A musical and formal analysis of Joseph Haydn’s stringed instrument quartet Op.77, number 1

Yıl 2025, Cilt: 10 Sayı: 1, 155 - 173, 31.01.2025

Ayşe Turan

https://doi.org/10.31811/ojomus.1613694

Öz

This article aims to examine Joseph Haydn’s life, his conception of the string quartet, and the harmonic and melodic elements of String Quartet Op. 77, No. 1, its formal structure, and the important points that reveal Haydn’s overall musical approach. By analyzing the traditional four-movement structure of the work, Haydn’s astonishing modulation techniques, melodic creativity and counterpoint mastery are revealed. First, the harmonic structure of the work is evaluated, focusing on tonal transitions and modulations. Then, the treatment of melodic materials and their transformations are analyzed. The innovative use of sonata form, the elegance in the treatment of themes, and the coherence of the work itself are the focal points of this analysis. A detailed analysis of the work provides an important perspective for understanding both Haydn’s artistic genius and the historical development of the quartet form. As a result of the literature review and the visual and aural analysis of the work, findings were reached in a manner consistent with Haydn’s musical life and developing creativity.
The findings obtained from the harmonic analysis of the work reveal that Haydn skillfully uses modulation techniques. Especially in the first movement, the sonata form is enriched with tonal transitions. Rather than a variety of themes throughout the work, there is a diversification and development of a basic theme by distributing it to each instrument. The melodic analysis shows that the themes gain a dynamic expression with creative variations and that harmonic and melodic developments enrich the work without the need for very different themes. In the formal structure of the work, while remaining faithful to traditional forms, innovative connections that provide structural integrity are noteworthy. In conclusion, Op. 77, Quartet No. 1 shows that Haydn carried forward the norms of the Classical Period, inspired the composers who came after him, and contributed to the evolution of the string quartet.

Anahtar Kelimeler

Classical Western music, Haydn, chamber music, string quartet, musical analysis

Joseph Haydn’ın Op.77, 1 numaralı yaylı çalgılar dörtlüsünün müzikal ve form açısından incelenmesi

Öz

Bu makale, Joseph Haydn’ın hayatı, yaylı çalgılar dörtlüsü anlayışı ve Op. 77, 1 numaralı yaylı çalgılar dörtlüsünün armonik ve melodik unsurlarını, biçimsel yapısını ve Haydn’ın genel müzik yaklaşımını ortaya çıkartan önemli noktaları incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmayla ilgili kaynaklar literatür taraması yöntemiyle araştırılmış ve gerekli veriler elde edilmiştir. Eserin geleneksel dört bölümlü yapısı nitel araştırma yöntemlerinden “içerik analizi” yöntemiyle analiz edilerek, Haydn’ın şaşırtıcı modülasyon teknikleri, melodik yaratıcılığı ve kontrpuan ustalığı ortaya konulmuştur. Öncelikle, eserin armonik yapısı değerlendirilmiş, tonal geçişler ve modülasyonlar üzerinde durulmuştur. Sonrasında, melodik materyallerin işlenişi ve dönüşümleri incelenmiştir. Sonat formunun yenilikçi kullanımı, temaların işlenmesindeki zarafet ve eserin kendi içerisindeki tutarlılığı bu analizin odak noktasını oluşturmaktadır. Eserin detaylı bir şekilde incelenmesi, hem Haydn’ın sanatsal dehasını hem de dörtlü formunun tarihsel gelişimini anlamak için önemli bir bakış açısı sunmaktadır.
Yapılan literatür taraması ve eserin görsel ve işitsel olarak incelenmesi sonucu Haydn’ın müzikal yaşamı ve gelişen yaratıcılığı ile tutarlı bir biçimde bulgulara ulaşılmasını sağlanmıştır. Eserin armonik analizinden elde edilen bulgular Haydn’ın ustalıkla modülasyon tekniklerini kullandığını ortaya koymaktadır. Özellikle birinci bölümdeki sonat formunun tonal geçişlerle zenginleştirildiği görülmektedir. Eserin bütününde tema çeşitliliğinden ziyade, temel bir temanın her enstrüman üzerine dağıtılarak çeşitlendirilip gelişmesi söz konusudur. Yapılan melodik analiz, temaların yaratıcı varyasyonlarla dinamik bir ifade kazandığını ve armonik ve melodik gelişimlerin eseri birbirinden çok farklı temalara ihtiyaç duymadan zenginleştirdiğini göstermektedir. Eserin form yapısında ise, geleneksel biçimlere sadık kalınırken, yapısal bütünlük sağlayan yenilikçi bağlantılar dikkat çekmektedir. Sonuç olarak, Op. 77, 1 numaralı dörtlüsü, Haydn’ın Klasik Dönem normlarını ileriye taşıdığını, kendisinden sonra gelen bestecilere esin kaynağı olduğunu ve yaylı çalgılar dörtlüsünün evrimine katkıda bulunduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Klasik Batı müziği, Haydn, oda müziği, yaylı sazlar dörtlüsü, müzikal analiz

