INVESTIGATING THE PPP HYPOTHESIS IN TURKEY: EVIDENCE FROM NONLINEAR UNIT ROOT TESTS

Yıl 2025, Cilt: 18 Sayı: 1, 47 - 58, 30.01.2025

Cihat Karademir , Reşat Ceylan

Öz

In this study, the validity of the Purchasing Power Parity (PPP) hypothesis between Turkey and its five major trading partners, the European Union, the USA, the UK, China and Russia, is examined. In the study, first of all, the LST (1988) linearity test developed by Luukkonen et al. was applied to determine the linearity of the series, and it was found out that all five binary real exchange rate series are non-linear. The time-dependent nonlinear unit root test results developed by Leybourne, Newbold and Vougas (LNV, 1998) and Shahbaz, Omay and Roubaud (SOR, 2018) show that the PPP hypothesis is valid in Turkey. This result shows that in the period 2010:01-2024:01, there is no overvaluation problem in exchange rates and there are no competitive differences between countries, therefore the Central Bank can implement an independent monetary policy that will ensure price stability without the responsibility of keeping exchange rates under control.

Anahtar Kelimeler

Purchasing Power Parity, Real Exchange Rate, Nonlinear Unit Root Test.

TÜRKİYE’DE SAGP HİPOTEZİNİN İNCELENMESİ: DOĞRUSAL OLMAYAN BİRİM KÖK TESTLERİNDEN KANITLAR

Öz

Bu çalışmada Türkiye’nin beş büyük ticaret ortağı Avrupa Birliği, ABD, İngiltere, Çin ve Rusya ile arasındaki Satın Alma Gücü Paritesi (SAGP) hipotezinin geçerliliği incelenmektedir. Çalışmada öncelikle serilerin doğrusallık özelliğini belirlemek için Luukkonen vd., tarafından geliştirilen LST (1988) doğrusallık testi uygulanmış, beş ikili reel döviz kuru serisinin de doğrusal olmadığı bilgisine ulaşılmıştır. Kullanılan Leybourne, Newbold ve Vougas (LNV, 1998) ve Shahbaz, Omay ve Roubaud (SOR, 2018) tarafından geliştirilen zamana bağlı doğrusal olmayan birim kök test sonuçları Türkiye’de SAGP hipotezinin geçerli olduğunu göstermektedir. Bu sonuç 2010:01-2024:01 döneminde, döviz kurlarında aşırı değerleme probleminin olmadığını ve ülkeler arası rekabet farklılıklarının bulunmadığını, dolayısıyla Merkez Bankası’nın döviz kurlarını kontrol altında tutma sorumluluğu olmaksızın fiyat istikrarını sağlayacak bağımsız para politikası uygulayabileceğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Satın Alma Gücü Paritesi, Reel Döviz Kuru, Doğrusal Olmayan Birim Kök Testi

