi edinme hakkı. İstanbul: Literatürk.
• Aslan, S. (2010a). Türkiye’de Sivil Toplum. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(31), 260-283.
• Aslan, S. (2010b), Sivil Toplum ve Demokrasi, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(2), 357-374.
• Atay, C. (1999). Devlet yönetimi ve denetimi. İstanbul: Alfa Yayınları.
• BM (2012), United Nations Universal Declaration of Human Rights, Erişim 6 Eylül 2021, https://www.un.org/ en/about-us/ universal-declaration-of-human-rights
• Bociurkiw, M. (2001). Revolution by Cell Phone. Erişim 5 Eylül 2021, https://www.forbes.com/asap/ 2001/0910/028.html
• Castells, M. (2004). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür, İkinci Cilt: Kimliğin Gücü. (E. Kılıç, Çev.). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Cole, R. (2009). Social Media What Does it Mean for Public Managers?, Public Management, Erişim 15 Şubat 2012, www.icma.org/.
• Çaha, Ö. (2007), Aşkın (transandantal) devletten sivil topluma. Plato Film Yayıncılık: İstanbul.
• Çetin, S. (2010). Kamusal karar alma sürecinde e-demokrasi uygulamaları ve Yürkiye. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi.
• Çopur, H. (2009). Teoriden Pratiğe Sivil Toplum. Erişim 1 Mayıs 2013, http://www.ekopolitik.org/images/ cust_files/070522142001.pdf.
• DDK (2009), TC Cumhurbaşkanlığı Devlet Denetleme Kurulu Araştırma ve İnceleme Raporu. Erişim 8 Eylül 2021, chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/viewer.html?pdfurl=https%3A%2F%2F todab.org.tr%2Ffiles%2FFAYDALI%2520B%25C4%25B0LG%25C4%25B0LER%2520KLAS%25C3%2596R%25C3%259C%2FYeni%2520klas%25C3%25B6r%2FT.C.%2520Cumhurba%25C5%259Fkanl%25C4%25B1%25C4%259F%25C4%25B1%2520Devlet%2520Denetleme%2520Kurulu%2520ARA%25C5%259ETIRMA%2520VE%2520%25C4%25B0NCELEME%2520RAPORU.pdf&chunk=true
• Demir, F. (2011). Bürokrasi-Demokrasi İlişkisi ve Bürokratların Seçilmişlerce Kontrolü Sorunu, Yönetim ve Ekonomi, 18(2), 63-84.
• Dolgun, U. (2005). Enformasyon toplumunda gözetim toplumuna 21. yüzyılda gözetim, toplumsal denetim ve iktidar ilişkileri. Ankara: Ekin Kitabevi.
• Durant, R. F. (2010). Oxford handbook of American bureaucracy. Oxford University Press.
• Erdoğan Tosun, G. (2005). Birleştirici Demokrasi Devlet-Sivil Toplum İlişkisinin Yeniden Yapılandırılması için bir Analiz Aracı Olabilir mi?. Sivil Toplum ve Demokrasi (L. Sunar, Ed.) içinde (23-54). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Eren, V. ve Aydın A. (2014). Sosyal Medyanın Kamuoyu Oluşturmadaki Rolü ve Muhtemel Riskler. KMÜ Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇si, 16 (Özel Sayı I), 197-205, Erişim 1 Eylül 2021, chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/viewer.html?pdfurl=http%3A%2F%2Fdergi.kmu.edu.tr%2Fuserfiles%2Ffile%2FMayis20141%2F28m.pdf&clen=298003&chunk=true
• Erinç, O. (2005). Demokrasiye kitakse. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Eryılmaz, B. (2012). Kamu yönetimi düşünceler, yapılar, fonksiyonlar, politikalar. İzmit-Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
• Eryılmaz, B. ve Biricikoğlu, H. (2011). Kamu Yönetiminde Hesap Verebilirlik ve Etik. İş Ahlakı Dergisi, 4(7), 19-45.
• Gözübüyük Tamer, M. (2010). Tarihsel Süreçte Sivil Toplum. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 27(1).
• Güz, N. ; Yanık, H. ; Yegen, C. ; Özbulduk Kılıç, I. ; Bingöl, M. (2017). Kamuoyu Araştırmaları ve Medyaya Güven. İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 16, Jel Kodu: M0-I03
• Heath, A. ; Fisher, S. ; Smith, S. (2005). The Globalizatıon of Public Opinion Research. Annual Review of Political Science,8(1), 297-333.