Kaynakça

• Australian Haydn Ensemble. (t.y.). Haydn. https://www.australianhaydn.com.au/haydn
• Blom, E. (Ed). (1970). Joseph Haydn. The New Grove dictionary of music and musicians içinde (5. bs., 4. Cilt, s. 145-164). St. Martin’s Press.
• Büke, A. (t.y.). Çok sesli Batı müziğinde Klasik dönem: Haydn Mozart Beethoven. Z Dergisi, 167-171.
• Boran, İ. ve Şenürkmez, K. Y. (2010). Kültürel tarih ışığında çoksesli batı müziği. Yapı Kredi Yayınları.
• Earsense. (t.y.). Joseph Haydn (1732-1809). https://www.earsense.org/chamber-music/Joseph-Haydn-String-Quartet-in-G-major-Op-77-No-1-HobIII_81/ adresinden 6 Aralık 2024 tarihinde erişildi.
• Ersoy, A. (2013). Franz Joseph Haydn’ın Klasik dönemdeki yeri, stili ve viyolonsel konçertolarından No.1 (Do Majör) ve No.2 (Re Majör)’nin teknik ve yorum açısından karşılaştırılması (Tez No. 351593) [Sanatta yeterlik tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurumu Ulusal Tez Merkezi.
• Fry, J. (1944). Haydn’s string quartets, Op. 20. The Musical Times, 85(1215), 140-142.
• Grave, F. K. (2001). Concerto style in Haydn’s string quartets. The Journal of Musicology, 18(1), 76-97.
• Kaygısız, M. (1999). Müzik tarihi- başlangıcından günümüze müziğin evrimi. Kaynak Yayınları.
• Kıral, B. (2020). Nitel bir veri analizi yöntemi olarak doküman analizi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 170-189.
• Knapp, R. (2018). Haydn, the string quartet, and the (d)evolution of the chamber ideal. Duke University Press.
• Krippendorff, K. (2004). Content analysis: An introduction to its methodology. Sage.
• Mirka, D. (2007). Analyzing Haydn’s Quartets. Book review of Floyd Grave and Margaret Grave, the string quartets of Joseph Haydn. Early Music, 31(1), 122-125.
• Muller, J. (1932). Haydn portraits. The Musical Quarterly, 18(2), 282-298.
• Say, A. (1985). Müzik ansiklopedisi (2. Cilt). Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Say, A. (2002). Oda müziği. Müzik sözlüğü (1. bs., 1. Cilt). Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Say, A. (2010). Müzik nedir nasıl bir sanattır. Evrensel Basım Yayın.
• Scott, M. M. (1932). Haydn’s chamber music. The Musical Times, 73(1069), 213-217.
• Ulrich, H. (1948). Chamber music. Columbia University Press.