Kaynakça

• Acaravci, S. K., & Acaravci, A. (2007). Nonstationarity and the level shift for Turkish real exchange rates. Empirical Economic Letter, 6.
• Alba*, J. D., & Park, D. (2005). Non-linear mean reversion of real exchange rates and purchasing power parity: some evidence from Turkey. Applied Economics Letters, 12(11), 701-704.
• Bahmani-Oskooee, M., & Brooks, T. J. (2006). The purchasing power parity puzzle in developing countries. International Macroeconomics: Recent Developments, 53-61.
• Cassel, G. (1918). Abnormal deviations in international exchanges. The Economic Journal, 28(112), 413-415.
• Cevıs, I., & Ceylan, R. (2015). Kırılgan beşlide satın alma gücü paritesi (SAGP) hipotezinin test edilmesi. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 10(37), 6381-6393.
• Çiftci, F. (2024). Satınalma gücü paritesi yaklaşımı: Teori, literatür ve Türkiye örneği için ADF-temelli ve KPSS-temelli testlerden kanıtlar. Journal of Economic Policy Researches, 11(2), 115-157. 55
• Doğanlar, M., Kızılkaya, O., & Mike, F. (2020). Testing the long-run PPP for Turkey: new evidence from the Fourier quantile unit root test. Applied economics letters, 27(9), 729-735.
• Enders, W. & Lee, J. (2012), “The flexible fourier form and Dickey-Fuller type unit root tests”, Economic Letters, 117(1), pp. 196-99.
• Erlat, H. (2003). The nature of persistence in Turkish real exchange rates. Emerging Markets Finance and Trade, 39(2), 70-97.
• Erlat, H. (2004). Unit roots or nonlinear stationarity in Turkish real exchange rates. Applied Economics Letters, 11(10), 645-650.
• Erlat, H. (2009). Persistence in Turkish real exchange rates: Panel approaches (No. 29). FIW Working Paper.
• Feenstra, R. C., & Taylor, A. M. (2011). International Macroeconomics. Macmillan.
• Guloglu, B., Ispira, S., & Okat, D. (2011). Testing the validity of quasi PPP hypothesis: evidence from a recent panel unit root test with structural breaks. Applied economics letters, 18(18), 1817-1822.
• Holmes, M. J., Otero, J., & Panagiotidis, J. (2012). “PPP in OECD countries: An analysis of real exchange rate stationary cross-sectional dependancy and structural breaks”, Open Economics Review, 23(5), 767-783.
• Kar, A., & Pazarcı, Ş. (2023). Satın alma gücü paritesinin incelenmesi: ADF tipi testlerden kapsamlı kanıtlar. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 13(3), 2931-2946.
• Kasman, S., Kasman, A., & Ayhan, D. (2010). Testing the purchasing power parity hypothesis for the new member and candidate countries of the European Union: Evidence from lagrange multiplier unit root tests with structural breaks. Emerging Markets Finance and Trade, 46(2), 53-65.
• Koçak, İ., & Özbek, S. (2020). Satın alma gücü paritesinin geçerliliği: durağanlık ve birim kök testlerinden yeni kanıtlar. Uluslararası Ticaret ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 4(1), 22-31.
• Leybourne, S., Newbold, P., & Vougas, D. (1998). Unit roots and smooth transitions. Journal of Time Series Analysis, 19(1), 83-97.
• Luukkonen, R., Saikkonen, P., & Teräsvirta, T. (1988). Testing linearity against smooth transition autoregressive models. Biometrika, 75(3), 491-499.
• MacDonald, R., (2007). Exchange Rate Economics, Routledge, Taylor & Francis Group, London and New York.
• Mladenović, Z., Josifidis, K., & Srdić, S. (2013). The purchasing power parity in emerging europe: Empirical results based on two-break analysis. Panoeconomicus, 60(2), 179-202. OECD Database, (2024). https://stats.oecd.org/ (Erişim Tarihi: 14.02.2024).
• Ozdemir, Z. A. (2008). The purchasing power parity hypothesis in Turkey: evidence from nonlinear STAR error correction models. Applied Economics Letters, 15(4), 307-311.
• Rogoff, K. (1996). The purchasing power parity puzzle. Journal of Economic literature, 34(2), 647-668. Sarno, L. (2000). Real exchange rate behaviour in high inflation countries: empirical evidence from Turkey, 1980-1997. Applied Economics Letters, 7(5), 285-291.
• Seyidoğlu, H. (2015). Uluslararası İktisat (20. b.). İstanbul: Güzem Can Yayınları.
• Shahbaz, M., Omay, T., & Roubaud, D. (2018). Sharp and smooth breaks in unit root testing of renewable energy consumption. The Journal of Energy and Development, 44(1/2), 5-40.
• Snaith, S. (2012). “The PPP Debate: Multiple breaks and cross-sectional dependence”, Economics Letters, 115, 342344.
• Şeker, A., & Şimdi, H. (2018). Yeni dönemde satın alma gücü paritesinin güçlü formda geçerliliği: Türkiye örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (31), 91-104.
• Telatar, E., & Kazdagli, H. (1998). Re-examine the long-run purchasing power parity hypothesis for a high inflation country: the case of Turkey 1980–93. Applied Economics Letters, 5(1), 51-53.
• Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası (TCMB), (2024). Elektronik Veri Dağıtım Sistemi (EVDS). https://evds2.tcmb.gov.tr/ (Erişim Tarihi: 15.02.2024).
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), (2024). Dış Ticaret İstatistikleri. https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p=Dis-Ticaret-104 (Erişim Tarihi: 01.05.2024).
• Uğur, M. S., & Alper, A. E. (2023). Revisiting purchasing power parity in OECD countries: New evidence from nonlinear unit root test with structural breaks. Sosyoekonomi, 31(57), 25-45. 56
• Yardımcı, M. C. Satın alma gücü paritesi hipotezinin Türkiye için geçerliliğinin araştırılması: Lineer olmayan birim kök testi. Uluslararası Batı Karadeniz Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 8(1), 22- 39.
• Yazgan, M. E. (2003). The purchasing power parity hypothesis for a high inflation country: a re- examination of the case of Turkey. Applied Economics Letters, 10(3), 143-147.
• Yılancı, V., Ursavaş, U., & Mike, F. (2024). Revisiting purchasing power parity in Emerging-7 countries: A powerful unit root test. Investigacion Economica, 83(328).
• Yıldırım, D. (2017). Empirical investigation of purchasing power parity for Turkey: Evidence from recent nonlinear unit root tests. Central Bank Review, 17(2), 39-45.
• Yıldırım, K., Mercan, M., & Kostakoğlu, F. (2013). Satın alma gücü paritesinin geçerliliğinin test edilmesi: zaman serisi ve panel veri analizi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 8(3), 75-95.
• Yücesan, M. (2021). Fourier tipi birim kök testleri ile Türkiye ekonomisinde sayın alma gücü paritesinin geçerliliğinin test edilmesi (1980: M1-2019: M9). Yönetim Bilimleri Dergisi, 19(39), 43-62.
• Žďárek, V. (2012). An empirical investigation of the purchasing power parity hypothesis in European transition countries. Prague Economic Papers, 21(3), 257-276.