• Hodgetts, R. M. (1997). Yönetim Teori, Süreç ve Uygulama. (C. Çetin ve E. Can Mutlu Çev.). İstanbul: Der Yayınevi.
• ICCS, (2021), Citizen First, Institute for Citizen-Centred Service, https://citizenfirst.ca/
• Kaplan, A. M. ve Haenlein, M. (2010). Users of the World, Unite! The Challenges and Opportunities of Social Media. Business Horizons, 53(1), 59–68, Erişim 9 Ağustos 2021, http://www.sciencedirect.com/ science/article/pii/S0007681309001232
• Karatepe, S.; Arıbaş Nalcı, N. (2012). Yerel Yönetişimde Demokratik Katılımın Teşvik Edilmesi: Halkla İlişkiler ve Kamuoyunu Bilgilendirme Çalışmaları. Turgut Özal Uluslararası Ekonomi ve Siyaset Kongresi II e-kitabı, s.1126-1153, 19-20 Nisan 2012, Malatya.
• Köse, H. (2007). Küresel “akıntıya karşı” sivil arayışlar alternatif medya, İstanbul: Yirmidört.
• Lampe, C. ; La Rose, R. ; Steinfield, C. ; De Maagd, K. (2011). Inherent Barriers to the Use of Social Media for Public Policy Informatics. The Innovation Journal: The Public Sector Innovation Journal, 16(1), Article 6.
• Leighninger M., (2010) “Teaching Democracy in Public Administration: Trends and Future Prospects”, Journal of Public Deliberation 6(1). doi: https://doi.org/10.16997/jdd.100
• Okur, Y. ve Ateş, H. (2009). Kamu Kurumlarında Performans ve Denetimin Etkinliğinin Artırılması İçin Bir Alternatif: Yurttaş Şartları. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18( 2), 101 – 125.
• Osborne, T. ve Rose, N. (1999). Do The Social Sciences Create Phenomena? : The Example of Public Opinion Research. The British Journal of Sociology, 50, 367-396. doi:10.1111/j.1468-4446.1999.00367.x
• Oxford Reference. (1 Temmuz 2019). https://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780191 843730.001.0001/q-oro-ed5-00002756
• Önen, M. ; Özmen, B. (2011), Kamu Mali Yönetiminde Kontrol ve Sorumluluk, Sayıştay Dergisi, SAYI: 81 2011, s. 91-110.
• Özer, M. H. (2008). Günümüz İtibariyle Sivil Toplum Kuruluşlarının İktisadi ve Sosyal Fonksiyonları, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(26), 86-97.
• Özer, M. A. (2012). “21. yüzyılın modern yönetimi için” geleceğe yön veren yönetim guruları. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Özön, M. N. (1977). Osmanlıca Türkçe sözlük, Ankara: Remzi Kitabevi.
• Öztürk, T. (2007), Türk kamu yönetiminde bireyden devlete yönetsel denetim süreci; sorunlar, öneriler ve çözüm yolları. Ankara: Pilatin Yayınları.
• Paivarinta, T. ve Saebo, Q. (2006). Models of E-Democracy. Communications of the Association for Information Systems, 17, https://doi.org/10.17705/1CAIS.01737
• Page, B. I.; Shapiro, R. (1983). Effects of Public Opinion on Policy, The American Political Science Review, 77(1), 175-190.
• Speier, H. (1950). Historical Development of Public Opinion, American Journal of Sociology, 55(4), 376–388, Erişim 5 Eylül 2021, http://www.jstor.org/stable/2772299
• TDK (2021), Güncel Türkçe Sözlük, https://sozluk.gov.tr/
• Tortop, N. ; İsbir E. G. ; Aykaç B. ; Yayman, H. ; Özer M. A. (2010). Yönetim bilimi. Gözden geçirilmiş 8. Baskı. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Tuncel, G. (2005). Türkiye’de Sivil Toplum Kuruluşlarının Tarihsel Gelişimi. S. Bakan, A. Küçük ve A. Karadağ(Ed.), 21. Yüzyılın Eşiğinde Türkiye’de Siyasal Hayat Cilt 2 içinde. İstanbul: Aktüel Yayınları.
• Uslu, Ateş (2012). Demokrasi. G. Atılgan, E. A. Aytekin (Ed.) , Siyaset Bilimi Kavramlar, İdeolojiler, Disiplinler Arası İlişkiler içinde. İstanbul: Yordam Kitap.