Öz
Sağlık ve hastalık, bireylerin yaşadığı fiziki çevrenin niteliklerinden toplumun nüfus bileşenlerine kadar
geniş bir yelpazede belirleyicileri bulunan tıbbı olduğu kadar sosyolojik kavramsal ve kurumsal bir olgudur.
Geleneksel toplum, bir ideal tip olarak ele alındığında sosyo-ekonomik yapı bakımından genellikle kendi kendine
yeterli olan, sınırlı sosyal hareketliliğe sahip, dini olanla olmayan faktörlerin birbirine karıştığı bir toplumdur. Bu
toplum tipinde sağlık kurumunun da içinde bulunduğu bütün kurumlar, iç içe geçmiş bir görünüm arz etmektedir. Bu
toplum tipinde sağlığın korunmasına yönelik olarak tıbbi bitkiler, hayvanlar ve madenlerden yararlanma yoluna
gidilmiştir. Tabiatta her derdin devasının bulunduğu inancıyla bitki, hayvan ve madenlerin şekil, renk ve
kokularından istifade edilmeye çalışılmıştır. Hatta bu konuda birçok kitap yazılmış ve resmedilmiştir.
Endüstriyel teknoloji modernizim çerçevesinde insanın bir amaç değil bir araç olarak kullanmasına bağlı
olarak yeni sağlık tehditleri yaratmakla beraber yaşam standartlarını artırmakta ve sağlıkla ilgili fikirlerimizde
değişmeye ve gelişmeye neden olmaktadır. geleneksel toplumda; geleneksel tıp, modern toplumda; modern tıp
tanımlamaları toplum tiplerini iz düşümleri olarak varlık kazanmaktadır. Formel ve enformel kurumsallaşmış sağlık
ilişkilerinin anlaşılması, toplumların sağlık ve hastalıkla ilgili seçeneklerinin dikkate alınmasını da gerektirmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ekrem Saraçoğlu, Başlangıçtan Günümüze Dinler Tarihi, Otağ Yayınları, İstanbul, 1993.
- Fazlur Rahman, İslam Geleneğinde Sağlık ve Tıp, Ankara Okul Yayınları, Ankara,1977.
- Halit Çal, Niksar’da Türk Eserleri, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, 1995.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 10 Şubat 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 8 Sayı: 14 |
